Μιλώντας για την φιλοσοφία του προϋπολογισμού και τα κριτήρια με τα οποία πρέπει το Περιφερειακό Συμβούλιο να αποφασίσει, θέλουμε να τονίσουμε πως για εμάς το κρίσιμο και βασικό κριτήριο είναι, τι βαθμό επίδρασης έχει ένας προϋπολογισμός στα μεγάλα κοινωνικά και λαϊκά.....
προβλήματα.
Δηλαδή π.χ.
συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ανεργίας με θέσεις εργασίας και όχι με ψευτοπρογράμματα περί ανεργίας;
συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων που οξύνονται στην περίοδο όχι απλά και γενικά λόγω της κρίσης, αλλά κυρίως λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής που διαλύει τους ανθρώπους;
συμβάλλει στην αντιμετώπιση της διαχείρισης των δημοσίων, κοινωνικών αγαθών προς όφελος των λαϊκών αναγκών; Συγκεκριμένα, διαχείριση υδάτων, διαχείριση δασικού πλούτου, διαχείριση περιβάλλοντος γενικότερα κ.ο.κ.
Ποια είναι η πραγματικότητα:
Η περιφερειακή αρχή επέλεξε να παρουσιάσει έναν προϋπολογισμό, που ακολουθεί τις κατευθύνσεις που χαράζει η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική των μνημονίων της ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου με αφαίμαξη των κατοίκων, συρρίκνωση της κοινωνικής πολιτικής, δαπάνες που ευνοούν το οικονομικό κατεστημένο, προώθηση της επισφαλούς εργασίας και του μοντέλου περιφέρεια-επιχείρηση, κάτοικος-πελάτης.
Ο προϋπολογισμός που παρουσιάζετε είναι προϋπολογισμός που έρχεται σε αντιπαράθεση με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα και δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας. Ποια είναι η διαφορετική αναπτυξιακή πρόταση για την Περιφέρεια, σε έναν προϋπολογισμό που κατευθύνει τη συντριπτική πλειονότητα των χρημάτων στις διαχειριστικές δαπάνες, στα αμφιβόλου αξίας προγράμματα ΕΣΠΑ διερεύνησης των αναγκών, στον τουρισμό και τις κατασκευές; Δηλαδή στο ίδιο χρεοκοπημένο μοντέλο;
Οι κοινωνικές δαπάνες συνεχίζουν να είναι τραγικά μικρές κι αυτές που υπάρχουν δεν είναι πραγματικά κοινωνικές δαπάνες, είναι δαπάνες που πάνε πάλι στους παρατρεχάμενους «εργολάβους» της διοίκησης και στις κατασκευές.
Είναι ένας προϋπολογισμός ισοσκελισμένος και ενταγμένος στη λογική του Οικονομικού παρατηρητηρίου των ΟΤΑ, στο οποίο τον στείλατε για έγκριση και διορθώσεις. Εμείς προτείνουμε και καλούμε να μην αναγνωρίζει η Περιφέρεια το Οικονομικό Παρατηρητήριο, να μη στέλνει η διοίκηση της περιφέρειας τον προϋπολογισμό για έγκριση σε αυτή την Τρόικα των ΟΤΑ.
Ξέρουμε πολύ καλά τι λέτε δικαιολογώντας τις κατευθύνσεις του προϋπολογισμού: ότι προϋπάρχουν οι κωδικοί. Ξέρετε, η λογική των κωδικών και των «κουτιών» είναι ακριβώς αυτή: να σε στρέφει όχι στη συζήτηση του τι πραγματικά έχεις ανάγκη, αλλά στη λογική του να κυνηγάς χρηματοδοτήσεις με όποιους όρους σου βάζουν. Με τη λογική «λίγα βάζεις» (από εθνική συμμετοχή) «πολλά παίρνεις» (από τα ευρωπαϊκά κονδύλια). Όμως, ποιος τα βάζει και ποιος τα παίρνει; Τα βάζουν οι πολίτες από τους φόρους τους και είναι έτσι φτιαγμένα τα κονδύλια ώστε κυρίως να τα παίρνουν οι μεγαλοεργολάβοι. Γιατί τα περισσότερα έργα που χρηματοδοτούνται από τα ΕΣΠΑ είναι για κατασκευές και δρόμους; Γιατί το τσιμέντο είναι ο χρυσοφόρος τομέας, όπου οι εργολάβοι διαπρέπουν στην υπερκοστολόγηση των υλικών και στους κακοπληρωμένους εργάτες. Για να ξεκοκαλίζουν τα χρήματα του ΕΣΠΑ, ενώ πληρώνει ο λαός.
Και φέτος παρουσιάζεται έναν προϋπολογισμό βασισμένο στα ίδια «κουτάκια».
Παρουσιάζεται και με το φετινό προϋπολογισμό μια συνολική λογική για το ποια θα είναι η πολιτική της Περιφέρειας το 2018 και πώς απαντάει σε βασικές κοινωνικές ανάγκες:
1) στη φτώχεια, την ανεργία, τις ανάγκες σίτισης
2) στο κοινωνικό κράτος (υγεία, σχολεία, παιδικοί σταθμοί)
3) στο περιβάλλον και ποιότητα ζωής (πράσινο, αντιπλημμυρικά έργα, αποχέτευση, ύδρευση, σκουπίδια).
Είναι ένας προϋπολογισμός ακραίας λιτότητας, αφού το σύνολο των εσόδων του προϋπολογισμού για το οικον. έτος 2018 διαμορφώνεται σε 227.731.468,16 ευρώ και το σύνολο των εξόδων αυτού σε 315.169.485,43 ευρώ (τα προβλεπόμενα έσοδα και έξοδα είναι μικρότερα και από τις προηγούμενες χρονιές που μειώθηκαν δραματικά, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών και στην αυτοδιοίκηση). Το λογιστικό έλλειμμα των 87.438.017,27 ευρώ θεωρητικά θα καλυφτεί από το ταμειακό υπόλοιπο του έτους 2017, που αυτό όμως για μια ακόμη χρονιά θα γίνει στα χαρτιά. Το βέβαιο είναι πως όπως τα προηγούμενα χρόνια θα περιοριστούν ακόμα κι αυτές οι προϋπολογισμένες δαπάνες με τις δεκάδες τροποποιήσεις και περικοπές που γίνονται σ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Δεν τολμά κατά τη γνώμη μας και δεν μπορεί η εισήγηση της Διοίκησης της Περιφέρειας να δώσει συγκεκριμένα αποτελέσματα στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες για δύο λόγους, έναν ποσοτικό και έναν ποιοτικό. Ποιος μπορεί στα σοβαρά να ισχυριστεί ότι με τόσο χαμηλό προϋπολογισμό σε μια τόσο μεγάλη Περιφέρεια όσο η Κ. Μακεδονία, ακόμα και αν υπερβούμε τη συζήτηση για το βαθμό απορρόφησης και τον βαθμό αξιοποίησης των κονδυλίων και παραγωγής τεχνικού έργου, που κι εκεί υπάρχει πρόβλημα, ποιος μπορεί να πει ότι με αυτό το ύψος των δαπανών μπορεί να αντιμετωπίσει τέτοιου τύπου προβλήματα κοινωνικών αναγκών, λαϊκών αναγκών, περιβάλλοντος κ.λπ.; Δεν μπορεί, πολύ απλά. Είναι το ύψος των δαπανών τόσο μικρό για την κάλυψη των αναγκών όλης της περιφέρειας, που στην καλύτερη περίπτωση φτάνει περίπου στο ύψος της δαπάνης που έχουν οι μεγάλοι Δήμοι της περιοχής μας.
Ποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι είναι σε θέση να κάνει πρόγραμμα κοινωνικής παρέμβασης, όταν μειώνονται τα λειτουργικά έξοδα και ένα μεγάλο ποσοστό της μείωσης αφορά σε δαπάνες προσωπικού, άρα μείωση των υπηρεσιών; Δεν αναφέρομαι μόνο στο θέμα των εκατοντάδων κενών οργανικών θέσεων λόγω των συνταξιοδοτήσεων που είναι οξύτατο, αλλά και στη γενικότερη μείωση των υπηρεσιών που μπορούν να ασκούν έλεγχο στις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που μπορούν να παράγουν κοινωνικό έργο, που μπορούν να κάνουν προστασία αντισεισμική, που μπορούν να παρέμβουν στο δασικό πλούτο, σε έλεγχο και σε παραγωγή κοινωνικών υπηρεσιών.
Οι κοινωνικές παροχές στηρίζονται σε χρηματοδότηση από ευκαιριακά προγράμματα ΕΣΠΑ, με φανερή μεθόδευση όταν σταματούν αυτά τα προγράμματα, η λειτουργία των κοινωνικών υπηρεσιών να περνά εκβιαστικά είτε σε ιδιωτικές εταιρείες, είτε σε μικτές συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, είτε σε αναζήτηση ΚΟΙΝΣΕΠ. Η ανταποδοτική λειτουργία απλώνεται στο σύνολο των υπηρεσιών, μετατρέποντας το Δήμο σε διαμεσολαβητή και επιχείρηση με το δημότη-πελάτη. Πολιτιστικές, αθλητικές δραστηριότητες παρέχονται με πληρωμή.
Την περίοδο που οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται συνεχώς, η ανεργία τσακίζει κόκαλα, η φορολογία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πλήττει όλο και περισσότερο τους χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, μικροεπαγγελματίες, θα περίμενε κανείς να υπάρχει μία ελάφρυνση στα τέλη και στους φόρους που πληρώνουν οι κάτοικοι της περιφέρειας. Η διοίκηση της περιφέρειας υιοθετεί και εφαρμόζει τη φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα τα έσοδα, να προέρχονται κατά το μεγαλύτερο μέρος από την υπερφορολόγηση των κατοίκων και τα ποσά αυτά συμπληρώνουν οι κρατικοί πόροι προερχόμενοι και αυτοί από τη λαϊκή φορομπηξία.
Όπως διαπιστώνουμε και με τον προϋπολογισμό, αλλά κυρίως με τις μορφές εργασίας που υλοποιούνται χρόνια τώρα και στην περιφέρεια οι εργασιακές σχέσεις αλλάζουν δραματικά. Οι μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας μειώνονται και διευρύνονται όλες οι μορφές ελαστικών σχέσεων (συμβασιούχοι, «ωφελούμενοι», δίμηνα, παροχή υπηρεσιών με αντίτιμο κ.ά.). Υπάρχουν υπηρεσίες πια στην περιφέρεια που ελάχιστοι είναι οι μόνιμοι εργαζόμενοι και λειτουργεί σχεδόν αποκλειστικά μόνο με έκτακτο, ελαστικά απασχολούμενο προσωπικό. Παράλληλα, η κατεύθυνση του αστικού κατεστημένου, της ΕΕ και του ΔΝΤ για ιδιωτικοποιήσεις και επιχειρηματική λειτουργία διαπερνά την περιφερειακή πολιτική. Οι ιδιωτικές εταιρείες και οι εργολάβοι, αναλαμβάνουν τα μικρά και μεγάλα έργα της περιφέρειας.
Εμείς καθαρά λέμε πως και στην περίπτωση διαμόρφωσης του προϋπολογισμού είναι το πολιτικό ζήτημα αυτό που καθορίζει και διαμορφώνει τη στάση των δυνάμεων.
Η ευθύνη της Διοίκησης, της πλειοψηφίας και της μείζονος αντιπολίτευσης, είναι ότι αποδέχονται το πλαίσιο της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.
Γι’ αυτό έχουμε αποκτήσει και λειτουργούμε κυριολεκτικά με βάση το «πιστοποιητικό οικονομικών φρονημάτων», το οποίο επιβάλλεται στις Περιφέρειες και τους Δήμους από το Παρατηρητήριο κυβέρνησης –θεσμών και το ζήτημα είναι ποιοι το αποδέχονται και ποιοι δεν το αποδέχονται. Εμείς αυτή την ασφυκτική θηλιά δεν την αποδεχόμαστε διότι είναι εργαλείο επιβολής μιας αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση με τα συνεχόμενα πακέτα αντιλαϊκών μέτρων που συμφωνούν και επιβάλουν.
Αυτή είναι η πολιτική αιτία, εδώ είναι που πρέπει να πάρουν θέση όσοι ορκίζονται στο όνομα της αυτοδυναμίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εμείς δεν ομνύουμε σ’ αυτό, ομνύουμε στο ρόλο τον κοινωνικό που περικόπτεται, στον αγώνα για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών.
Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε το ρόλο της υπεράσπισης του δημόσιου πλούτου, της δημόσιας περιουσίας, των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών που κατακρεουργούνται με αυτή την αντιλαϊκή πολιτική.
Ο λόγος που εφαρμόζονται τέτοια εργαλεία οικονομικών φρονημάτων, που επιβάλλουν πράγματι μέσω του Κοινοβουλίου αυτές τις περικοπές είναι ο ακραίος κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός που πολύ εντονότερα τα χρόνια του μνημονίου έχει επιβληθεί.
Ψήφιζαν μνημόνια χωρίς να τα έχουν διαβάσει. Εγκρίνουν και εφαρμόζουν τώρα τα νέα μνημόνια στο όνομα της σταθερότητας, της ανάπτυξης, της επιχειρηματικότητας και της εξόδου από την κρίση και στο όνομα όλων αυτών προωθούν αντίστοιχες αντιλαϊκές πολιτικές και στους τομείς λειτουργίας της αυτοδιοίκησης.
Αυτά είναι που εκδηλώνονται και στον προϋπολογισμό και στο πρόγραμμα των τεχνικών έργων των Περιφερειών και των Δήμων, με την έννοια της αποδοχής αυτής της πολιτικής. Με την έννοια του ότι δεν σηκώνουν οι διοικήσεις και οι πλειοψηφίες το ανάστημά τους. Δεν στηρίζουν το λαϊκό κίνημα το οποίο παλεύει για τη ζωή τη δική του, των εργαζομένων και των παιδιών τους.
Ο προϋπολογισμός του 2018 της Κ. Μακεδονίας δεν ανταποκρίνεται στις λαϊκές ανάγκες, αφού τις αντιμετωπίζει ως επιλέξιμες, που θα εξυπηρετούνται, όταν και αν υπάρχει χρηματοδότησή τους από διάφορα προγράμματα κρατικά ή της Ε.Ε., ενώ όταν τελειώνουν τα προγράμματα θα παρέχονται ανταποδοτικά με καταβολή χρημάτων. Είναι εφαρμογή μιας πολιτικής πλήρους υπακοής και διαχείρισης στα ασφυκτικά θεσμικά και οικονομικά όρια που επιβάλλουν ο Καλλικράτης και το Οικονομικό Παρατηρητήριο, που θεσμοθέτησαν τα μνημόνια κυβέρνησης, Ε.Ε., ΔΝΤ κεφαλαίου. Πολιτική αποδοχής των περικοπών των πόρων του κράτους από την κυβέρνηση προς τους ΟΤ«Α» κατά 60%.
Η οικονομική πολιτική της περιφέρειας Κ. Μακεδονίας συμβάλλει να μάθει ο λαός να ζει στην ανέχεια και στη μιζέρια, από τη μια πληρώνοντας όλο και βαρύτερη φορολογία σε ένα δημόσιο που στέλνει τα λεφτά στους δανειστές και στις επιδοτήσεις του κεφαλαίου και από την άλλη να πλήττεται από τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες πρόνοιας, κοινωνικής πολιτικής και ποιότητας ζωής.
Ο προϋπολογισμός εκφράζει και υλοποιεί μια αντιλαϊκή πολιτική από την οποία απουσιάζει ο προσανατολισμός για αναδιανομή προς όφελος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και ενεργοποίηση του λαού, για διεκδικήσεις, ρήξεις και συγκρούσεις με τις επιταγές της τρόικας, για ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, κεφαλαίου, Ε.Ε. και ΔΝΤ. Και επειδή ως γνωστόν αυτό που μετράει δεν είναι οι δικαιολογίες, όπως ότι «δεν γίνεται αλλιώς», αλλά το αποτέλεσμα, κρίνουμε ότι αυτός ο προϋπολογισμός αποτυπώνει την αντιλαϊκή φορομπηχτική φιλομνημονιακή πολιτική της διοίκησης και για αυτό θα τον καταψηφίσουμε.
Η Ανταρσία στην Κ. Μακεδονία-Αντικαπιταλιστική Αριστερά παλεύει μαζί με το λαό για:
Προϋπολογισμό για την εξυπηρέτηση των αναγκών των εργαζομένων και του λαού, της νεολαίας και των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών και όχι σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου, των τραπεζών, των τοκογλύφων δανειστών, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
Επαναφορά του ύψους της χρηματοδότησης των ΚΑΠ που έχουν περικοπεί. Άμεση απόδοση από το κράτος στους ΟΤΑ των χρωστούμενων πόρων.
Κατάργηση του «Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας», ανατροπή του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής».
Καμιά μείωση των κοινωνικών υπηρεσιών. Καμιά υποβάθμιση των σχολείων, των δημόσιων υπηρεσιών. Καμιά υποταγή στις ορέξεις αρπαχτικών τύπου Φούχτελ. Ανοιχτή κόντρα με το Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., όχι στο ξεπούλημα δημόσιας γης.
Λεφτά για τις κοινωνικές δαπάνες, για μισθούς και συντάξεις και τις λαϊκές ανάγκες σε παιδεία, υγεία, πρόνοια, υποδομές, πολιτισμό και αθλητισμό.
Να διαγραφεί το χρέος της κεντρικής Κυβέρνησης, των Δήμων και των Περιφερειών.
Να πληρώσουν οι τράπεζες και το κεφάλαιο την κρίση και όχι ο λαός.
Με αυτή την έννοια, καταλαβαίνετε ότι καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου