συνδεδεμένης με έναν αντιδημοκρατικό κατήφορο που εμφανίζεται σε κάθε είδους εκδήλωση.
Είναι σίγουρο πως σήμερα δεν αρκούν οι πολιτικές που έχουν φέρει εργατικά και λαϊκά στρώματα στην εξαθλίωση και τη φτώχεια, μα είναι απαραίτητο για να πετύχει απολύτως το στόχο της αυτή η εξοντωτική πολιτική να αλωθούν και οι συνειδήσεις με κάθε τρόπο, με σκοταδισμό, νεοσυντηρητισμό και αφαίρεση της στοιχειωδέστερης δημοκρατικής σκέψης.
Ήδη οι παροικούντες τις παρελάσεις σε κάθε εθνική γιορτή έχουν «τεθεί υπό παρακολούθηση» προς αποφυγή διαμαρτυριών, πίσω από σιδερόφρακτα πεζοδρόμια, με την παρουσία πολλές φορές ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων, σε μεγάλες πόλεις δε… σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων από το γεγονός, το οποίο μπορεί να το παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς μόνο όποιος είναι κάτοχος πρόσκλησης, «πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων»!
Όμως τα παραπάνω φαίνεται πως δεν είναι αρκετά! Να, λοιπόν, που η ιστορία παίρνει κι άλλες διαστάσεις στη μικρή μας πόλη, αυτή τη φορά με τους πανηγυρικούς λόγους που συνηθίζεται να εκφωνούνται στις εκκλησίες κατά το γιορτασμό τοπικών και εθνικών γιορτών.
Συγκεκριμένα τόσο στη δοξολογία κατά τη μέρα γιορτασμού της απελευθέρωσης από τους Τούρκους το 1912 όσο και κατά τη δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου, μέρα τιμής και μνήμης του ηρωικού ΟΧΙ του λαού μας στον ιταλικό φασισμό αλλά και του ένδοξου αντιστασιακού αγώνα μας στην περίοδο της ναζιστικής Κατοχής, συνέβησαν γεγονότα που μόνο ευτράπελα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Κατά τη διάρκεια της δοξολογίας προς τιμή της απελευθέρωσης από τους Τούρκους δεν εκφωνήθηκε καν ο καθιερωμένος πανηγυρικός, καθώς ο ορισμένος ομιλητής έτυχε να είναι γυναίκα!
Είναι γνωστό σε όσους γνωρίζουν στοιχειώδη θρησκευτικά ότι απαγορεύεται η είσοδος στο Ιερό των εκκλησιών σε γυναίκες ,καθ’ ότι «ακάθαρτες» και «μιαρές». Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που δεν υπάρχουν και γυναίκες ιερείς. Είναι επίσης πασίγνωστο το «άβατο» του Αγίου Όρους για τις γυναίκες. Με έκπληξη αναρωτιόμαστε αν υφίσταται ή δημιουργείται και νέο άβατο για τις «ατυχείς συνανθρώπους» μας στα μάτια της εκκλησίας…αυτό της εκφωνήσεως πανηγυρικών εντός των εκκλησιών.
Αν μάλιστα ευσταθεί και η πληροφορία για ύπαρξη σχετικής εγκυκλίου για το ζήτημα από τη μητρόπολη της περιοχής, τότε μπορούμε βάσιμα να μιλάμε για νεοσυντηρητικό κατήφορο, στροφή σε άλλες εποχές, αναβίωση σκοταδιστικών αντιλήψεων που θεωρούν τις γυναίκες κατώτερα και μιαρά όντα αλλά και προσπάθεια επιβολής αυτών των αντιλήψεων με συνειδητό τρόπο στη σκέψη των λαϊκών μαζών!
Εάν η υπόθεση έληγε εδώ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι συνηθισμένο από εκκλησιαστικούς κύκλους να ακούγονται και να διαδίδονται τέτοια,έστω κι αν στη σημερινή εποχή οι γυναίκες έπειτα από συνεχείς αγώνες έχουν κερδίσει την επαγγελματική, επιστημονική και ως εκ τούτου την κοινωνική τους καταξίωση σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί κάποιος να μη δίνει και τόσο μεγάλη σημασία σε τέτοια συμβάντα.
Θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να υποστηρίξει ότι πρόκειται για μία ατυχή στιγμή, μία λάθος κίνηση που μπορεί να διορθωθεί εύκολα ή και να μη της δοθεί ιδιαίτερη σημασία.
Το σήριαλ όμως κατάλληλος εκφωνητής του πανηγυρικού της ημέρας έχει και συνέχεια που συνδέεται με τα προηγούμενα και αποχτά πιο σοβαρές διαστάσεις.
Στη δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου ορίστηκε ως ομιλητής όπως συνηθίζεται, επιλεγμένος από εκπαιδευτικούς των σχολείων της περιοχής και έπειτα από διαδικασία που καθορίζει η Διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε συνεννόηση με τους διευθυντές των σχολείων. Ορίστηκε μέλος του ΔΣ του τοπικού Συνδέσμου Φιλολόγων, εκπαιδευτικός Γυμνασίου της πόλης, με μακρά εκπαιδευτική εμπειρία αλλά με… «ελαττώματα»!! Επρόκειτο για γυναίκα φιλόλογο η οποία παρουσιάστηκε έτοιμη στην εκκλησία, κρατώντας στα χέρια το λόγο που είχε ετοιμάσει μα έμεινε στα κρύα του λουτρού όταν την πληροφόρησαν πως ο αντιπεριφερειάρχης με μια πρωτοφανή κίνηση και ως μη όφειλε όρισε άλλον ομιλητή στη θέση της! Το γεγονός δημιουργεί δικαιολογημένες απορίες αν κανείς λάβει υπόψη όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.
Όμως υπάρχει και άλλη διάσταση πιο σημαντική αν συνυπολογίσουμε και το ότι η αποκλεισμένη καθηγήτρια τυχαίνει να κατέχει υψηλή θέση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην πόλη.
Στο θόρυβο που δημιουργήθηκε απολύτως δικαιολογημένα αναγκάστηκε να απαντήσει ο αντιπεριφερειάρχης, κάνοντας λόγο για ανακρίβειες και στρεβλώσεις της αλήθειας, για το πρωτόκολλο των εκδηλώσεων σύμφωνα με το οποίο μόνη αρμόδια για τον ορισμό των ομιλητών σε εθνικές γιορτές και εκδηλώσεις είναι η Περιφερειακή Διεύθυνση. Εκφράζει την πρόθεσή του και για το μέλλον να ορίζει ομιλητές «καταξιωμένους» ανθρώπους όλων των ηλικιών λέγοντας ότι τον αφήνουν παγερά αδιάφορο οι «προοδευτικές καταγγελίες» που αγνοούν τον εκκλησιαστικό χώρο.
Δηλώνει μάλιστα πως «κόβει γόρδιους δεσμούς» και στέκεται «μακριά από κομματικές επιλογές και πολιτικαντισμούς»!
Το ίδιο το γεγονός από μόνο του και χωρίς τις παραπάνω δηλώσεις, αποπνέει έντονη αντιδημοκρατική οσμή που συμπληρώνει τον αντιδημοκρατικό δρόμο που ακολουθείται σε κάθε πτυχή της ζωής αυτής της χώρας και στρέφεται σαφώς κατά του λαού της, υποστηρίζοντας και μ’ αυτόν τον τρόπο την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν κυβέρνηση αλλά και κατά τόπους όργανα.
Θα πρέπει όμως να δοθούν απαντήσεις στις αιτιάσεις και εξηγήσεις για αυτού του είδους τις αποφάσεις.
Χρειάζεται η τοπική κοινωνία να αναρωτηθεί και να απαιτήσει ταυτόχρονα απαντήσεις στο ερώτημα ποια ήταν τα κριτήρια της συγκεκριμένης επιλογής και ποια πρόκειται μελλοντικά να είναι αυτά με τα οποία θα επιλέγονται οι «καταξιωμένοι» και μη «κομματικοί» ομιλητές , όπως δηλώνει ο αντιπεριφερειάρχης.
Μήπως με τον όρο «καταξιωμένος» και μη «κομματικός» εννοείται ένας ομιλητής της πολιτικής του αρεσκείας, αφού όπως είναι γνωστό ο ομιλητής που αυτός όρισε ήταν στις πρόσφατες εκλογές υποψήφιος με το δικό του ψηφοδέλτιο και κατά συνέπεια των ίδιων πολιτικών αντιλήψεων;
Τι εννοεί όταν λέει πως κόβει γόρδιους δεσμούς; Με ποιους στ’ αλήθεια κόβει δεσμούς;
Η πεποίθηση μας είναι πως υπάρχει σαφής επιδίωξη να κοπούν οι δεσμοί με την ιστορική αλήθεια σε μια ξεκάθαρη προσπάθεια, σήμερα που η ιστορία πιο πολύ ίσως από ποτέ άλλοτε πρέπει να διδάσκει και να συνδέεται με το τώρα, να κρατήσει σε απόσταση και άγνοια νεολαία και λαό.
Γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί επιμελώς η ουσία μιας τέτοιας κίνησης και επιδεικνύεται αντιδημοκρατική , αυταρχική νοοτροπία και αδιαφορία για την παρουσίαση της ιστορικής αλήθειας.
Απέναντι στα όσα συνέβησαν ήδη υπήρξαν οργανωμένες αντιδράσεις, με πρώτη την ΕΛΜΕ Ημαθίας που καταγγέλλει και καταδικάζει αυτήν την πρακτική εκ μέρους τόσο της εκκλησίας όσο και της Περιφέρειας.. Έχουμε την άποψη πως πρέπει να ακολουθήσουν και άλλοι κλάδοι εργαζόμενων, ιδιαίτερα όσοι από τη φύση της εργασίας τους είναι επιφορτισμένοι να διδάσκουν την ιστορική αλήθεια σε νέους αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και την υπόλοιπη κοινωνία.
Αλλά και κάθε εργαζόμενος ως άτομο, κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος δεν πρέπει να δεχτεί μια τέτοια σοβαρή οπισθοδρόμηση νεοσυντηρητικού και αντιδημοκρατικού χαρακτήρα που δένει απόλυτα με την ακολουθούμενη πολιτική, γεννιέται και εκτρέφεται από αυτήν την ίδια πολιτική που εξαθλιώνει, φτωχαίνει, τρομοκρατεί !
Υπάρχει σήμερα μεγάλη ανάγκη να αντισταθούμε με όλους τους τρόπους απέναντι σε όσους απεργάζονται αυταρχικά και αντιδημοκρατικά σκοπεύοντας στην αλλοίωση της ιστορίας του λαού μας και των αγώνων του, της ιστορικής αλήθειας και γνώσης, του κριτηρίου και της σκέψης νεολαίας και λαού.
Εκπαιδευτικός Όμιλος Ημαθίας
Βέροια 30-10-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου