Ζητάει 200 χιλ € αποζημίωση από τον Δήμο!! σχόλια για την δικαστικοποίηση της πολιτικής

Όλοι θυμάστε τις πλημμύρες στην περιοχή της Μελίκης με τον ποταμό- χείμαρρο Κρασοπούλη να φρακάρει και οι γύρω αγροτικές εκτάσεις να μετατρέπονται σε λίμνη. Ένας αγρότης δενδροκαλλιεργητής που προφανώς υπέστη ζημιά για πολλοστή φορά αφού δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κρασοπούλης πλημμυρίζει, αγανάκτησε  και.... προσέφυγε δικαστικά εναντίον του δήμου Αλεξάνδρειας ζητώντας αποζημίωση ύψους 200 χιλιάδων ευρώ.

Είναι προφανές ότι ο αγρότης έχει δίκιο αλλά το βέβαιο είναι ότι δε θα το βρει. Διότι είναι νόμος στην Ελλάδα ότι όταν διεκδικείς αποζημίωση από το κράτος, τους ΟΤΑ κλπ δεν πρόκειται να πάρεις ούτε δραχμή εκτός σπανίων περιπτώσεων που ο προσφεύγων έχει χρήματα και αντοχές για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός τέτοιου δικαστικού αγώνα.

Πάμε τώρα στην ουσία. Είναι γνωστό ότι η ευθύνη του καθαρισμού του Κρασοπούλη είναι της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Το διάστημα αυτό μηχανήματα σκαπτικά κλπ απομακρύνουν τα φερτά υλικά του ποταμού και τον βαθαίνουν ώστε να μην πλημμυρίζει. Ως εκ τούτου ο αγρότης θα έπρεπε να κινηθεί εναντίον της Περιφέρειας και όχι του Δήμου Αλεξάνδρειας. 

Ωστόσο, η ενέργεια αυτή του συγκεκριμένου αγρότη ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο που αφορά στο σύνολο των πολιτών. Άραγε είναι μια ωφέλιμη και πολιτικά χρήσιμη πρακτική η προσφυγή στη δικαιοσύνη όταν ένας πολίτης διαπιστώνει για παράδειγμα ότι δε γίνεται επαρκής αποκομιδή απορριμμάτων και αυτά διασκορπίζονται και εν τέλει αποτελούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία;

Θα μπορούσαν δηλαδή οι πολίτες που διαπιστώνουν ανεπάρκειες στην διοίκηση των δήμων να προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη και μέσω αυτής να γίνεται πολιτική; 

Φανταστείτε το σκηνικό που θα μπορούσε να στηθεί στην Αλεξάνδρεια για παράδειγμα. Να αρχίσουν οι προσφυγές εναντίον του δήμου από τους γονείς των σχολείων διότι οι αυλές είναι ακατάλληλες και υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού των παιδιών. Προσφυγή για το ότι υπάρχουν λακκούβες στους δρόμους και στα πεζοδρόμια και υπάρχει κίνδυνος τραυματισμών.

Προσφυγή για το ότι σκουπίδια ξεχειλίζουν από τους κάδους και απειλείται η δημόσια υγεία.

Προσφυγή για το ότι σκόνταψε και τραυματίστηκε πολίτης εξ αιτίας κακοτεχνίας σε πεζοδρόμιο

κλπ, κλπ, κλπ.

Είναι όμως τρόπος άσκησης πολιτικής πίεσης μια τέτοια πρακτική ή απλώς δικαστικοποιούμε την ίδια την πολιτική; Είναι θεμιτή αυτή η πρακτική ή θα πρέπει εμείς οι ίδιοι με τις παρεμβάσεις μας και την ιδία συμμετοχή να πιέζουμε και να διαμορφώνουμε την πολιτική που ασκείται;

Μεγάλο το θέμα και σηκώνει κουβέντα αν μη τι άλλο.