ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ / Τ. Τασιόπουλος

του Τ. Τασιόπουλου*

Την περασμένη εβδομάδα ο συνδημότης μας παρουσιαστής της ομώνυμης εκπομπής  ΧΑΡΗΣ ΚΑΦΤΕΡΑΝΗΣ είχε όλη τη χαρά να παρουσιάσει στις δικές του Αντιπαραθέσεις τους τέσσερις υποψήφιους δημάρχους του δήμου Αλεξάνδρειας.

Σχόλια ακούστηκαν μετά την εκπομπή αρκετά.

Γράφτηκαν στον έντυπο τύπο διάφορες απόψεις οι οποίες απηχούσαν  προσεγγίσεις που ικανοποιούσαν όλες τις πλευρές.

Ασφαλώς δεν έλειψαν από...

προσεκτικούς επαγγελματίες που προσβλέπουν ανήσυχα στην επόμενη μέρα, τα ουδέτερα σχόλια, με την έννοια ας μην χαλάσουμε κανέναν «δεν ξέρεις τι γίνεται».

Εκεί που έγινε πανηγύρι ήταν τα ανεξέλεγκτα socialmedia.

Στα σοβαρά – γιατί υπάρχουν και τέτοια – διέκρινες μια κριτική με αυστηρή αλλά αρκούντως αντικειμενική ματιά ενώ στα περιθωριακά, αυτά που πληρώνονται για να βρίζουν, από μακριά καταλάβαινες την εμπάθεια, την κακότητα και την πληρωμένη υποκειμενικότητα.

Στις διάφορες αναρτήσεις παρουσιάστηκε ένα σχόλιο δημότη το οποίο κατά το μάλλον ή ήττον αποδίδει την πραγματικότητα  και είναι το εξής :

Σχόλιο δημότη

Την ημέρα της εθνικής γιορτής οι 4 υποψήφιοι δήμαρχοι δοκιμάστηκαν σε μια διαδικασία αντιπαραθέσεων στην Εγνατία τηλεόραση.

Υποτονικός, χωρίς επιχειρήματα, με φληναφήματα τετριμμένα, άκεφος, χωρίς ατάκες, σφόδρα ηττοπαθής και άνευρος, γενικά δηλαδή άκρως απογοητευτικός για τους φίλους του, παρουσιάστηκε ο κ Δημητριάδης.

Γιατί άραγε;

Κινούμενος πάνω απ’ το μέσο όρο των τοποθετήσεων του στα Δημοτικά Συμβούλια ο Γιώργος Σπυρίδης σίγουρα τα κατάφερε καλά.

Άριστα παίρνει ο Χρήστος Αλευράς ως γνώστης των πεπραγμένων του δήμου, ως από τους λίγους που άσκησε ουσιαστική αντιπολίτευση μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο ως γνώστης και της κομματικής γραμμής του ΚΚΕ.

Η έκπληξη ήταν ο Παναγιώτης Γκυρίνης που ως πρωτοεμφανιζόμενος κέρδισε τη μάχη.

Απρόσμενα καταρτισμένος, με μειλίχιο ύφος, με κυριολεκτικό λόγο, με βεβαιωμένη πράξη, με σίγουρη πρακτική και παίρνοντας πρωτοβουλίες στη ροή της συζήτησης, με αξιοπιστία κατάφερε να περάσει την άποψη ότι είναι το νέο που έρχεται, χωρίς αυτό να αμφισβητηθεί από κανέναν.

Ένας δημότης

Πέρα όμως από αυτά είτε συμφωνεί κανένας είτε διαφωνεί, εκείνο που μένει είναι ο αναμενόμενος – λόγο πείρας και διαχείρισης της σημερινής κατάστασης του δήμου – νικητής όχι μόνον δεν ήταν αυτός που κέρδισε τις εντυπώσεις, αλλά αντίθετα ήταν ο ηττηθείς  της παράστασης.

Για έναν δε προσεκτικό παρατηρητή ο δήμαρχος ήταν αυτός που απώλεσε την ψυχραιμία του σε τέτοιο βαθμό ώστε να ομολογεί πως για να κερδίσει τις εκλογές την προηγούμενη τετραετία δεν είπε την αλήθεια και απέκρυψε το γεγονός ότι ο μεγάλος ασθενής ήταν η κακοδιαχείριση του δήμου Μελίκης των άμεσων τότε και τώρα συνεργατών του με τους οποίους κακοδιοίκησε και το δήμο Αλεξανδρείας.

«Δεν ήξερα» δικαιολογήθηκε.

Αλλά όταν είναι δήμαρχος δεν ξέρει είναι ακατάλληλος για δήμαρχος.

Μπορεί να μην ήξερε, όταν η κακοδιαχείριση αφορούσε αυτούς που προόριζε για θέσεις ευθύνης στο νέο δήμο Αλεξάνδρειας;

Αν πάλι γνώριζε – που είναι και το πιο πιθανό – τότε πως τους προωθούσε σε βάρος άλλων δικών του σήμερα συνυποψήφιων  στερώντας από αυτούς τη χαρά της προσφοράς;

Η αοριστία και ο ατεκμηρίωτος λόγος έφτασε μέχρι να βεβαιώνει την νοικοκυροσύνη του δήμου χωρίς ίχνος αντικειμενικότητας ή οποιουδήποτε στοιχείου, ίσως γιατί νομίζει πως αυτό εξυπηρετεί το συμφέρον της στιγμής όπως το 2010 υποστήριζε πράγματα που σήμερα αποδοκιμάζει.

Προφανώς ο δήμαρχος ξεχνάει πως τώρα πρέπει να κριθούν θέσεις, προγράμματα, πολιτικές επιλογές και πολιτικές συμπεριφορές για τις οποίες ο ίδιος στις αντιπαραθέσεις με τους άλλους τρεις ανθυποψήφιους φάνηκε να θέλει να τις κρύψει, όπως συνήθως, κάτω απ’ το χαλί.

Τάσος Τασιόπουλος

δημοτικός σύμβουλος