|
φωτογραφία από την ημέρα εκείνη. Τον Απρίλιο του 2008 |
-καπνίζεις Αλέξη;
Διάβασα κι εγώ αυτό που είπε ο Τσίπρας για τον Καμμένο και ειλικρινά, δεν
μου έκανε καμιά εντύπωση. Αφενός γιατί ήταν αυθόρμητο και αφετέρου γιατί θεωρεί
προφανώς αυτονόητο να το λες αφού και εσύ ο ίδιος το δέχεσαι χωρίς ούτε μια
γκριμάτσα, όπως πιθανά θα έκανε άλλος στη θέση του.
Θα σας αναφέρω ένα περιστατικό που έγινε σε μια ταβέρνα, λίγο έξω από την
Αλεξάνδρεια πριν από οχτώ χρόνια. Τον Απρίλιο του 2008 όταν ο Τσίπρας είχε
επισκεφτεί για πρώτη φορά την Ημαθία ως νεοεκλεγείς πρόεδρος του ΣΥΝ. Ερχόμενος
από την Θεσσαλονίκη επισκέφθηκε δυο....
εργοστάσια στην περιοχή του Πλατέος (Νεστλέ
και ΕΛΒΙΖ). Είχε πάει μεσημέρι και σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να φάνε πριν πάνε στην
εκδήλωση που ήταν προγραμματισμένη στη Βέροια και όπου θα μιλούσε σε νέους
(θέλανε να φτιάξουν νεολαία ΣΥΝ τότε). Από την συνοδεία του ουδείς είχε
προνοήσει ότι πρέπει να φάνε κιόλας και τελικά βρεθήκαμε στου Νίκου
Καραγιαννίδη το μαγαζί, στο Αγκυροβόλι, στο Βρυσάκι.
Καθίσαμε στο τραπέζι και αφού φάγαμε καμιά δεκαριά νοματαίοι μεταξύ των
οποίων ο νυν βουλευτής του Σύριζα Χρήστος Αντωνίου, η τέως βουλευτίνα αλλά τότε
ήταν εν ενεργεία η Λίτσα Αμανατίδου και κάποιοι άλλοι, αρχίσαμε να στρίβουμε
τσιγάρο. Ο Αντωνίου καθότανε δίπλα μου και είχαμε απέναντί μας τον Τσίπρα που
ήταν χαλαρός και χαμογελαστό και ομιλητικός είναι η αλήθεια. Κάποια στιγμή
παίρνει έναν καπνό και αρχίζει να στρίβει ένα τσιγάρο. Ο Αντωνίου δίπλα μου
παθαίνει μια έκπληξη και αυθόρμητα του βγαίνει η απορία: "ρε Αλέξη,
καπνίζεις;» τον ρωτάει και αυτός χαμογελαστός του απαντάει: «ναι, γιατί ρωτάς;»
και ο Αντωνίου εκείνη τη στιγμή, ως εικόνα από το μέλλον θα έλεγα, του λέει: «κοίτα
να δεις, κι εγώ σε νόμιζα για φλώρο» και μένουμε όλοι …παγωτό.
Ο Τσίπρας ακούει το σχόλιο-απορία και με απαντάει με ένα πλατύ χαμόγελο.
Το δέχτηκε σα να μην έγινε και τίποτα. Όπως είπε δηλαδή για τον Καμμένο ότι τον
είχε για …Μπούλη. Και πείτε μου κι εσείς δηλαδή τι διάολο σκέφτεστε όταν
βλέπετε τον Καμμένο. Έναν «μπούλη» δεν σκέφτεστε; Ότι και ο Αντωνίου ένα πράμα….
3 σχόλια:
Χαρη το τελειωσες αποτομα ,,συνεχιζω τι ποιο ανθρωπινο απο το αυθορμητο .
Δηλαδή δύο τύποι, που ο ένας αυθορμήτως σου θυμίζει "φλώρο" και του το λες, και ο άλλος "μπούλη" και του το λες, κυβερνούν τη χώρα...!!!
Δείξτε μου έναν άνδρα ή μια γυναίκα που να του/της απευθύνατε τους παραπάνω χαρακτηρισμούς και στο άκουσμά τους απλώς να χασκογελούσαν...
Από το λεξικό του Ε. Κριαρά:
Φλώρος (μεταφορικά): Άνδρας μαλθακός στον χαρακτήρα
Μπούλης (μεταφορικά): Ανώριμος ενήλικας
αντρακλα μου συ
Δημοσίευση σχολίου