-Στο μέτωπο του Λαπαβίτσα χωράνε και δεξιοί, όχι μόνο αριστεροί!!!
Την
δημιουργία πολιτικού μετώπου ως απάντηση στην πολιτική κρίση της χώρας
προτείνει ο Κώστας Λαπαβίτσας. Στο μέτωπο αυτό, υποστηρίζει ότι, πρέπει να
συμμετέχουν όλες εκείνες οι δυνάμεις που αντιτάσσονται στα μνημόνια και τις πολιτικές
που εκπορεύονται από αυτά, οι δυνάμεις εκείνες που....
έχουν αντιμονοπωλιακό χαρακτήρα χωρίς όμως να αποκλείει και δυνάμεις εκτός αριστεράς. Μια πρόταση που εξ αρχής πάσχει αφού εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να κατανοήσω με ποιον τρόπο μπορεί να συνυπάρξουν στο εν λόγω μέτωπο δυνάμεις της ΛΑΕ όπως η ΔΕΑ για παράδειγμα με δυνάμεις της Δεξιάς που χωράνε στο σχέδιο Λαπαβίτσα. Ωστόσο ο κ. Λαπαβίτσας δεν ονομάτισε τις δυνάμεις αυτές παρά μόνο
την ΛΑΕ της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος και το κόμμα της Κωνσταντοπούλου. Για τις
άλλες δυνάμεις που εν τοις πράγμασι θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο μέτωπο αυτό
ο κ. Λαπαβίτσας δεν έκανε τον κόπο να τις ονοματίσει. Αγνοώ την αιτία αυτής συμπεριφοράς
αν και προκλήθηκε γι αυτό.
Πήγα λοιπόν
σε μια εκδήλωση όπου περίμενα να ακούσω μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση που
θα εδράζονταν σε ένα προγραμματικό πρόπλασμα. Τουλάχιστον έτσι προϊδέαζε η
πρόσκληση που δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο. Όταν έφτασα στην εκδήλωση είδα με
έκπληξη ότι η αίθουσα ήταν κατάμεστη δείγμα ότι ο κόσμος ανταποκρίνεται στο
κάλεσμα ενός επώνυμου ανθρώπου, ενός στάρ της πολιτικής όπως ο Λαπαβίτσας που
έγινε γνωστός μέσω των καναλιών και βέβαια ευτύχησε να εκλεγεί και βουλευτής
του Σύριζα τον Ιανουάριο του 2015. Ο κόσμος λοιπόν πήγε στην εκδήλωση και
ενδεχομένως περίμενε να ακούσει «τι κάνουμε από δω και πέρα;» αλλά η δυναμική της
συζήτησης εξετράπη αρκετά νωρίς και πήρε έναν χαρακτήρα οικονομικού σεμιναρίου
διανθισμένου με ισχυρές δόσεις επιχειρημάτων και αναφορών που έχουν απαντηθεί
και συζητηθεί πολλάκις στο παρελθόν, συζητήσεις που κυριάρχησαν στις πλατείες
και υποτίθεται έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους και την χρηστικότητά τους.
Ο λαός που
από το 2010 μπήκε σε εντατικά φροντιστήρια από τους οικονομολόγους που
αντιδρούσαν στα μνημόνια τώρα, μετά από έξι χρόνια εντατικής εφαρμογής των
πολιτικών των μνημονίων, αναζητά πολιτική διέξοδο στην εξαθλίωση που βιώνει.
Και επειδή η πολιτική χρησιμοποιεί ως εργαλεία τις αναλύσεις, τις μελέτες και τις
έρευνες των οικονομολόγων και άλλων ειδικοτήτων, αυτή είναι που πρέπει να
κυριαρχεί και όχι να μετατρέπεται μια εκδήλωση που είχε πολιτικό περιεχόμενο σε
σεμινάριο οικονομικού χαρακτήρα με ολίγον πολιτική και με γαρνιτούρα προσωπικές
αναφορές που ως στόχο είχαν την απέκδυση κάθε πολιτικής ευθύνης από τον κύριο
ομιλητή και ιδρυτή του εν λόγω δικτύου.
Μέτωπο σαν τη ΛΑΕ ή άλλο, δικής του έμπνευσης;
Προτείνει
λοιπόν την δημιουργία ενός μετώπου ο Λαπαβίτσας και αμέσως προκύπτει το ερώτημα
αβίαστο: Μα καλά, η ΛΑΕ δεν είναι μέτωπο δυνάμεων που έχουν όλες αυτόν τον
χαρακτήρα; Δεν είναι αντιμνημονιακή και αντιμονοπωλιακή δύναμη η ΔΕΑ για
παράδειγμα; Ασφαλώς και είναι και όχι μόνο αυτά. Είναι και πολλά άλλα. Προς τι
λοιπόν το αίτημα για να δημιουργηθεί ακόμα ένα μέτωπο; Μήπως ο Λαπαβίτσας
εννοεί στο υπάρχον μέτωπο της ΛΑΕ να προστεθούν αθροιστικά όλες εκείνες οι
δυνάμεις που έχουν τα παραπάνω δυο χαρακτηριστικά; Και αν ναι, γιατί δεν
εκπορεύεται αυτή η πρόταση ολοκληρωμένη (πολιτικά και προγραμματικά) από την
ίδια την ΛΑΕ; Ποιος ακριβώς είναι ο στόχος του Λαπαβίτσα και του Δικτύου του;
Να τεκμηριώσει επιστημονικά τον προγραμματικό λόγο του υπό διαμόρφωση μετώπου;
Ουσιαστικά δηλαδή λειτουργεί ως Επιστημονικός φορέας- συνεργάτης της ΛΑΕ; Ή μήπως όχι αφού στο νέο Μέτωπο που προτείνει συμπεριλαμβάνει και δυνάμεις εκτός της Αριστεράς; Το είπε καθαρά λέγοντας ότι "δεν είναι το ζητούμενο ένα μέτωπο μόνο με την Αριστερά, χρειάζονται και οι άλλες δυνάμεις. Η αριστερά μετρήθηκε και είδαμε τί μπορεί να κάνει". Άρα; Άρα αυτό που κάνει ο Λαπαβίτσας δεν αφορά στην ΛΑ.Ε. και ευθέως εκτιμώ θα λειτουργήσει ανταγωνιστικά σ΄ αυτή. Κάνω λάθος; Θα δείξει.
Επί της ουσίας
τώρα. Η πρόταση του Κ. Λαπαβίτσα συναρθρώνεται σε δυο πυλώνες. Τον προγραμματικό
και τον πολιτικό. Ο προγραμματικός πυλώνας περιέχει τις μέχρι τώρα απόψεις του
για αποχώρηση από την ΟΝΕ, άρνηση πληρωμής του χρέους και συνεπώς
διαπραγμάτευση με τους δανειστές, εθνικοποίηση τραπεζών, έκδοση νομίσματος,
ανάπτυξη βιομηχανίας και γεωργίας κλπ. Ο πολιτικός πυλώνας είπα παραπάνω ότι
απαιτεί την δημιουργία πολιτικού μετώπου
και υποστήριξη από κινήματα πολιτών που έχουν αναπτύξει δράσεις αυτοοργάνωσης
και εθελοντισμού.
Μέτωπο και με τους Καζάκηδες και άλλους εθνοπατριώτες;
Στέκει ένα
τέτοιο σχέδιο στη βάσανο της πολιτικής κριτικής; Πιθανόν και όχι αλλά ποιο
σχέδιο εκτός από τον Μαρξισμό αντέχει σε κριτική; Ως ιδέα είναι τέτοια που
μπορεί να ανοίξει πεδίο συζήτησης μεταξύ αυτών των δυνάμεων που καλούνται έστω
και χωρίς όνομα να μετάσχουν στο εγχείρημα; Θεωρώ πως η έκκληση δεν απέχει
καθόλου από αντίστοιχες εκκλήσεις που έχουν γίνει στο παρελθόν από υπάρχοντες
και δρώντες πολιτικούς φορείς. Γιατί δηλαδή να πετύχει η έκκληση του Λαπαβίτσα
όταν έχουν αποτύχει εκκλήσεις και προτάσεις συνεργασίας τόσο της ΛΑΕ προς την
Ανταρσύα όσο και της Ανταρσύα προς τη Λαέ; Θεωρεί ότι δεν χρειάζεται στο μέτωπο αυτό η Ανταρσύα διότι αυτονόητα δεν μπορεί να συνυπάρξει με Καζάκηδες και λοιπούς ενθοπατριώτες που ωστόσο τυγχάνουν αντιμνημονιακοί;
Και στο
σημείο αυτό ο Λαπαβίτσας δεν κάνει τον κόπο να εμβαθύνει. Περιορίζεται σε
έκφραση ευχών όπως να μην υπάρχουν προσωπικές στρατηγικές, να μην λειτουργούν
οι πολιτικοί με το θυμικό κλπ. Για την ταμπακιέρα που κατά την άποψή μου είναι
η δημόσια κριτική σε πράξεις, παραλείψεις του πρόσφατου παρελθόντος και στην
πρακτική που όλοι ζήσαμε το καλοκαίρι του 2015 όταν ψήνονταν η κοινή εκλογική
κάθοδος της ΛΑΕ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μακρυά από τη βάση ούτε λόγος. Πως άραγε θα
προκύψει αυτό το μέτωπο που ευαγγελίζεται ο Λαπαβίτσας όταν η βάση δεν έχει
ιδέα; Όταν δεν συμμετέχει στην δημιουργία του και απλά καλείτε να ακολουθήσει
ως κολαούζος των ηγεσιών και των ηγετίσκων του χώρου; Καμιά απάντηση. Καμιά απάντηση διότι δεν τον αφορά το εγχείρημα αυτό διότι προσβλέπει σε κάτι μεγαλύτερο και πιο ...εθνικό!
Αλήθεια,
ωρίμασαν οι συνθήκες για μια μετωπική συνεργασία των δυνάμεων της ΛΑΕ και των
δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Είναι αναγκαία μια τέτοια συνεργασία σήμερα ώστε να
δοθεί απάντηση στις υφιστάμενες πολιτικές; Είναι άραγε ζητούμενο η παρουσία των
αντιμνημονιακών δυνάμεων στη Βουλή και μόνον εκεί για να δοθεί η μάχη κατά των
πολιτικών αυτών; Θεωρώ ότι η απάντηση ούτε εύκολη είναι ούτε και δύσκολη γιατί όταν
τεθεί το ερώτημα ο κόσμος της εργασίας και των κινημάτων μπορεί άνετα να δώσει τη
λύση. Όπως την έδωσε τη λύση, έστω και προσωρινά, στο μέγα θέμα των
πλειστηριασμών όπου είδαμε αγωνιστές της Ανταρσύα, της ΛΑΕ και άλλων χώρων να
μπλοκάρουν την διαδικασία να αναγκάζουν κυβέρνηση και συμβολαιογράφους να
κάνουν πίσω.
Συνεπώς, η
κοινή δράση στο κίνημα, στα συνδικάτα, στους φορείς και τους συλλόγους είναι το
πρώτο βήμα που απαιτείται να γίνει αφού βέβαια όλοι ξεκαθαρίσουν την θέση τους.
Δε μπορεί οι συνδικαλιστές της ΛΑΕ να εξακολουθούν να συνεργάζονται με τους Συριζαίους
συναδέλφους τους και να θέλουν και συνεργασία με τους Αντάρσυους. Είναι αν μη
τι άλλο σχιζοφρένεια. Άλλο πεδίο κοινής δράσης θα μπορούσε να είναι οι δήμοι
και οι Περιφέρειες όπου σήμερα υπάρχουν δυνάμεις και των δυο σχημάτων. Υπάρχει
μια υποτυπώδης συνεργασία αλλά για παράδειγμα στην κεντρική Μακεδονία η ΛΑΕ
συνυπάρχει με τα στελέχη του Σύριζα…
Εάν και
εφόσον «περπατήσει» αυτό το εγχείρημα στους χώρους αυτούς και άλλους που δεν
ανέφερα η μετωπική συνεργασία θα προκύψει ως αναγκαιότητα. Είναι τόσο απλό και
δεν χρειάζεται να τελειώσει κανείς πανεπιστήμιο για να το καταλάβει. Η ίδια η
ζωή δίνει λύσεις όταν αυτές είναι μπροστά μας ως αδήριτη αναγκαιότητα. Είναι
λοιπόν αναγκαιότητα σήμερα η συνεργασία; Είναι αν μη τι άλλο. Σε ποιο πλαίσιο; Προς
ποια κατεύθυνση; Θα χωράει τους πάντες αυτό το μέτωπο όπως για παράδειγμα το
ΕΠΑΜ του Καζάκη; Χωρίς την αναγκαία αυτοκριτική αυτών των στελεχών που με την
στάση τους στο πρόσφατο παρελθόν ως ηγετικά στελέχη του Σύριζα συνέβαλαν τα
μέγιστα στο σημερινό χάλι της αριστεράς;
Όταν
απαντηθούν όλα αυτά τότε μπορεί να πάρει απάντηση και ο Λαπαβίτσας στην πρότασή
του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου