Σταθερά,
στις συνελεύσεις, στις διαδηλώσεις και στις απεργίες μας λέμε ότι δυο
δρόμοι υπάρχουν: Είτε ο δρόμος της διαρκούς επιτροπείας από την Ε.Ε.
και το ΔΝΤ (για....
στηρίξουν τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις τράπεζες), είτε
ο δρόμος της σύγκρουσης και της ρήξης μαζί τους και με το πολιτικό κατεστημένο
που τους υπηρετεί.
3ο Μνημόνιο : Η
λεηλασία των εργασιακών μας δικαιωμάτων συνεχίζεται
Κατακαλόκαιρο
ήρθε το τρίτο και πιο σκληρό μνημόνιο. Κάθε ΝΑΙ των 222 βουλευτών από ΣΥΡΙΖΑ –
ΑΝΕΛ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ που στις 14
Αυγούστου ψήφιζαν το κείμενο των 354
σελίδων των προαπαιτούμενων, της νέας δανειακής σύμβασης και του νέου μνημονίου
που τα συνοδεύει, έμπηγε βαθιά από ένα καρφί
στο ήδη ταλαιπωρημένο σώμα των εργαζομένων και ανέργων και που
ταυτόχρονα χαρίζουν δις στις τράπεζες και στους βιομήχανους.
-
Ουσιαστική κατάργηση του δημόσιου - κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος,
-
φορολεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων, εργοδοτική ασυδοσία, επιδείνωση της
ανεργίας
-
μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας,
-
συντριβή των μεσαίων στρωμάτων και της φτωχής – μεσαίας αγροτιάς,
-
καταβαράθρωση μισθών και συντάξεων,
-
καταστροφή της υγείας – παιδείας.
Το
πολιτικό προσωπικό σε πλήρη ομοφωνία προσπαθεί να μας πείσει ότι υπάρχουν και «θετικά σημεία», ενώ ταυτόχρονα
διαγκωνίζονται για το ποιος θα εφαρμόσει το μνημόνιο πιο αποτελεσματικά ή με
τις «λιγότερες συνέπειες» για τους
εργαζόμενους. Όμως οι άρχοντες της
ευρωζώνης και της ΕΕ προστάζουν και λένε ότι με άγρυπνο μάτι θα παρακολουθούν
την υλοποίηση του προγράμματος. Και τα ψήφισαν ενάντια στη θέληση της
συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Που στις 5 Ιούλη,
παίρνοντας το νήμα των μεγάλων λαϊκών και εργατικών κινητοποιήσεων των
προηγούμενων χρόνων, δήλωσε ένα μεγαλειώδες «ΟΧΙ» στην υποταγή. Ελεύθερος –
πολιορκημένος ο λαός μας, για εφτά μέρες είδε το αποκρουστικό πρόσωπο της ΕΕ
μέσω των αξιωματούχων της, των εγχώριων πολιτικών τους εκφραστικών, της
εργοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα να απειλεί ή να πραγματοποιεί απολύσεις, αλλά
και του εργοδοτικού συνδικαλισμού με αποκορύφωμα τη ΓΣΕΕ. Είδε και κατάλαβε με
αισθητήριο ταξικό ότι αν θέλει να αλλάξει η ζωή του πρέπει να έρθει σε ρήξη με
όλους αυτούς.
Το 3ο Μνημόνιο και οι «καλές πρακτικές» ΕΕ και ΟΟΣΑ που διαλύουν την παιδεία
Το 3ο
μνημόνιο επιβάλλεται στην εκπαίδευση με οδηγίες την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τις «καλές
πρακτικές» στην ελληνική εκπαίδευση από την αλήστου μνήμης εποχή της Διαμαντοπούλου,
τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τον «ανασχεδιασμό της εκπαίδευσης»
και την ενδιάμεση ανασκόπησή του από τους Υπ. Παιδείας το Μάη του ΄15, το
«Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» που εκπονήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –
ΑΝΕΛ τον Απρίλη του 2015, τα παραδοτέα του ΕΣΠΑ που θα ελέγχονται ανά
μήνα. Ένα σφιχτό και αυταρχικό πλαίσιο αναδιαρθρώσεων με συνεχή έλεγχο και
λογοδοσία, με τεχνικά δελτία μέσα σε
αυστηρές χρονικές προθεσμίες μέσω των «παραδοτέων».
Λέξεις
– κλειδιά: η μείωση του κόστους, η αξιολόγηση, η μαθητεία και η
επιχειρηματικότητα. Βασικοί σταθμοί :
Ø Μέχρι τον Οκτώβριο του 2015 η μεταρρύθμιση του ενιαίου
μισθολογίου με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2016 και ο καθορισμός
των ανώτατων ορίων μισθολογικών δαπανών και επιπέδων απασχόλησης στο δημόσιο.
Ø Μέχρι το Νοέμβριο του 2015 νομοθέτηση νέου πλαισίου
αξιολόγησης των επιδόσεων όλου του προσωπικού στο Δημόσιο, με σκοπό καλλιέργεια
πνεύματος επίτευξης αποτελεσμάτων (Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των
σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας
διοίκησης).
Ø Μέχρι το Δεκέμβριο του 2015 εκσυγχρονισμός κι επέκταση επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ) – βλέπε
μαθητεία – και καθορισμός τριετούς στρατηγικής μεταρρυθμίσεων στο Δημόσιο
(οικοδόμηση ικανοτήτων, αποπολιτικοποίηση δημόσιας διοίκησης).
Ø Μέχρι τον Απρίλιο του 2016 προβλέπεται η
επικαιροποίηση της έκθεσης του ΟΟΣΑ του 2011 για την ελληνική εκπαίδευση και η
συνολική επανεξέταση – αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, με βάση τα
οποία η τότε κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει ένα επικαιροποιημένο
εκπαιδευτικό σχέδιο δράσης που θα πρέπει να εγκριθεί το αργότερο έως τον Ιούλιο
του 2016 για να μπει σε εφαρμογή από του φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς.
Ø Μέχρι τον Ιούνιο του 2018 θα πρέπει να υπάρχει
ευθυγράμμιση του αριθμού των διδακτικών ωρών ανά μέλος προσωπικού και αναλογία
μαθητών ανά εκπαιδευτικό με τις βέλτιστες
πρακτικές του ΟΟΣΑ. Που για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι
«βέλτιστες» για το σχολείο της αγοράς και τις ανάγκες του κεφαλαίου, χείριστες
για το λαό και τη νεολαία.
Το Υπ. Παιδείας λέει ότι
όλα θα δουλέψουν «ρολόι». Η πραγματικότητα όμως ….
Ακόμα
και η χρηματοδότηση από τα ΕΣΠΑ προβλέπουν στροφή στην κατάρτιση και στη
μαθητεία για την εξασφάλιση του φτηνού εργατικού δυναμικού των
επιχειρήσεων. Τουλάχιστον 8.000 συνάδελφοί μας, που πέρσι δούλευαν ως
αναπληρωτές, κινδυνεύουν να μην δουν φέτος την πόρτα του σχολείου.
Τα
ίδια βέβαια ζούμε κάθε σχολική χρονιά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια των
μνημονίων. Όμως φέτος η διαφορά είναι
ποιοτική: γιατί στα συντρίμμια της δημόσιας εκπαίδευσης θα γίνει η πιο σοβαρή
προσπάθεια της πλήρους συντηρητικής αναδιάρθρωσής να την ξαναχτίσει με τον
πιο αντικοινωνικό, αντεργατικό, αντιλαϊκό τρόπο.
Το ΟΧΙ της 5ης
Ιούλη θα νικήσει!
Το
καλοκαίρι ήταν από τα πιο συγκλονιστικά που έχουμε ζήσει. Με την ορμή του ΟΧΙ
και την απογοήτευση του ΝΑΙ. Με την ανάγκη να βρεθούν οι δρόμοι που θα κάνουν
υλική πραγματικότητα τη ρήξη και τη σύγκρουση με τα μνημόνια, το πολιτικό
κατεστημένο, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη «μία και μοναδική αλήθεια» των αναδιαρθρώσεων
που θέλει να επιβάλλει το κεφάλαιο, εμφανίζοντάς τους ως «φυσικούς νόμους», να
αντιπαραθέσουμε την αλήθεια των λαϊκών αναγκών, των εργασιακών δικαιωμάτων, της
κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Με
τα σωματεία μας και τις συλλογικότητές μας σε συμπόρευση και κοινή δράση με
τους Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες γονέων σε ένα πλατύ πανκοινωνικό - πανεκπαιδευτικό
μέτωπο για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων της ΕΕ και του
ΔΝΤ και όλων των μνημονίων από εργατική, ταξική σκοπιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου