Είδα τον Λαπαβίτσα στην εκπομπή του Χ. Καφτεράνη στην Εγνατία TV την Παρασκευή το βράδυ και για ακόμα μια φορά συγχίστηκα. Ο Λαπαβίτσας έκανε μια οργάνωση και καλεί τον κόσμο να ενταχτεί σ΄ αυτή για να πιέσουν τις καταστάσεις ώστε να προκύψει μια μετωπική κίνηση εθνικής συνεννόησης για να αναλάβει τις......τύχες της χώρας και να την οδηγήσει εκτός του ευρώ.
Ο Λαπαβίτσας ως γνωστόν έκανε την εμφάνισή του στα δημόσια πράγματα της χώρας από το 2010 υποστηρίζοντας μαζί με άλλους την έξοδο της χώρας από το ευρώ, την αναγκαιότητα μιας αριστερής ή και κομμουνιστικής διακυβέρνησης, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την στάση πληρωμών, την αυτοδιαχείριση κλπ. Ερμήνευε τα πράγματα από μια αριστερή, αντικαπιταλιστική θα έλεγα σκοπιά και ως φυσική συνέπεια ήταν να γίνει δημοφιλής και να αποκτήσει ακροατήριο προερχόμενο κυρίως από την αριστερά ακόμα και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Το 2015 εντάχθηκε στον Σύριζα και εκλέχτηκε βουλευτής του στην Ημαθία με ρεκόρ σταυρών. Ήταν γνωστό όνομα όπως αντιλαμβάνεστε.
Τον είχα ρωτήσει τότε, ως υποψήφιο τον Ιανουάριο του ΄15, γιατί έγινε υποψήφιος του Σύριζα αφού ως γνωστόν ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται και κατά συνέπεια το μνημόνιο είναι αδύνατον να σκιστεί εντός της ΕΕ όπως έλεγε ο Σύριζα. Του θύμισα επίσης ότι και ο ίδιος τα προηγούμενα χρόνια τα ίδια έλεγε. Όμως απάντηση δεν πήρα παρά μόνο μια αισιόδοξη υπόσχεση ότι αυτός θα προσπαθήσει να συμβεί αυτό. Εξέφρασε ευχή και παρέβλεψε τα δεδομένα.
Μάλιστα απαντώντας τότε σε μια πρόταση της Ραχήλ Μακρή ότι ο Σύριζα μπορεί να τυπώσει ευρώ είπε ότι δεν βλέπει ότι η κυβέρνηση του Σύριζα θα βρεθεί μπροστά σε πλήρη άρνηση με την ΕΕ και ότι θα πρυτανεύσει η λογική και ότι θα γίνουν υποχωρήσεις. Όπως αποδείχτηκε λίγες μέρες αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου του ΄15 πιο συγκεκριμένα, όχι μόνο βρέθηκε η κυβέρνηση την οποία και αυτός στήριζε μέχρι τέλους σε πλήρη αντιπαλότητα αλλά υπέγραψε και την πρώτη συμφωνία υποταγής. Και αντί να ρίξουν την κυβέρνηση όλοι συνέχιζαν να την στηρίζουν μέχρι που ο Τσίπρας προκήρυξε εκλογές με ψηφισμένο μνημόνιο και τους έδιωξε από το κόμμα του. Και μετά ξαναθυμήθηκαν ότι είναι αριστεροί ενώ ο Λαπαβίτσας θεώρησε ότι δεν χωράει σε μια παραπαίουσα ΛΑΕ και έδωσε στον εαυτό του έναν υπερεθνικό ρόλο, αυτόν του σωτήρα της χώρας. Τι να πει κανείς...
Μοιραία λοιπόν ήρθε το καλοκαίρι του ΄15 και αποχώρησε μαζι με τους άλλους της ΛΑΕ και ξαναεκτέθηκε ως υποψήφιος της ΛΑΕ στην Αχαϊα αυτή τη φορά. Αγνοώ τον λόγο της μετακίνησής του αλλά αυτό έχει μικρή σημασία και δεν αφορά τον κόσμο.
Ο Λαπαβίτσας λοιπόν παρουσίασε και στη Βέροια την πρότασή του. Πήγα και τον άκουσα και ειλικρινά απογοητεύτηκα από αυτά που άκουσα. Ήταν ότι πιο απολίτικο πράγμα είχα ακούσει ως τη μέρα εκείνη. Ένας απολίτικος χυλός με μπόλικο "πατριωτισμό" και με πασπάλισμα ενός "δίκαιου καπιταλισμού" που θα έχει δίπλα του ένα παράλληλο σύστημα αυτοοργάνωσης και κινητοποίησης των πολιτών. Ανάφερε ως παράδειγμα την Εθελοντική Ομάδα της Κατερίνης!
Μέσα σε εφτά χρόνια σημειώθηκε μια εντυπωσιακή διολίσθιση και έφτασε να υποστηρίζει μια μετωπκή προσπάθεια που θα συμπεριλαμβάνει από αριστερούς ως και δεξιούς που έχουν ως συνεκτικό δεσμό την έξοδο από το ευρώ και με γνώμονα την εθνική σωτηρία να συνεργαστούν για να σώσουν την χώρα. Πιάσε το αβγό και κούρευτο δηλαδή. Ο Λαπαβίτσας με την πρότασή του καταργεί τις ταξικές αντιθέσεις, καταργεί την πάλη των τάξεων, καταργεί τις πολιτικές διαφορές και νομίζει ότι κομίζει κάτι καινοτόμο. Προσωπικά το βλέπω ως τον ορισμό του κακόγουστου αστείου.
Το πιο θλιβερό όμως είναι το εξής. Υπάρχουν υποστηρικτές αυτής της κίνησης που ανήκουν στην ΛΑΕ. Είτε δεν αντιλαμβάνονται την επικινδυνότητα των όσων λέει είτε ηθελημένα κλείνουν τα αφτιά τους γιατί λειτουργούν με συναισθηματικά κριτήρια. Ότι και να συμβαίνει πιστεύω ότι κάνουν λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου