Είναι ορισμένοι αγροτοσυνδικαλιστές που με τις δηλώσεις που κάνουν κατά καιρούς σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν έχουν επαφή με την τρέχουσα πραγματικότητα, αν έχουν κατανοήσει τους νόμους της αγοράς και ιδιαίτερα το καθεστώς που υπάρχει εξ αιτίας της συμμετοχής μας σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα.
Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η κατάσταση είναι δεδομένη και σαφής και προχωρούν σε.... άσφαιρες απειλές του τύπου "αν σταματήσουμε να παράγουμε οι Έλληνες θα πεινάσουν", όπως είπε στο ΑΠΕ ο Χρ. Κάμτσης, πρόεδρος του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Πέλλας.
Μπορεί ο συμπαθής πρόεδρος να νομίζει ότι η διατροφική ισορροπία της χώρας εξαρτάται από την παραγωγή των μελών του και να λέει τέτοιες παρόλες αλλά είναι προφανές ότι κανείς δε θα πεινάσει γιατί ζούμε σε μια ενιαία αγορά που έχει υπέρ-επάρκεια στα διατροφικά προϊόντα αρκεί να έχεις λεφτά να τα αγοράσεις.
Λες και κρέμεται ο έλληνας καταναλωτής ζάχαρης για παράδειγμα από την εγχώρια παραγωγή και άμα κλείσει το εργοστάσιο της ΕΒΖ στο Πλατύ δε θα υπάρχει ζάχαρη στα ράφια των μάρκετ. Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοιες υπερβολές; Κι όμως, λέγονται.
Μιλάνε ορισμένοι και αναφέρονται στους τευτλοπαραγωγούς που περιμένουν να ζήσουν τις οικογένειές τους παράγοντας ένα προϊόν που είναι ασύμφορο για την αγορά. Όταν η τιμή κόστους της ελληνικής ζάχαρης είναι πολλαπλάσιο της εισαγόμενης είναι προφανές ότι η καλλιέργεια αυτή δεν έχει κανένα μέλλον και το κακό στην περίπτωση αυτή είναι ότι το πολιτικό προσωπικό δεν τους το λέει. Από την άλλη μεριά, οι αγρότες παραγωγοί τεύτλων είναι προφανές ότι πρέπει να αναζητήσουν άλλες εναλλακτικές, να μη ξαναβάλουν τεύτλα και να τελειώσει το πανηγύρι.
Οι κανόνες είναι σαφείς και ξεκάθαροι. Μπορεί και είναι άδικοι και ανισομερείς αλλά αυτοί ισχύουν. Είναι οι νόμοι της οικονομίας της αγοράς που υφίστανται στην ΕΕ της οποίας μέλος είμαστε και είναι προφανές ότι αυτούς θα ακολουθούμε όσο υπάρχει ΕΕ και όσο ως χώρα συμμετέχουμε σ΄ αυτή την υπερεθνική ολοκλήρωση.
Τόσο απλό και απορώ γιατί δεν το αντιλαμβάνονται.
Ο περιβόητος πρωτογενής τομέας που τόσος λόγος γίνεται είναι κερματισμένος, είναι σε ορισμένες καλλιέργειες υπερτροφικός και άναρχος, χωρίς οργάνωση και προοπτική. Με γιουρούσια και άσφαιρες απειλές προοπτική δεν υπάρχει. Αν ο αγρότης δεν αλλάξει ρότα, αν δεν εκσυγχρονιστεί, δεν οργανωθεί σε νέου τύπου οργανώσεις, αν δεν παράξει ποιοτικό προϊόν, αν συνεχίσει να επιμένει σε παραδοσιακές καλλιέργειες τότε είναι προφανές ότι πάψει να υφίσταται ως παραγωγική μονάδα και θα αναζητάει δουλειά στο προσεχές μέλλον.
Όντως, η κατάσταση για τον μεσαίο και μικρό αγρότη είναι από κακή ως δραματική. Υπάρχει εναλλακτική; Αν ναι, να την αναζητήσουν και να τη βρουν. Με κινητοποιήσεις που το μόνο που προσφέρουν είναι τηλεοπτικό θέαμα και χείρα βοηθείας στη ΝΔ του Κυριάκου που υπόσχεται τα πάντα ενώ δεν έκανε τίποτα όσο κυβερνούσαν μόλις πρόσφατα δε γίνεται χωριό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου