Θαν. Αγαπητός για προϋπολογισμό Τζιτζικώστα: Κοστολογείτε την ανθρώπινη ζωή πολύ φτηνά

Η τοποθέτηση του Θανάση Αγαπητού, περιφερειακού συμβούλου της Ανταρσίας στην Κ. Μακεδονία-Αντικαπιταλιστική Αριστερά για τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας για το 2017

Τι ακριβώς υποτίθεται πως κάνει  το περιφερειακό συμβούλιο στη σημερινή του συνεδρίαση για την επικύρωση του προϋπολογισμού για το 2017; Εξετάζει ποιες είναι οι κοινωνικές ανάγκες και πως αυτές μπορούν να καλυφτούν; Εξετάζει μήπως πως.....

θα εξασφαλιστούν οι στοιχειώδεις όροι επιβίωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας σε μια περίοδο που τα κυβερνητικά φιρμάνια για πλειστηριασμούς, κατασχέσεις λογαριασμών, διακοπές ρεύματος τείνουν να γίνουν ο κανόνας για μια μεγάλη πλειοψηφία νοικοκυριών; Προφανώς και όχι. Ο προϋπολογισμός εξάλλου που θα ψηφιστεί  από την πλειοψηφία που πρόσκειται στη ΝΔ κοστολογεί την ανθρώπινη ζωή πολύ φθηνά, καθώς ελάχιστα ευρώ αντιστοιχούν για κάθε άνθρωπο που ζει στη Κ. Μακεδονία. Αυτό όμως που σφραγίζεται με την ψήφιση του εν λόγω προϋπολογισμού είναι 2 πράγματα: 

Πρώτον, η απόλυτη αποδοχή, υπεράσπιση και αξιοποίηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής από την περιφερειακή αρχή, παρόλη την κατά καιρούς «φτηνή αντιπολίτευση» και το λανσάρισμα της «πολιτικής ανεξαρτησίας». Κοινώς, το μνημόνιο και η ΕΕ να είναι καλά…

Δεύτερον η επιχείρηση θεμελίωσης ενός τοπικού κράτους, που έχοντας μια πενιχρή κρατική χρηματοδότηση, θα περιορίζει και θα καταργεί όλα τα ψήγματα κοινωνικής πολιτικής και θα επιχειρηματικοποίειται  με ταχύτατους ρυθμούς (με κύρια συνδρομή του «Καλλικράτη» και του ΕΣΠΑ), προκειμένου να διευκολύνει τη δημιουργία «επενδυτικών παραδείσων-εργασιακών κολαστηρίων».

  

Μιλώντας για τη φιλοσοφία του προϋπολογισμού,  δηλαδή για τα κριτήρια με τα οποία καλείται το Περιφερειακό Συμβούλιο να αποφασίσει, αλλά  κυρίως και με γνώμονα το αν οι πολίτες της Περιφέρειας θα έδειχναν ή όχι ενδιαφέρον για τη συζήτησή μας, αν θέλετε και από τεχνοκρατική άποψη, τα κριτήρια είναι περίπου τα εξής:

Πρώτον, τι βαθμό επίδρασης έχει ένας προϋπολογισμός στα μεγάλα κοινωνικά και λαϊκά προβλήματα.  Δηλαδή, συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ανεργίας με θέσεις εργασίας και όχι με ψευτοπρογράμματα περί ανεργίας; 

Συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων που οξύνονται στην περίοδο όχι απλά και γενικά λόγω της κρίσης, αλλά κυρίως λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής που διαλύει τους ανθρώπους;

 Συμβάλλει στην αντιμετώπιση της διαχείρισης των δημοσίων, κοινωνικών αγαθών προς όφελος των λαϊκών αναγκών; 

Ποια είναι η πραγματικότητα:

        Ο προϋπολογισμός που παρουσιάζετε είναι προϋπολογισμός λιτότητας, περικοπών και εργολάβων. Δεν υπάρχει αναπτυξιακή πρόταση για την Περιφέρεια, γι’ αυτό και συνεχίζει να  κατευθύνει τη συντριπτική πλειονότητα των χρημάτων στους ίδιους τομείς; Δηλαδή στο ίδιο χρεοκοπημένο μοντέλο;

      Είναι ένας προϋπολογισμός ισοσκελισμένος και ενταγμένος στη λογική του Οικονομικού παρατηρητηρίου κι αυτή τη λογική ακολουθείτε κατά γράμμα.

Αποδέχεστε και ακολουθείτε πιστά την κυβερνητική προσπάθεια να «κλειδώσει» τις δράσεις της   περιφέρειας, με τις οδηγίες της Υπουργικής Απόφασης (δίκην στρατιωτικού ανακοινωθέντος για τον τρόπο κατάρτισης του προϋπολογισμού). Με την απόφαση που κοινοποιήθηκε τον Ιούλιο, προσπαθεί η   κυβέρνηση να απονευρώσει, να ελέγξει και να χειραγωγήσει στα πλαίσια των μνημονιακών της δεσμεύσεων τις δράσεις της περιφέρειας κυρίως εκείνες που αφορούν την έμπρακτη και αναγκαία αλληλεγγύη στα δύσκολα του κόσμου.

Η οδηγία που εκδόθηκε για τη σύνταξη του προϋπολογισμού και μας έχει κοινοποιηθεί, δεν αφήνει καμία παρερμηνεία τόσο για το χαρακτήρα του όσο και για τους στόχους του. Αναφέρει χαρακτηριστικά ως βασικούς στόχους: «…τη συγκράτηση των δαπανών και την ορθολογική διαχείριση των πόρων, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας της δημοσιονομικής διαχείρισης με όσο το δυνατόν μικρότερη δέσμευση οικονομικών πόρων, τονίζεται ιδιαίτερα η ανάγκη άσκησης περιοριστικής πολιτικής στις δαπάνες, με περιορισμό πάσης φύσεως προαιρετικών δαπανών του άρθρου 202 του ν. 3463/2006 π.χ. βοηθήματα σε οικονομικά αδύνατους…». Το έκτρωμα του Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας, που δημιούργησαν από κοινού οι ντόπιες κυβερνήσεις στη βάση των κατευθύνσεων ΕΕ και ΔΝΤ, φρόντισε να «βάλει χαλινάρι» στις «σπατάλες», για τις κοινωνικές ανάγκες, για τη μεταφορά μαθητών, για το διατροφικό επίδομα, καθώς και για τα έργα υποδομής στις υποβαθμισμένες εργατικές περιοχές της Κ. Μακεδονίας, στη βάση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που απαιτούν πλεονασματικούς και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς για να πληρώνονται τα αρπακτικά των τραπεζών, ενώ ο λαός θα πέφτει όλο και πιο βαθιά στο λάκκο της εξαθλίωσης. Στο «κάδρο» της εξαθλίωσης επιχειρείται να εισαχθούν μεθοδικά και οι υπάλληλοι της περιφέρειας, καθώς η μισθοδοσία τους έχει περάσει από το υπουργείο Εσωτερικών στις περιφέρειες, που καλούνται να ανταπεξέλθουν με τους πόρους των ήδη κουτσουρεμένων προϋπολογισμών. Εξέλιξη που αποτελεί ένα ακόμα βήμα για τη μετατροπή όλων των εργαζόμενων σε «ωφελούμενους» μέσω ΕΣΠΑ… 

Και όλα αυτά σφραγίζονται από τη σιδηρά πειθαρχία στην ΕΕ που επιβάλει το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας στην έκθεσή του με την εξής φράση: «…η παράβαση ακόμα και μιας εκ των οδηγιών που δόθηκαν καθιστά μη ρεαλιστικό τον προϋπολογισμό».

Αν οι περικοπές και η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία αποτελούν τη μια όψη του νομίσματος, η άλλη είναι η ανάδειξη του ΕΣΠΑ ως μοναδικού εργαλείου οικονομικής πολιτικής και κατ’ επέκταση η χρηματοδότηση των προτεραιοτήτων που θέτει η ΕΕ και το ντόπιο κεφάλαιο και όχι οι κοινωνικές ανάγκες. Είναι χαρακτηριστικός εξάλλου ο προσανατολισμός της διοίκησης της περιφέρειας στη λογική «…έχουμε το ΕΣΠΑ, έχουμε επενδύσεις…» και στην αποδοχή της πενιχρής κρατικής χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα να υιοθετείται και να προβάλλεται το δόγμα «με τα λίγα που μας δίνουν κι αυτά που κάνουμε πολλά είναι». Παρά λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρια για τον περιορισμό των Κοινών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ), η ουσία είναι πως το ΕΣΠΑ δεν αποτελεί μια λύση ανάγκης, αλλά στρατηγική επιλογή μετασχηματισμού του τοπικού κράτους σε γραφείο κατανομής κονδυλίων, που θα μετατρέπουν ακόμα και την κοινωνική πολιτική σε κερδοφόρα επιχείρηση. Η εν λόγω κατεύθυνση γίνεται τελικά το κατεξοχήν εργαλείο επιβολής των πολιτικών κατευθύνσεων της ΕΕ και του μνημονίου, επιχειρώντας να εξαφανίσει κάθε τάση διεκδίκησης των κοινωνικών αναγκών από το ίδιο το κράτος και την εργοδοσία, μέσω του αέναου κυνηγιού του ονείρου για την ένταξη ενός «έργου» στο ΕΣΠΑ. Η ψήφιση λοιπόν τέτοιου είδους προϋπολογισμών και η αναγόρευση του ΕΣΠΑ σε «σωτήρα» αποτελούν την πιο επίσημη μνημονιακή έκφραση.

Η κατάρτιση και ψήφιση του προϋπολογισμού του 2017 αποτελεί κατεξοχήν διαδικασία που συνεχίζει να επιβεβαιώνει το ρόλο των περιφερειακών οργανισμών, ως μακρύ χέρι του κράτους και των πολιτικών Κυβέρνησης – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. 

Ξέρουμε  πολύ καλά τι επικαλείστε, για την αποδοχή και τη συναίνεση που δείχνετε στο ρόλο αυτό: ότι όλα είναι καθορισμένα και δεσμευτικά.  Το ίδιο όμως, λένε διαχρονικά και οι κυβερνήσεις και τα Υπουργεία: ότι η ΕΕ δίνει χρήματα για τους ανέργους σε πεντάμηνα μέσω ΟΑΕΔ ή ΜΚΟ κι αν δεν τα πάρουμε, θα χαθούν. Και για να μη χαθούν, θα τα πάρουμε και θα πάρουμε μαζί και την κακοπληρωμένη εργασία χωρίς ένσημα και χωρίς δικαιώματα.

Ξέρετε, η λογική των κωδικών και των «κουτιών» είναι ακριβώς αυτή: να σε στρέφει όχι στη συζήτηση του τι πραγματικά έχεις ανάγκη αλλά στη λογική του να κυνηγάς χρηματοδοτήσεις με όποιους όρους σου βάζουν. Με τη λογική «λίγα βάζεις» (από εθνική συμμετοχή) «πολλά παίρνεις» (από τα ευρωπαϊκά κονδύλια). Όμως, ποιος τα βάζει και ποιος τα παίρνει; Τα βάζουν οι πολίτες από τους φόρους τους και είναι έτσι φτιαγμένα τα κονδύλια ώστε κυρίως να τα παίρνουν οι μεγαλοεργολάβοι. Γιατί τα περισσότερα έργα που χρηματοδοτούνται από τα ΕΣΠΑ είναι για κατασκευές και δρόμους; Γιατί το τσιμέντο είναι ο χρυσοφόρος τομέας, όπου οι εργολάβοι διαπρέπουν στην υπερκοστολόγηση των υλικών και στους κακοπληρωμένους εργάτες. Για να ξεκοκαλίζουν τα χρήματα του ΕΣΠΑ, ενώ πληρώνει ο λαός.

  Αν θέλατε να είναι όντως προϋπολογισμός εξυπηρέτησης κοινωνικών αναγκών, θα ρωτούσατε τους Συλλόγους καθηγητών-δασκάλων, γιατρών-υγειονομικών, τους συλλόγους γονέων, τις περιβαλλοντικές κινήσεις, τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, για να μάθουμε τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες που υπάρχουν στην Κ. Μακεδονία

Αυτό που εμείς θέλουμε να τονίσουμε μέσα από τη σημερινή μας παρέμβαση είναι πως: χωρίς την ανατροπή του πλαισίου που έχει διαμορφώσει ο Καλλικράτης, και οι γενικότερες μνημονιακές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει και αυτή η κυβέρνηση, οι προϋπολογισμοί αποτελούν μια τυπική διαδικασία συμμόρφωσης με τη γενικότερη δημοσιονομική πολιτική, χωρίς καμία σχέση και επαφή με τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.

Ειδικά για το ζήτημα της ισοσκέλισης των π/υ, θέλουμε  να αναδείξουμε τη σοβαρή ταξική διάσταση μιας τέτοιας επιλογής. Με αφετηρία τη δική μας αντίληψη για τις κοινωνικές ανάγκες καταγγέλλουμε το γεγονός ότι, ειδικά στις εργατικές και λαϊκές συνοικίες οι κοινωνικές ανάγκες είναι αντιστρόφως ανάλογες από την οικονομική κατάσταση των δημοτών. Σε περιοχές με εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα φτώχειας και ανεργίας υπάρχει τεράστια ανάγκη για κοινωνικές δομές οι οποίες φυσικά δεν μπορούν να μπουν σε λογική ισοσκέλισης αφού η πλειοψηφία των κατοίκων βρίσκεται σε σοβαρή οικονομική αδυναμία, με το κεντρικό κράτος να «αποσύρεται» πρακτικά από χρηματοδότηση και αρμοδιότητες. 

Το να πούμε ότι ο προϋπολογισμός αυτός είναι μνημονιακός ή προσαρμοσμένος στις ανάγκες του κεφαλαίου και στη νεοφιλελεύθερη λογική των συσσιτίων και της ελάχιστης ανακούφισης της «ακραίας φτώχειας» είναι η μισή αλήθεια. Γιατί η συνολική εικόνα είναι ακόμη χειρότερη και από αυτό: από τότε που τα αποθεματικά της Περιφέρειας μεταφέρθηκαν στην Τράπεζα της Ελλάδος για να μπορέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να πληρώσει τις δόσεις του ΔΝΤ, η Περιφέρεια έχει βρεθεί σε διπλό καθεστώς μνημονίου: Από τη μία όλες οι μνημονιακές διατάξεις που απαγορεύουν τις προσλήψεις, τις κοινωνικές δαπάνες (εκτός από συγκεκριμένες), που επιβάλλουν την ιδιωτικοποίηση λειτουργιών και υπηρεσιών, που περιορίζουν σε βαθμό εξαφάνισης τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας από τους ΚΑΠ και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Από την άλλη η προσπάθεια της διοίκησης της Περιφέρειας να μην πειραχτεί το αποθεματικό για να μην φανεί ότι… αυτά τα χρήματα μόνο λογιστικά πλέον υπάρχουν. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο του προϋπολογισμού και της Διοίκησης, αφού έχουν μετατρέψει 78 σχεδόν εκατ. σε «πλεόνασμα απραξίας», και σε «πλεόνασμα ανυπαρξίας»! Ενώ έχετε στα χέρια σας 78 εκ. ευρώ (από τους φόρους όλων μας), αντί να διαθέσετε τα  ποσά  αυτά για την ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών, αντί να διαθέσετε ένα κονδύλι για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για τη στέγαση αστέγων, για τα νοικοκυριά που δεν έχουν ρεύμα, σε μια Κ. Μακεδονία με εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, αστέγους και φτωχούς, τα δώσατε στην κυβέρνηση να τα ρίξει στη μαύρη τρύπα του «δημόσιου» χρέους. Μαζί με το 3ο Μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψηφίστηκε και επιπλέον διάταξη, σύμφωνα με την οποία για να σηκώσει η Περιφέρεια χρήματα από το αποθεματικό της, πρέπει να δώσει την άδεια ο Υπουργός Οικονομικών! Τα χρήματα αυτά ουσιαστικά τα χάρισαν στο ΔΝΤ, γι’ αυτό και φτιάχνετε έναν «εικονικό προϋπολογισμό», από τον οποίο θα εκτελεστεί μόνο ό,τι αφορά:Τις μεταβιβαστικές δαπάνες, δηλαδή χρήματα που μας δίνουν τα υπουργεία κι εμείς λειτουργούμε απλώς ως μεσάζοντες, ή χρήματα από το πρόγραμμα επισιτιστικής βοήθειας. Τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ, το οποίο κάνει τη δική του πολιτική με το πού δίνει τα χρήματα και κατανέμει τις δαπάνες! Και τις δεσμεύσεις απέναντι σε εργολάβους –όσα γίνονται δηλαδή χωρίς να χρειαστεί να πειραχτεί τοαποθεματικό για να είναι διαθέσιμο στον Τσακαλώτο και να μην ενοχληθεί ο Στουρνάρας...

 Ο προϋπολογισμός  επίσης, εξαφανίζει δύο πράγματα: το πράσινο (όλα τα έργα είναι τσιμέντο, δεν υπάρχει ούτε μια δεντροφύτευση), και τη φτώχεια (δεν υπάρχει ούτε ένα κονδύλι από ίδιους πόρους για άστεγους, άνεργους, φτωχούς). Ακόμη και για την ανακύκλωση, που υποτίθεται ότι είναι βασική πολιτική σας -έτσι μας λέγατε όταν ψηφίζατε το νέο ΠΕΣΔΑ- σε όλο τον προϋπολογισμό έχετε εντάξει μόνο 3 έργα! Μόνο 3 έργα αναφέρονται στην ανακύκλωση και τη διαλογή στην πηγή!

       

  Με ηγήτορα την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ γίνεται μια τεράστια εκστρατεία να εμπεδωθεί στη λαϊκή συνείδηση πως δεν υπάρχει άλλη λύση. Λύση υπάρχει, αλλά για να προκύψουν χρήματα για τις κοινωνικές ανάγκες, για να μην εξαρτάται η ζωή της εργαζόμενης πλειοψηφίας από το ΕΣΠΑ και την ΕΕ, πρέπει να μην πληρωθεί δεκάρα για το χρέος και να διαγραφεί. Να σπάσουν τα δεσμά της ΕΕ, των συμφωνιών της και των οικονομικών της εργαλείων. Αυτό όμως που πρώτα απ όλα πρέπει να γίνει, είναι να χάσει ο κόσμος του κεφαλαίου σε περιουσία και σε εξουσία. Και όλα αυτά δεν αποτελούν μακρινά όνειρα, αλλά αποτελούν τη μοναδική ρεαλιστική απάντηση για να ζήσει ο κόσμος της δουλειάς.

 Εμείς προτείνουμε και διεκδικούμε  λοιπόν, μια συνολική διαφορετική λογική για το ποια πρέπει να είναι η πολιτική της Περιφέρειας και πώς μπορεί να απαντάει στις σημερινές βασικές κοινωνικές ανάγκες:

1) στη φτώχεια, την ανεργία, τις ανάγκες σίτισης

2) στο κοινωνικό κράτος (υγεία, σχολεία, παιδικοί σταθμοί)

3) στο περιβάλλον και ποιότητα ζωής (πράσινο,  αποχέτευση, ύδρευση, σκουπίδια).

Πάρτε για παράδειγμα το θέμα των αντιπλημμυρικών, το θέμα των δρόμων, το θέμα της αποχέτευσης, των σκουπιδιών:  Τι κάνει ο προϋπολογισμός που παρουσιάζετε; Αντί να απαντάει ποιο είναι τα σχέδιο για την επίλυση των αντίστοιχων  προβλημάτων, συνεχίζει τη λογική: ένα εργάκι σε έναν Δήμο εδώ, ένα άλλο σε μια γειτονιά εκεί, χωρίς καν να συνδέονται μεταξύ τους! Έτσι όμως δεν απαντιούνται τα προβλήματα.

Στη βάση αυτή, βάζουμε στην κοινωνία της Κ. Μακεδονίας και επιδιώκουμε να αποτελέσουν στόχοι πάλης του κινήματος ,οι παρακάτω.

·  Προϋπολογισμός για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων και όχι σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου, των τραπεζών, των τοκογλύφων δανειστών, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.

·  Κατάργηση κάθε τοπικής φορολογίας για τη λαϊκή κατοικία. 

·  Όχι στις αυξήσεις των τελών και φόρων. 

·  Αύξηση φόρων και τελών σε μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες. 

·  Επαναφορά του ύψους της χρηματοδότησης των ΚΑΠ που έχουν περικοπεί. Άμεση απόδοση από το κράτος στην περιφέρεια των χρωστούμενων πόρων. 

·  Καμιά μείωση των κοινωνικών υπηρεσιών. Καμιά υποβάθμιση των σχολείων, των δημόσιων υπηρεσιών. 

·  Λεφτά για τις κοινωνικές δαπάνες, για μισθούς και συντάξεις και τις λαϊκές ανάγκες σε παιδεία, υγεία, πρόνοια, υποδομές, πολιτισμό και αθλητισμό. 

·  Άρνηση της όποιας επιτήρησης Ε.Ε., Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Να διαγραφεί το δημόσιο χρέος. Να πληρώσουν οι τράπεζες και το κεφάλαιο την κρίση και όχι ο λαός

Με βάση τα παραπάνω, θα καταψηφίσουμε τον προϋπολογισμό, όπως καταψηφίσαμε και πέρσι τον -σχεδόν ίδιο- προϋπολογισμό που καταθέσατε, ως μια αφετηρία αγώνα ενάντια στο πλαίσιο που τσακίζει τις ζωές μας. Για να μην εμπεδώσουμε τη μιζέρια και τη μισή ζωή, αλλά να διεκδικήσουμε ο πλούτος που παράγουμε να γυρίσει στα χέρια μας.