Σοβαρά ή αστεία ειπώθηκε ότι θα είναι μαζί το 2019 - Γκυρίνης και Αλεξόπουλος μαζί- Ο Ισαάκ αναμένει στο ακουστικό- ανάλυση πολύ σοβαρή

Περίμενα τρεις μέρες μήπως και το βάλει κανένα άλλο μέσο που «ειδικεύεται» στα κοσμικά αλλά δεν είδα τίποτα και συνεπώς, δεν μπορώ να «θάψω» τέτοια είδηση.

Λοιπόν, αρχίζω με ένα ρητορικό ερώτημα: Τι σχέση έχει μια ασφάλεια και ένα τσίπουρο; Θεωρητικά τα δυο συστατικά του ....

«διλήμματος» είναι ασύμβατα μεταξύ τους αλλά άμα το καλοσκεφτούμε μπορούμε να πούμε ότι μια ασφάλεια μπορεί να συζητηθεί και να κλειστεί σε ένα τραπέζι με τσίπουρο και μεζέδες. Όταν όμως αυτοί που κάθονται μαζί και πίνουν τσίπουρο και γεύονται τους μεζέδες του «Μεζέ Μεζέ» στον πεζόδρομο της Αλεξάνδρειας είναι δυο άτομα που προ μηνών πρωταγωνίστησαν και απασχόλησαν τον  τοπικό τύπο αλλά και τα καφενεία, τότε το πράγμα αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον.

Ο δήμαρχος Γκυρίνης το μεσημέρι της Τετάρτης συναντήθηκε με τον τέως αντιδήμαρχος και τέως στενό του συνεργάτη Ν. Αλεξόπουλο. Ως γνωστόν, οι δυο τέως συνεργάτες είχαν διάσταση απόψεων και θέσεων περί της διοίκησης του δήμου και το αποτέλεσμα ήταν να παραιτηθεί ο δεύτερος από την θέση του και να με δημόσια επιστολή του να καταγγείλει τις πρακτικές του πρώτου. Και ενώ θα περίμενε κανείς να υπάρχει ένα κλίμα μεταξύ τους που να κυμαίνεται μεταξύ τυπικότητας και αστικής ευγένειας διαπιστώνουμε ότι οι δυο άνδρες έχουν μεταξύ τους τις καλύτερες των σχέσεων αφού δεν πας για τσίπουρο με έναν που δε γουστάρεις. Έτσι δεν είναι;

Έμαθα, ως έμπειρος ρεπόρτερ που είμαι και δεν θέλω σχόλια, ότι η αφορμή για την συνάντηση ήταν ένα τηλεφώνημα του δημάρχου στο ασφαλιστικό γραφείο Αλεξόπουλου. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής που απαντούσε στον δήμαρχο ήταν ο ιδιοκτήτης του γραφείου, ο γιος του τέως αντιδημάρχου. Κάποια στιγμή στο τηλέφωνο πήγε ο τέως αντιδήμαρχος και κλείστηκε το ραντεβού να τα πουν από κοντά. Πιθανόν να είχαν στον ίδιο βαθμό ένα σύνδρομο στέρησης που δεν βλέπονταν τόσον καιρό. Βρέθηκαν λοιπόν στο μαγαζί στο κέντρο της πόλης και ήταν υπερ-σίγουρο ότι θα τους έβλεπε κόσμος. Ίσως να το έκαναν και για το λόγο αυτό. Ίσως ασυνείδητα έγινε και με πρόφαση ότι το μαγαζί ανήκει σε δημοτικό σύμβουλο της παράταξης του δημάρχου. Όπως και να έχει, το ραντεβού θα γίνονταν σε δημόσια θέα.

Και το ραντεβού εγένετο ταχέως και οι δυο έγιναν τρεις και λίγο μετά έγιναν πέντε. Άπαντες, πλην του τέως, της παράταξης σύμβουλοι εν ενεργεία. Μάλιστα ο ένας ήταν αυτός που αναπλήρωσε τον τέως. Οι άλλοι δυο ήταν ο πρόεδρος του συμβουλίου και έσχατος που προσήλθε ήταν ο πρόεδρος εκ Παλιοχωρίου. Το  κλίμα στην παρέα ευχάριστο και η συζήτηση συμπεριέλαβε πολλά θέματα τόσο της τρέχουσας επικαιρότητας όσο και τοπικά. Ο τέως υπενθύμισε, και ορθώς, στον δήμαρχο ότι πρέπει να πιέσει ώστε να έχουν ευτυχή κατάληξη τα δυο θέματα με τα οποία ασχολήθηκε στο διάστημα που παρέμεινε στο δημαρχείο. Το διοικητήριο και το οικόπεδο της πρώην ΑΤΕ στην είσοδο της πόλης. Ο δήμαρχος δεσμεύτηκε και πολύ ορθώς έπραξε αφού ο τέως μιλούσε σοβαρά.

Δεν ξέρω πόσο σοβαρά μιλούσε όταν είπε ο τέως στην ομήγυρη ότι «εγώ μαζί με τον δήμαρχο θα είμαστε μαζί στις εκλογές του 2019». Πάντως, μόλις το άκουσε ο δήμαρχος προκλήθηκε ένα σπάνιο φαινόμενο. Άρχισαν να γελούν τα ανύπαρκτα μουστάκια του.

Λέτε; Λέτε να έχουμε τέτοιες εξελίξεις; Μήπως να περιμένουμε και την επιστροφή του Ισαάκ; Άμα μάθω πάντως ότι ο δήμαρχος ήπιε τσίπουρο με τον Ισαάκ τότε όλα είναι δυνατά στην πολιτική.

Τέλος, αλλά καθόλου ασήμαντο αφού όλα όσα έγραψα είναι ίσως τα πιο σημαντικά που έχω γράψει εδώ και χρόνια, δεν έγινε καμιά συζήτηση ούτε σκέψη ούτε νύξη για το αν υπάρχει κανένα «παραθυράκι» στον νόμο περί δήμων και κοινοτήτων που να επιτρέπει την επιστροφή ενός παραιτηθέντα δημοτικού συμβούλου στην προτεραία κατάσταση….

Τα ωραία έρχονται, είμαι σίγουρος.