Ο κ. Μούρνος είπε:
"Γίνεται πραγματικά μονότονο να....
επαναλαμβάνουμε κάθε χρόνο απόψεις και κριτική για έναν προϋπολογισμό φτωχό, περιοριστικό και αντιαναπτυξιακό. Αναντίστοιχο με τις ανάγκες και τις προτεραιότητες αλλά και τις δυνατότητες μιας περιφέρειας σαν τη δική μας, με έκταση και πληθυσμό μεγαλύτερο από πολλά μικρά Ευρωπαϊκά Κράτη.
Και βέβαια επικαλείται η Διοίκηση την οικονομική συγκυρία και την πολιτική που υπαγορεύουν τα μνημόνια. Όμως εμείς δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μένουμε με σταυρωμένα χέρια.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι ο Καλλικράτης υπήρξε μια σημαντική μεταρρύθμιση για την ουσιαστική αποκέντρωση και την νέα ανάπτυξη. Γρήγορα όμως ενεργοποιήθηκαν τα φοβικά αντανακλαστικά της κεντρικής εξουσίας, πολιτικών και γραφειοκρατίας, και περιόρισαν το ρόλο και τις δυνατότητες της.
Για να φθάσουμε στο σημείο σήμερα ο προϋπολογισμός να καταρτίζεται υπό τον απόλυτο έλεγχο του “Παρατηρητηρίου“ που είναι γνωστό ότι αποτελεί εργαλείο που επέβαλλαν τα μνημόνια.
Επιπλέον τα έσοδα της προέρχονται σήμερα σχεδόν αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να θυμίσουμε εδώ ότι ο νόμος του Καλλικράτη προέβλεπε ότι το 2,4% του ΦΠΑ και το 4% του φόρου εισοδήματος περιέρχονται αυτόματα στην περιφέρεια. Ποτέ δεν αποδόθηκαν, αν και εισπράχθηκαν, από την κεντρική κυβέρνηση. Με όλα αυτά αναιρέθηκε εντελώς η οικονομική της αυτοτέλεια και κατ επέκταση ο αναπτυξιακός της ρόλος.
Για τον προϋπολογισμό οικονομικού έτους 2017 τι να πει κανείς;
Για μια Περιφέρεια, την μεγαλύτερη σε έκταση της χώρας, με 2 εκατ. πληθυσμό, ένας προϋπολογισμός περίπου 230 εκατ. και με ένα πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων 120 εκατ., τι προβλήματα και τι ανάγκες να αντιμετωπίσει, και τι ανάπτυξη μπορεί να φέρει και πως θα ανακουφίσει από την ανεργία. Ίσα-ίσα λειτουργικά έξοδα μπορεί να καλύψει και μισθοδοσία. Και είναι βέβαιο ότι στην πράξη θα αποδειχθεί μικρότερος, γιατί και τα έσοδα θα είναι μικρότερα από τα προβλεπόμενα και θα υπολείπεται στο βαθμό υλοποίησης.
Μερικές ειδικές παρατηρήσεις
1. Ο προϋπολογισμός αυτός δεν έχει πολιτικό στίγμα, δεν έχει αναπτυξιακό στόχο. Έπρεπε, κατά τη γνώμη μας, να συνοδεύεται από ένα σχέδιο δράσης, να δείχνει ανάγκες και προτεραιότητες.
2. Είναι δυσανάλογη η επιχορήγηση για τις συγκοινωνίες (98 εκατ.) από τα 118 εκατ. του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων Όταν υπάρχουν τόσες ανάγκες σε τομείς όπως η παιδεία, η υγεία, η λαϊκή κατοικία, η κοινωνική πρόνοια , ο πολιτισμός, ο αγροτικός τομέας.
3. Ενώ οι πλημμύρες αποτελούν ένα μόνιμο φαινόμενο και προκαλούν απώλειες ανθρώπινων ζωών και μεγάλες υλικές καταστροφές, απουσιάζει εντελώς ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός για την αντιπλημμυρική προστασία.
4. Πολλά από τα χρήματα που εμφανίζονται να προορίζονται για κοινωνική πολιτική είναι "μεταβιβαστικές δαπάνες", χρήματα που δίνουν δηλ. τα Υπουργεία , η Ε.Ε., η Επισιτιστική Βοήθεια και εμείς απλά τα διαχειριζόμαστε. Καθαυτό η συμμετοχή της περιφέρειας στους τομείς της πρόνοια και της κοινωνικής αλληλεγγύης είναι ελάχιστη.
5. Δεν γίνεται αναφορά σε έργα του πρωτογενούς τομέα, που αναγνωρίζουμε όλοι τη σημασία του για την οικονομική ανάπτυξη και την έξοδο από την ύφεση. Όσο για τα εγγειοβελτιωτικά έργα που αναφέρονται, είναι ελάχιστα και αφορούν κυρίως συντηρήσεις.
6. Ελλιπής και μειωμένη εμφανίζεται και η χρηματοδότηση των πολιτιστικών φορέων, ιδίως των περιφερειακών ενοτήτων. Παρά το γεγονός ότι το έργο που προσφέρουν είναι σημαντικό.
Έναν τέτοιο προϋπολογισμό και τη συγκεκριμένη τακτική της Διοίκησης που αποδέχεται άκριτα της οδηγίες του παρατηρητηρίου και της ΕΕ, εμείς δεν μπορούμε να στηρίξουμε και να ψηφίσουμε.
Τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε φέτος;
Προτείνουμε η οποιαδήποτε απόφαση για αυτόν το προϋπολογισμό να περιλαμβάνει ένα πολιτικό σκεπτικό με διαπιστώσεις, με ανάγκες, με δυνατότητες και με διεκδικήσεις. Αυτό το κείμενο να σταλεί προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή Περιφερειών της Ε.Ε. Τίποτα δεν μας περιορίζει σ΄ αυτό, δεδομένου ότι η Ε.Ε., από την ιδρυτική της πράξη, διακηρύσσει ότι είναι η Ευρώπη των Περιφερειών και όχι των Κρατών.
Είναι καιρός να επανέλθει στο τραπέζι των συζητήσεων για την ανάπτυξη, ως ισότιμος συνομιλητής, η τοπική αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερη η περιφερειακή. Η ευρωπαϊκή εμπειρία και πρακτική είναι θετικότατη σ΄ αυτό το πρότυπο ανάπτυξης και ο νόμος για τον Καλλικράτη αναγνωρίζει έναν τέτοιο αναπτυξιακό ρόλο στη δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση. Αυτός ο ρόλος πρέπει να διεκδικηθεί εκ νέου και να διευρυνθεί.
Βιώνουμε σαν έθνος μια βαθιά κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική. Η ανεργία ιδιαίτερα στους νέους ανέρχεται σε συντριπτικά ποσοστά. Και τα νοικοκυριά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις βασικές τους ανάγκες. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό και περιθωριοποίηση. Αμφισβητείται και διακυβεύεται η ουσία και το περιεχόμενο του δημοκρατικού πολιτεύματος και του κοινωνικού κράτους.
Απαιτείται πανεθνική συνέγερση για την προστασία της δημοκρατίας και ανθρωπιστικών αξιών. Σ΄ αυτόν τον αγώνα η ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση είναι όρος απαραίτητος για την προάσπιση και την ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, για τη νέα ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου