Η Καρασαρλίδου απαντάει στους κακεντρεχείς "κριτικούς μόδας" και στους επαναστάτες του dress code

Πάρα πολλοί ήταν αυτοί που ασχολήθηκαν με την ενδυμασία των βουλευτών του Σύριζα που επισκέφθηκαν του Μαξίμου πριν από λίγες μέρες. Οι σφαίρες των "κριτικών μόδας" πήραν και την Φρόσω Καρασαρλίδου.

Η παραπολιτική θριάμβευσε για ακόμα μια φορά και η χολή χύθηκε από ανθρώπους που ανήκουν από την δεξιά ως και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Μιλάμε για ένα επίπεδο χαμηλό και.....

χαρακτηριστικό δείγμα της συγκυρίας που αντί να ασχολούμαστε με την ουσία του προβλήματος ασχολούμαστε με το φόρεμα των βουλευτών.

Η Καρασαρλίδου λοιπόν είδε και απόειδε με τα όσα γελοία γράφτηκαν γι αυτή και αποφάσισε να δώσει μια απάντηση μέσω του προφίλ της που διατηρεί στο φ/β

Δείτε τί γράφει και πόσο δίκιο έχει

«Τι είναι ένα ρούχο; Σε αυτήν την ερώτηση, μπορούν να δοθούν πολλές διαφορετικές απαντήσεις. Για ορισμένους ένα ρούχο είναι απλώς ένα ύφασμα που προστατεύει σώμα και δέρμα. Για άλλους είναι μια τελετουργία, ένας τρόπος ζωής. Για κάποιους είναι κομμάτι της ιδιοσυγκρασίας τους, για άλλους μια κοινωνική σύμβαση που πρέπει να ακολουθηθεί ή να παραβιαστεί. Όλα είναι σεβαστά και πολύ όμορφα. Όπως και να έχει, οι ενδυματολογικοί κώδικες αποτελούν σημάνσεις. Από μια και μόνο ματιά στην ενδυματολογική επιλογή κάποιου μπορούμε να καταλάβουμε πώς αυτός αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ή πως θέλει να τον αντιλαμβάνονται οι γύρω του. Ένας πολιτικός συνήθως θα ντυθεί με αυστηρή γραβάτα και σκούρο σακάκι. Θέλει να προκαλέσει σεβασμό. Ένας καλλιτέχνης θα ντυθεί με τρόπο παρδαλό που θα τον κάνει να ξεχωρίσει. Θέλει να προκαλέσει την έκπληξη. Ένας φιλόσοφος δεν θα προσέξει πως θα ντυθεί, γιατί οι ιδέες καταλαμβάνουν μεγάλο κομμάτι της προσοχής του ακόμα και όταν διαλέγει ρούχα. Δεν θέλει να προκαλέσει με τα ρούχα του, παρότι θα έδινε ευχαρίστως μια διάλεξη για την «σημειολογία του ενδύματος». Η σημειολογία του ενδύματος έχει σαφώς την σημασία της. Το ντύσιμο ομιλεί. Και το ντύσιμο ακολουθεί την διαδοχή τον χώρων και μιλά την γλώσσα τους. Κάθε χώρος επιβάλλει τους κωδικούς του στην ένδυση και την συμπεριφορά. Πώς θα ντυθείς σε μια εκκλησιαστική τελετουργία; Πώς θα ντυθείς σε έναν αθλητικό αγώνα; Πώς θα ντυθείς για να δεις έναν φίλο; Μα παρότι βρίσκομαι ανάμεσα σε αυτούς που σέβονται τους κώδικες των χώρων και τις παραδόσεις τους, αρχίζω και κουράζομαι με την ηθικολογία και την ακατάπαυστη ενδυματο-λογία. Από τις γραβάτες που «οι αμετροεπείς αριστεροί αρνούνται να φορέσουν» μέχρι τα σχόλια για το πουκάμισο του Βαρουφάκη. Τέτοιες διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο που η ενδυματολογία έχει αντικαταστήσει τους λόγους περί πολιτικής. Η πολιτική καταπίνεται από το lifestyle. O tempora o mores!

Τελευταία έπεσα και εγώ θύμα των ενδυματολόγων. Μια πρόσφατη ασυμβατότητα ανάμεσα στα ρούχα μου και τον χώρο, «έβγαλε κάποιους από τα ρούχα τους». Η αλήθεια είναι ότι δεν θα το σχολίαζα αν συνέβαινε για πρώτη φορά. Αλλά με έχει εξουθενώσει η διαρκής μουρμούρα για πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική και που εμένα με αφήνουν αδιάφορη. Εγώ αυτό που έχω επιλέξει να κάνω είναι να προσέξω την δουλειά μου, να πάρω αποφάσεις που θα βοηθήσουν τον κόσμο να διατηρήσει την ελπίδα του, την δουλειά του, να βελτιώσει το επίπεδο της ζωής του. Αυτό είναι ο πυρήνας της δουλειάς μου, αυτό καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και των σκέψεών μου. Και επομένως γι΄ αυτό θα ήθελα να κριθώ- με τρόπο θετικό ή αρνητικό. Η μουρμούρα που πολλές φορές γίνεται λασπολογία, είναι ένα σαράκι που μαρτυρά χαμηλό επίπεδο πολιτικής παιδείας. Παράκλησή λοιπόν: Ας παραμερίσουμε την ενδυματολογία – που παρότι ενδιαφέρουσα δεν θα έπρεπε να είναι πρωτεύουσα- και ας ιεραρχήσουμε λίγο ψηλότερα τον γόνιμο πολιτικό διάλογο που λαχταρώ, μπας και βελτιώσουμε από κοινού τις ζωές μας».