Το "τέλος" μίας ιστορικής ομάδας / Σάββας και Σίμος Ανδρονίδης για τον Αγροτικό Αστέρα Πλατέος

Μετά από μία αδιάλειπτη παρουσία ετών στα δρώμενα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, το ιστορικό  σωματείο του Αγροτικού Αστέρα Πλατέος έχει πάψει να  υφίσταται διοικητικά και αγωνιστικά. Και μάλιστα αυτή θα είναι η δεύτερη χρονιά απουσίας της ιστορικής αυτής ερασιτεχνικής ομάδας από το πρωτάθλημα της ΕΠΣ Ημαθίας. Στην εποχή της βαθιάς οικονομικής κρίσης πολλά ερασιτεχνικά σωματεία αδυνατούν να...

ανταποκριθούν και να αντεπεξέλθουν αγωνιστικά, διοικητικά και λειτουργικά αδυνατώντας να προσαρμοστούν σε μία αδυσώπητη «αθλητική-ποδοσφαιρική»πραγματικότητα που επιτάσσει και προωθεί την εμπορευματοποίηση του περιβόητου «βασιλιά των σπορ». Και αυτή η εμπορευματοποίηση «εγγίζει» και τις διάφορες εκφάνσεις του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Πέρα από τους αντικειμενικούς παράγοντες που συνέτειναν στην «αναστολή λειτουργίας» ενός ιστορικού ποδοσφαιρικού σωματείου (χρησιμοποιούμε τον όρο «αναστολή» λειτουργίας και όχι «διάλυση» πιστεύοντας ότι πρόκειται για μία «προσωρινή» κατάσταση που μπορεί να λειτουργήσει και ως η απαρχή μίας διαδικασίας ανασυγκρότησης της ομάδας), υπάρχουν και κάποιοι υποκειμενικοί παράγοντες που προσιδιάζουν σε μία κατάσταση γενικής αδράνειας και «παθητικοποίησης» που επέδρασε διαλυτικά στην εύρυθμη και εν όλω λειτουργία του ερασιτεχνικού σωματείου.

Η γενικότερη αδράνεια και «παθητικοποίηση» προσδιορίζει την στάση ενός σημαντικού «τμήματος» των φιλάθλων της ομάδας, οι οποίοι, προφανώς επηρεασμένοι από τις παλαιότερες αγωνιστικές επιτυχίες της ομάδας, λειτούργησαν όχι ως «υποστηρικτές» αλλά ως «συσσωρευτές» αδράνειας που έτεινε και στησταδιακή απομάκρυνση τους από την καθημερινή και «ζώσα» πραγματικότητα της ομάδας του Αγροτικού αστέρα Πλατέος.

 Και η αυτή η σταδιακή διαδικασία απομάκρυνσης αποκρυσταλλώθηκε κύρια την τελευταία αγωνιστικό περίοδο, (2012-2013), όταν μετά το τέλος των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας δεν υπήρξε η αναγκαία «κινητοποίηση» και «δραστηριοποίηση» τοπικών παραγόντων, μία «κινητοποίηση» η οποία υπερβαίνοντας τις αγκυλώσεις και τις τοπικές αντιθέσεις θα συνέβαλλε στην εξασφάλιση της διοικητικής και αγωνιστικής «συνέχειας» της ομάδας.

Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ,  κύρια διότι κάποιοι τοπικοί «αθλητικοί» παράγοντες δεν εστίασαν στο κύριο και σημαίνον: ότι η εύρυθμη λειτουργία ακόμη και ενός ερασιτεχνικού σωματείου σχετίζεται με ένα βασικό καθήκον: με την ενεργό συμμετοχή στο καθημερινό αγωνιστικό και διοικητικό γίγνεσθαι και όχι με ευχολόγια και διακηρύξεις της στιγμής που το μόνο που καταφέρνουν είναι να αναπαράγουν και να «διαιωνίζουν» καθημερινά προβλήματα και διοικητικές  αγκυλώσεις.

 Με το παρόν κείμενο δεν θέλουμε και δεν επιδιώκουμε να επιδοθούμε σε δίκη προθέσεων και στην απόδοση ευθυνών σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Απλώς, θέτουμε το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων, προσδοκώντας το παρόν κείμενο να λειτουργήσει ως αφετηρία ενός γόνιμου διαλόγου που θα καταλήξει στην άντληση συγκεκριμένων και ουσιωδών συμπερασμάτων για το παρόν και το μέλλον ενός ιστορικού ερασιτεχνικού σωματείου.

Αλλά σαφώς εμπεριέχει μία δόση αλήθειας το να παραδεχθούμε ότι η αδράνεια και η «παθητικοποίηση» συνέβαλλαν στην «αναστολή» της καθημερινής αγωνιστικής  λειτουργίας του Αγροτικού αστέρα Πλατέος. Και αυτή η αδράνεια αποτελεί μόνιμο χαρακτηριστικό τουλάχιστον της τελευταίας δεκαπενταετίας. Μία ερασιτεχνική ποδοσφαιρική ομάδα που θα μπορούσε να λειτουργεί ως «κύτταρο» αθλητικής-ποδοσφαιρικής δημιουργίας, ως «ενεργό κύτταρο»  εναντίωσης στο τρέχον και κυρίαρχο αθλητικό-ποδοσφαιρικό υπόδειγμα, αναδεικνύοντας και στηρίζοντας τους τοπικούς ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, πλέον «βγάζει» τους τελευταίους «σπασμούς» της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης.

Ευχόμαστε αυτή η κατάσταση να αποτελέσει σύντομα παρελθόν και η ιστορική ομάδα του Αγροτικού αστέρα Πλατέος που ανέδειξε μία πλειάδα εξαιρετικών ποδοσφαιρών να επιστρέψει γρήγορα στην «κορυφή» του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.   

            

Για την υπογραφή,

Σάββας Ανδρονίδης.

Σίμος Ανδρονίδης.