Γ. Ουρσουζίδης |
Τι είναι άραγε αυτό, που μας συνδέει με την Ελληνική Ραδιοφωνία
Τηλεόραση, και είναι ταυτόχρονα τόσο δυνατό, ώστε να αγνοούμε τη ρητή εντολή
των «δανειστών» για το κλείσιμο της διακινδυνεύοντας ακόμα και την ίδια την
πορεία της διαπραγμάτευσης;
Είναι μόνο η ανάμνηση της Δημόσιας Τηλεόρασης από τα παιδικά μας χρόνια και το αίσθημα της απώλειας;
Είναι μόνο η.....
αγανάκτηση στη χυδαιότητα του να καταστρέφεις ανθρώπινες ζωές, στο
όνομα της περίφημης δημοσιονομικής πειθαρχίας;
Είναι μόνο το κενό και ο τρόμος που νοιώσαμε με το πραξικόπημα της παύσης
λειτουργίας της ΕΡΤ και το μαύρο της οθόνης στη συχνότητα της Δημόσιας
Τηλεόρασης;
Είναι αυτό που όλοι πλέον έχουμε αντιληφθεί, δηλ. ότι κάθε εντολή των
«δανειστών» αποτελεί επιλογή που δεν αφορά στη βελτίωση της οικονομίας της
χώρας, αλλά στο δικό τους εισπρακτικό μηχανισμό και στην διατήρηση στη εξουσία
των υποτακτικών τους οργάνων;
Είναι η απόγνωση που νοιώσαμε, όταν προσπάθησαν να μας πείσουν, ότι δεν
αξίζουμε αυτό που όλοι αγαπήσαμε κι εμπιστευόμαστε - με τα όποια μειονεκτήματα
του - κι ότι θα λείψει δια παντός από τη ζωή μας;
Είναι η αίσθηση, ότι η διαφάνεια στην ενημέρωση θα περνούσε εξ' άπαντος και
αποκλειστικά στα χέρια οικονομικών συμφερόντων, που επί δεκαετίες λεηλάτησαν
τις οικονομίες μας και βίασαν τη νοημοσύνη μας;
Είναι η πεποίθηση του Ελληνικού λαού, ότι η κυριαρχία των μίσθαρνων και
αργυρώνητων τηλεαστέρων, υποκαθιστούσε κάθε έννοια σοβαρής και αξιόπιστης
πρόσβασης στην ενημέρωση;
Αποδείχθηκαν τόσο αδίστακτοι, που θυσίασαν - στο βαθμό της πολιτικής τους επιβίωσης - ακόμη κι εκείνους που διόριζαν επί σειρά ετών, καθιστώντας την Δημόσια Τηλεόραση προβληματική, έτσι ώστε να περάσει η «πίτα» ολόκληρη στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων, με αντάλλαγμα την παραμονή τους στην εξουσία- και πράγματι, πέτυχαν εν μέρει το στόχο τους- όμως ο Ελληνικός λαός είχε διαφορετική άποψη.
Αποδείχθηκαν τόσο αδίστακτοι, που θυσίασαν - στο βαθμό της πολιτικής τους επιβίωσης - ακόμη κι εκείνους που διόριζαν επί σειρά ετών, καθιστώντας την Δημόσια Τηλεόραση προβληματική, έτσι ώστε να περάσει η «πίτα» ολόκληρη στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων, με αντάλλαγμα την παραμονή τους στην εξουσία- και πράγματι, πέτυχαν εν μέρει το στόχο τους- όμως ο Ελληνικός λαός είχε διαφορετική άποψη.
Η τρομοκρατία της ενημέρωσης στο απόγειο, ένας λαός ολόκληρος υπό τηλεοπτική
«κατοχή», στην διάθεση των «μέσων» των τηλεαστέρων, που ξεπερνώντας κάθε όριο
φαυλότητας δεν δίστασαν να «δείξουν» τους συναδέλφους τους στην Δημόσια
Τηλεόραση, ως ενόχους, ως υπαίτιους της οικονομικής διολίσθησης της χώρας,
βαφτίζοντας ταυτόχρονα την πλήρη χρεοκοπία των εν λόγω πολιτικών, «Χρηστή
Διοίκηση», με αντιπαροχή φυσικά την διατήρηση τους σε πλεονεκτική θέση στα δικά
τους μέσα, προσφέροντας μάλιστα πλήρη κάλυψη στα αφεντικά τους.
Σε καθημερινή βάση ο τρόμος και ο φόβος , η απειλή, μπήκαν στα σπίτια των Ελλήνων, προκειμένου να διατηρηθούν στην εφήμερη ούτως ή άλλως εξουσία, οι εκλεκτοί εντολοδόχοι των δανειστών.
Ο πολίτης στο απόσπασμα κι οι διάσημοι τηλεαστέρες σε ρόλο εκτελεστών, να βομβαρδίζουν καθημερινά τους τηλεθεατές, με αυστηρά ελεγχόμενες ειδήσεις. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και σήμερα, αρνούνται πεισματικά την ανοχή στην «άλλη άποψη» αρνούνται να δεχθούν τη λαϊκή ετυμηγορία, την επιλογή του Ελληνικού λαού για αμφισβήτηση, για ανατροπή πολιτικών, που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση.
Γεγονότα που όταν αφορούν στον απλό πολίτη, αποτελούν «είδηση» και η διαπόμπευση είναι αυτονόητη, όταν όμως αφορούν σε μεγάλους οικονομικούς παράγοντες, αποσιωπώνται προκλητικά, προκαλώντας αγανάκτηση και μία πρωτόγνωρη δυσανεξία μεταξύ των πολιτών, γελοιοποιώντας κάθε έννοια αξιοπιστίας στην πληροφόρηση.
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αυτονόητο, ότι δεν επιθυμώ την επαναλειτουργία της ΕΡΤ στα πλαίσια της σπατάλης και της ασυδοσίας, που επί σειρά ετών εφάρμοσαν με αλαζονεία οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε τον διορισμό εγκάθετων διοικήσεων και την επικυριαρχία λογικών, που χρεοκόπησαν την Δημόσια Τηλεόραση ηθικά και οικονομικά.
Προέρχομαι επαγγελματικά από το χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αποκλειστικά, δεν ανέχομαι την διασπάθιση οικονομικών πόρων σε βάρος των ανθρώπων του μόχθου και ούτε πρόκειται να καταστεί ανεκτό το βόλεμα των «ημετέρων», με παχυλούς μισθούς στην ΕΡΤ ή σε οποιονδήποτε άλλο φορέα του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου τομέα. Οι πολίτες απαιτούν από την Κυβέρνηση το σεβασμό των θυσιών του Ελληνικού Λαού- για να μας σέβεται και αυτός- και αυτό αφορά σε όλο το φάσμα του Δημοσίου σε μέλη Δ.Σ. σε Προέδρους Οργανισμών, σε Διοικητές Νοσοκομείων κλπ.
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
Επιθυμώ μία νοικοκυρεμένη ΕΡΤ, με σεβασμό στον πολίτη και στην ενημέρωση του, που να ανταποκρίνεται στην οικονομική του δυνατότητα και με απόλυτο σεβασμό στους ανθρώπους που μοχθούν για την επιβίωση.
Μία Δημόσια Τηλεόραση που θα σέβεται την αλήθεια και θα την υπηρετεί, χωρίς προκλητικά αμειβόμενους τηλεοπτικούς αστέρες και παρατρεχάμενους.
Φυσικά και δεν ενδιαφέρει κανέναν μία Δημόσια Τηλεόραση που θα υπηρετεί την προπαγάνδα και τη στρεβλή προβολή της πραγματικότητας, «λιβανίζοντας» την Κυβέρνηση.
Τέλος είναι αυτονόητο ότι επιθυμώ μία λιτή και απέρριτη Δημόσια Τηλεόραση στο μέτρο που η οικονομική συγκυρία της Χώρας το επιτρέπει. Δεν μπορώ να δεχθώ τον παραλογισμό του ότι αυτό δεν είναι εφικτό, όταν τροφοδοτούνται ή χαρίζονται όλα αυτά τα χρόνια εκατομμύρια ευρώ στην Ιδιωτική Τηλεόραση, που αφορούν σε χρέη προς το Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και στους προκλητικά αμειβόμενους τηλεαστέρες της.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΟΧΗ ΤΩΝ «ΣΩΤΗΡΩΝ» ΜΑΣ-«ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ».
Η ανάγκη για μια υγιή Δημόσια Τηλεόραση είναι καθολική απαίτηση των πολιτών, αφορά στην ενημέρωσή μας, συνιστά στοιχειώδη υποχρέωση και βασική προϋπόθεση για τη λειτουργία της Δημοκρατίας, αλλά και θεμέλιο λίθο στην κρίση του Ελληνικού λαού, ώστε να λαμβάνει τις ορθές αποφάσεις που αφορούν στις επιλογές για την τύχη του.
*Η ομιλία του βουλευτή Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή για την επανασύσταση της ΕΡΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου