Εκατό χιλιάδες ευρώ κοστίζουν οι πρόεδροι των χωριών στο δημοτικό ταμείο της Αλεξάνδρειας- Πρόεδροι χωρίς αρμοδιότητες

Για τον νόμο του Ραγκούση που διέλυσε την αυτοδιοίκηση έχουμε πει και έχουμε γράψει πολλά. Ο νόμος αυτός ακύρωσε στην .....
πράξη τον ρόλο των κοινοτήτων, αποδόμησε την έννοια του χωριού και αποτελείωσε τον κοινωνικό ιστό που είχε συγκροτηθεί όλες τις προηγούμενες δεκαετίες στα χωριά, στις κοινότητες.
Ωστόσο, έχοντας μια υποκριτική διάθεση, μια επίφαση δημοκρατίας, υποχρέωσε στους συνδυασμούς που διεκδικούν την διοίκηση των υδροκέφαλων δήμων να καταρτίζουν και τοπικούς συνδυασμούς και μάλιστα να εκλέγονται και πρόεδροι των χωριών που όμως δεν έχουν κανένα μα κανένα ρόλο και καμιά αρμοδιότητα. Είναι μ΄ άλλα λόγια διακοσμητικοί, γλάστρες θα έλεγα και μόνο αν προκύψει κανείς πολύ ικανός και καταφερτζής μπορεί να παράξει έργο.
Για τον δήμο Αλεξάνδρειας η ύπαρξη των προέδρων που στην τελική δεν αποφασίζουν για τίποτα κοστίζει και κοστίζει απ΄ ότι φαίνεται ακριβά. Το ένταλμα του Οκτωβρίου που αναρτήθηκε στην "Διαύγεια" αναφέρει ότι το κόστος για τον μήνα που  έφυγε είναι επτάμισι χιλιάδες ευρώ. Τουτέστιν, άμα υπολογίσουμε το ετήσιο κόστος βρίσκουμε ότι οι ύπαρξη των προέδρων για ένα χρόνο κοστίζουν στο δημοτικό ταμείο γύρω στα εκατό χιλιάρικα.
Ο καθένας μπορεί να αναλογιστεί ποιες τρύπες ή ποια έργα θα μπορούσαν να γίνουν με εκατό χιλιάδες ευρώ. Πόσα παιδιά θα μπορούσαν να έχουν δεκατιανό στα σχολεία, πόσες άπορες οικογένειες χωρίς φαγητό και ηλεκτρικό ρεύμα θα μπορούσε ο δήμος να συνδράμει.
Είναι προφανές ότι τα χρήματα αυτά είναι νόμιμα και νόμιμα καταβάλλονται. Ωστόσο, πάνε στράφι εξ αιτίας του "Καλλικράτη"