Γιατί απεργώ- του Χάρη Καφτεράνη

του Χ. Καφτεράνη

Γιατί απεργώ

Είναι μια περίεργη εποχή.Την Πέμπτη 4/2/2016 υπάρχει γενική απεργία στην οποία συμμετέχουν γιατροί, δικηγόροι, καταστηματάρχες, καθηγητές, δάσκαλοι, νοσοκομειακοί υπάλληλοι, έχοντας βεβαίως τους αγρότες ήδη σε προχωρημένες μορφές αγώνα. Επειδή όμως δια της συγχωνεύσεως των αγωνιστικών διεκδικήσεων επέρχεται και η .....

συσκότιση των ιδιαίτερων στοχεύσεων του κάθε κλάδου, οφείλω σε ότι με αφορά προσωπικά να επισημάνω τα εξής.

Δεν συμμετέχω στην απεργία ώστε οι γιατροί του δημοσίου τομέα να συνεχίσουν απρόσκοπτα την παροχή υπηρεσιών με το φακελάκι (θεωρώ περιττό στην συνέχεια να αναφέρω κάθε φορά ότι αναφέρομαι στους επαγγελματίες του είδους και όχι στις λαμπρές εξαιρέσεις που κοσμούν τον κλάδο), πολύ δε περισσότερο δεν απεργώ για τους γιατρούς του ιδιωτικού τομέα που κόβουν μια στις πενήντα αποδείξεις, κατόπιν αιτήσεως του ασθενούς και εμφανούς δυσφορίας του εκδίδοντος. Η πολιτεία οφείλει άμεσα να παρέμβει δυναμικά, να προχωρήσει σε αυστηρότατα πρόστιμα που θα οδηγούν στην δημόσια διαπόμπευση των κατ` επανάληψη "εκβιαστών", δεν θα ήταν επίσης άσχημο να προχωρήσει στην αυτονόητη διαδικασία ελέγχου φορολογικών δηλώσεων και αγορών ή καταθέσεων. Αθώοι είναι, αλλά όχι όλοι...

Δεν συμμετέχω στην απεργία για εκείνους τους δικηγόρους που δηλώνουν απειροελάχιστο κλάσμα των πραγματικών τους εσόδων, που πλέον αποτελεί εθνικό σπορ στον κλάδο. Ιδιαίτερα των μεγαλοδικηγόρων οι οποίοι, όλως περιέργως, πάσχουν από μια σπάνια ασθένεια επιλεκτικής μνήμης και ξεχνούν μικροποσά βεβαίως, άλλος ένα εκατομμύριο, άλλος δύο, ακίνητα και είναι και αριστεροί, γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα.

Εξαιρώ τους νέους δικηγόρους οι οποίοι πάσχουν μαζί μας, αλλά θα συμπορευτώ πλήρως μόνο όταν τους δω δημοσίως να καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα του χώρου τους. Άλλως δικαιούμαι να σκεφτώ ότι απλώς περιμένουν να έλθει η σειρά τους για να ακολουθήσουν την πεπατημένη της "φυλής", οπότε αυτοβούλως μπαίνουν στην λίστα των προηγούμενων...

Αναφορικά με την διαμαρτυρία της "γραβάτας" νομίζω ότι φέρνει κάτι σε κατσαρολικά Κολωνακίου και μάλλον δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς, παρά ενισχύει τον αγώνα. Άλλωστε τι φταίνε οι κακόμοιρες γραβάτες, αν ο λαιμός που κοσμούν συνδέεται με έναν εγκέφαλο νοσηρό, ύπουλο και διπρόσωπο.

Δεν απεργώ για τους σε δεινή θέση ευρισκόμενους καταστηματάρχες, γιατί θυμάμαι τις τρελές χαρές που έκαναν όταν οι μνημονιακές πολιτικές έκοβαν τους μισθούς του δημοσίου και ιδιαίτερα τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα! Ήταν τόση η χαρά τους και τα εξ αυτής προκαλούμενα δάκρυα, που δεν έβλεπαν οι αδαείς ότι τα δώρα αυτά ήταν το δικό τους "παχύ λίπος" που του κρατούσε ζεστούς τις κρύες μέρες και κυρίως τις νύχτες του χειμώνα. Ο θυμόσοφος λαός έλεγε για τέτοιες περιπτώσεις, "με τη σειρά κουλουκλιούνται τα γουμάρια", τώρα είναι η σειρά τους. Αν σας πω ότι με λυπεί το γεγονός, θα σας πω ψέμματα και δεν το θέλω...

Δεν απεργώ για τους κηφήνες εκείνους του δημοσίου που είδαν την θέση τους και την μονιμότητα ως τη χρυσή ευκαιρία να "εκβιάσουν" τον πολίτη που είχε ανάγκη των υπηρεσιών τους. Έλεγχος, αξιολόγηση στάσης, αυστηροποίηση των ποινών, απόδοση τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ..

Δεν απεργώ γιατί με έπεισαν με τα γελοία επιχειρήματά τους τα πολιτικά εκείνα σκουπίδια που είδαν το "χρέος" του κοινοβουλευτισμού ,ευκαιρία πλουτισμού και που ενώ κατέστρεψαν μια χώρα και κυρίως την νέα γενιά, ζητούν και αναδρομικά αποζημιώσεις για τις υπηρεσίες που προσέφεραν! Αυτοί ευθύνονται που πλέον όταν ο μέσος πολίτης ακούει για προπηλακισμούς πολιτικών προσώπων, επιδοκιμάζει ευτυχής, διαφωνώντας μόνο στο μικρό της δοσολογίας..

Δεν απεργώ για τους "κακόμοιρους" εκείνους αγρότες των παχυλών Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, που βλέπουν τις κινητοποιήσεις ως τον τρόπο να συνεχίσουν ανενόχλητοι το ξεκοκάλισμα εκατομμυρίων ευρώ σε βάρος όλων ημών των άλλων, των συναδέλφων τους αγροτών που δεν έχουν που την κεφαλήν "κλίναι", και που μετά την πρωινή εμφάνιση στον τηλεοπτικό σταθμό, κλίνουν το μάτι ευχόμενοι ¨εις υγείαν τα κορόιδα"...

Απεργώ γιατί
Θέλω πολύ απλά να τελειώσει αυτό το παραμύθι της σωτηρίας μέσω των μνημονίων.
Αν δε σκεφτούμε ότι κάποιοι άφησαν τα κόκαλά τους στα βουνά για να είμαστε εμείς ελεύθεροι, μάλλον αμελητέο είναι το κόστος.