Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΑΝΕΞΙΤΗΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΑΜΠΟΓΙΕΣ / Παν. Μαργαρίτης

Παν. Μαργαρίτης
Ο Παναγιώτης Μαργαρίτης δεν χρειάζεται συστάσεις. Άνθρωπος της αυτοδιοίκησης με πολλά χρόνια προσφοράς στο χώρο και υπαρκτό έργο από τις θέσεις ευθύνης που υπηρέτησε επανήλθε στο προσκήνιο εξ αιτίας πρόσφατων δημοσιευμάτων. Εμείς στα Τοπικά ΧΡΟΝΙΚΑ είχαμε γράψει προ ημερών ότι παρίστατο στην συνάντηση των τριών επίδοξων υποψηφίων δημάρχων που έγινε στην Χαλκηδόνα μαζί με τον Τ. Τασιόπουλο. Η παρουσία του στην συνάντηση αυτή αναφέρθηκε και σχολιάστηκε απαξιωτικά από την εφημερίδα "Ο ΠΟΛΙΤΗΣ" που έκανε λόγο για ...

συνταξιούχους κλπ που κακώς ανακατεύονται με τις διαδικασίες αυτές κάνοντας κριτική η εφημερίδα στους "τρεις" λέγοντας ότι κακώς ασχολούνται με τους ηλικιωμένους. Ο Π. Μαργαρίτης με την παρούσα επιστολή απαντάει στην εφημερίδα ρίχνοντας φαρμακερά βέλη που είμαι σίγουρος ότι θα προκαλέσουν μια κάποια αντίδραση. Ωστόσο, θα πρέπει να πούμε ότι και μόνο το γεγονός ότι ο συνταξιούχος Μαργαρίτης κατάφερε να γίνει πόλος κριτικής σημαίνει ότι ακόμα περνάει η μπογιά του.

Η επιστολή Μαργαρίτη είναι:

-Στην Ελλάδα, ως οπαδοί της υπερβολής, αντιληφθήκαµε τα social media σαν µέσον είτε επικοινωνίας, είτε µουρµούρας και παρατήσαµε την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ να την χρησιµοποιούν ως κλωτσοπατινάδα οι περισσότεροι που µπαίνουν σε κουρεία και φαστφουντάδικα, όπου µοιράζεται δωρεάν, επειδή Δεν έµεινε κανένας να κλαίει το ευρώ για να την αγοράσει.

-Μέχρι στιγµής λοιπόν υπάρχουν δυο εκδοχές. -Η µία είναι ένας κανονικός δημοσιογράφος ή έστω ένας "κατά φαντασίαν δηµοσιογράφος" να εμπορεύεται φήµες.

-Η δεύτερη είναι να προσπαθεί -συνήθως ατυχώς- να στήνει ένα σκηνικό υπέρ των κρατούντων, οι οποίοι καταβάλουν τον οβολό, και εξ αιτίας αυτού, να τους παρουσιάζει ως ΛΟΡΕΝΣ της ΑΡΑΒΙΑΣ, που µένουν ανεξίτηλοι παρά τις καραμπογιές που έχουν φάει, ή να τους παρουσιάζει σαν νεανίσκους ενώ έχουν ξεπεράσει τα εξήντα και βάλε.

-Το ρίσκο που παίρνει και στη µία και στην άλλη περίπτωση ο λεγάµενος, είναι ίδιο µ' αυτό που παίρνει ο συµπαθής ΣΟΥΓΛΑΚΟΣ όταν μάχεται κατά πάντων προσπαθώντας να αντιμετωπίσει θηρία που έχουν σκουριασμένες νοοτροπίες, που εχθρεύονται το καινούργιο και που νοιάζονται µόνον για το τοµάρι τους.

- Το ποιος νοιάζεται βέβαια για το τοµάρι του, προκύπτει από τί αποτελεί αντιπαροχή ετησίου εισοδήματος, είκοσι περίπου χιλιάδων ευρώ πληρωμένων ανακοινώσεων, σε εφημερίδα που κλωτσούν στα κοµµωτήρια.

-Μ' αυτά και µ' αυτά φτάνουµε στην µελέτη του περιττού, καθώς είναι ηλίου φαεινότερον γιατί οι "πληροφορίες" και τα κουτσομπολιά οδηγούν στην ΦΑΣΙΖΟΥΣΑ νοοτροπία η οποία οδηγεί σε αποκλεισμούς.

- Τέτοιους αποκλεισµούς που να αφορούν µόνον τον ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ως συνταξιούχο και κανέναν άλλο συνταξιούχο.

-Που δεν αφορούν τους περίπου είκοσι (20) συνταξιούχους του Δηµοτικού Συµβουλίου, που ΔΕΝ αφορούν έναν δήµαρχο που «ΘΑ ΘΥΜΩΝΕ» για έργα που εκτέλεσαν δηµοτικοί εργολάβοι, που πιθανότατα δεν αποτελεί φθαρµένο υλικό, που δεν αποτελεί φθαρµένο πολιτικό καταστηµένο, που ΔΕΝ καταδικάστηκε µε την ποινή της αργίας ύστερα από συγκεκριµένη καταγγελία, που δεν συµµετείχαν πρωτοκλασάτοι της παρέας του στο Έγκληµα της ΕΑΣ Αλεξ/ρειας, που ο Μαργαρίτης οδήγησε στα δικαστήρια.

-Αλήθεια γίνεται νέο οικοδόµηµα µε παλιά υλικά;

-Προφανώς και γίνεται αν τα υλικά δεν είναι φθαρµένα και κυρίως δεν είναι διεφθαρµένα.

-Όµως υπάρχουν υποψήφιοι που βγαίνουν από παρθενογένηση;

-Ασφαλώς ΟΧΙ.

-Ανάµεσα λοιπόν στα παλιά αλλά αδιάφθορα υλικά που έχουν γνώση,πείρα και θέληση και δεν ενδιαφέρονται ούτε για ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΙ, ούτε για προσωπικές συµµετοχές παρά µονάχα για να ξεβροµίσει ο τόπος και σε αχυράνθρωπες παρθενογεννέσεις - όπως απέδειξαν παλιότερες εκλογικές αναµετρήσεις των 69 σταυροδοτήσεων -υπάρχει µια ποιοτική διαφορά...

-Γιατί η καταξίωση προέρχεται για τον «έντυπο τύπo» κυρίως από ενοχλητική δημοσιογραφία, από επώδυνα κείµενα, που αρκετές φορές είναι δηλητηριώδη. Κείµενα που ξεσκεπάζουν, που στηλιτεύουν και πηγαίνουν κόντρα στο ρεύµα.

-Κείµενα που κρύβουν τα ψέµατά τους κάτω από το «προφανώς» ή που λιβανίζουν, κείµενα που αρχίζουν και τελειώνουν «στην εκδήλωση παραβρέθηκαν .... » ή «η συναναστροφή του Παναγιώτη µε άτοµα του δεξιού παρελθόντος ….» όταν από το γραφείο των ατόµων αυτών "του δεξιού παρελθόντος" κάθε υπουργός που επισκέπτεται το δήµο µας πίνει καφέ µαζί τους - δείχνει απόγνωση που δεν ξεπλένεται ούτε µε παραδοσιακές πίτες, ούτε µε υβριστικές συµπεριφορές, ούτε µε κατά παραγγελία δηµοσιεύµατα.

Μαργαρίτης Παναγιώτης

-Οσοι µιλούν για συνταξιούχους κοίταξαν την ταυτότητα τους;

-Όσοι µιλούν για παρακµές και φθαρµένο πολιτικό κατεστηµένο, για ΕΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κλπ.),στάθηκαν ποτέ µπροστά στον καθρέπτη τους;

-Δεν θέλουµε να έρθουµε σε αντίθεση µε δηµοσιογράφους.

-Αλλά όταν η πρόκληση ξεπερνάει τα όρια τότε είναι κανείς υποχρεωµένος να απαντήσει µε αδιάσειστα και αδιάψευστα στοιχεία προς υπεράσπιση βέβαια του εαυτού του, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ρατσιστικούς αποκλεισµούς.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αχ Παναγιώτη μου, ξέρεις τι λέει μια παροιμία? Άρρωστος θέλει γιατρό, και ο πεθαμένος κλάμα. Αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς με τον Φίλλιπο Σουρλόπουλο? Μόνο περιφρόνηση. Ειδικοί επιστήμονες μόνο θα πρέπει να ασχοληθούν με την περίπτωση του. Έπειτα είναι γνωστό πως ότι δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.