«Εθνικός Διάλογος» για την Παιδεία. Ο κόσμος της εκπαίδευσης σε επαγρύπνηση- Γ. Μελιόπουλος

του Μελιόπουλου Γιάννη*

Ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις κινητοποιήσεις που προκαλούν οι σχεδιασμοί για το ασφαλιστικό, έχοντας οδηγήσει τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων στη συνειδητοποίηση της νέας αντιλαϊκής καταιγίδας και αφαίρεσης κάθε δικαιώματος-συνέχεια της ίδιας εξοντωτικής πολιτικής ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και με τις ευλογίες Ε.Ε. και ΔΝΤ- μέσα στο «θόρυβο» και τη «σκόνη» που ξεσηκώνουν τα παραπάνω, ο «Εθνικός Διάλογος» για την Παιδεία καλά κρατεί. Προχωρά και ...

έχει ήδη …ολοκληρωθεί.

Υπουργείο Παιδείας, δηλαδή κυβέρνηση, και Επιτροπή «Εθνικού Διαλόγου», προγραμματίζουν ως τα τέλη Απρίλη να καταθέσουν πρόταση νόμου για συζήτηση στη Βουλή. Πρόταση νόμου στηριγμένη στα πορίσματα υποεπιτροπών, που συζητούν πάνω σε 12 προκαθορισμένα Θέματα-Ερωτήματα που έχουν ανακοινώσει και προδιαγράφουν τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και τις επερχόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις.

Ανάμεσα στα 12 υποερωτήματα – θέματα , πέρα από τις γενικές διακηρύξεις, υπάρχουν και ερωτήματα που πρέπει να θέσουν τον κόσμο της εκπαίδευσης σε επαγρύπνηση και συναγερμό.

Με μια προσεκτική ματιά, με στοιχειώδη γνώση και επίγνωση, με την εμπειρία των εκπαιδευτικών κατευθύνσεων-από Ε.Ε. και ΟΟΣΑ- τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια, μπορεί κανείς να διαπιστώσει την απόλυτη σύμπτωση στις «ιδέες», τις προτάσεις και τις διακηρύξεις. Το κράτος, και οι σταθερές επιλογές Ε.Ε. –ΟΟΣΑ, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα έχει συνέχεια κι οι Υπουργοί που διαδέχονται ο ένας τον άλλον , μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό σε όσα επιδιώκουν, αυτοί και οι κυβερνήσεις τους, για την εκπαίδευση.

Πρώτιστα τους ενδιαφέρει ο λεγόμενος «εκσυγχρονισμός» της εκπαίδευσης, πολλές φορές διακηρυγμένος, άσχετα αν αυτή τους η επιδίωξη έχει στην πραγματικότητα οδηγήσει σε απώλειες, όπως η υποχρηματοδότηση, η αποψίλωση των σχολείων από εκπαιδευτικούς, κλείσιμο σχολείων και τόσα άλλα. Κρύβεται επιμελώς το αντίκρισμα του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού», κρύβεται εξίσου επιμελώς η επιδίωξη να προσαρμοσθεί το σχολείο στις απαιτήσεις της αγοράς και η όλο και μεγαλύτερη οπισθοδρόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Με τους 12 άξονες «διαλόγου» τους οποίους εύκολα κάποιος μπορεί να βρει και να μελετήσει, επιχειρείται η συσκότιση των πραγματικών, διαχρονικών σκοπών και επιδιώξεων για την εκπαίδευση. Ενώ γίνεται λόγος για ερωτήματα, στην πραγματικότητα οι απαντήσεις είναι ήδη δοσμένες, οι κατευθυντήριες οδοί έχουν ήδη χαραχτεί.

• Στο ερώτημα για παράδειγμα της χρηματοδότησης των σχολικών μονάδων, ερώτημα που σε περίοδο κρίσης και Μνημονίων αποκτά διαστάσεις, είναι ξεκάθαρος ο δρόμος που προτείνεται. Ανεύρεση πόρων και από τον ιδιωτικό τομέα από κάθε σχολική μονάδα, μέσα από το βάθεμα της εμπορευματοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και λειτουργιών. Είναι διαρκής και επαναλαμβανόμενη η προβολή, ως μέσου σωτηρίας από τη φτώχια, μιας μεικτής χρηματοδότησης-μειωμένη δημόσια και διαρκώς μεγαλύτερη από ιδιώτες και κάθε είδους χορηγούς και προγράμματα ΕΣΠΑ. Επιδιώκεται η διαμόρφωση brand name για κάθε σχολείο, που θα εντείνει και θα γιγαντώσει τον ανταγωνισμό μεταξύ τους σε μια «μάχη» που θα δίνεται με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και θα έχει θύματα τους πιο αδύναμους.
• Στο ερώτημα για την αξιολόγηση η οποία επανέρχεται στο κάδρο της συζήτησης, να πούμε πως, εφόσον αυτή καθορίζεται, όπως η Επιτροπή θεωρεί και σωστά, από τους στόχους του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και εφόσον είναι σαφές πως οι στόχοι που επιδιώκουν και επιθυμούν οι «διαλεγόμενοι» στον «Εθνικό Διάλογο» περιλαμβάνουν ιδιωτικοποίηση, υποχρηματοδότηση, συνέχεια της ανεργίας και των ευέλικτων μορφών εργασίας, ταξική επιλογή σχολείων και μαθητών, «επιχειρηματικό» ανταγωνισμό και βάθεμα της σύνδεσης με την αγορά, γίνεται φανερό πως και αυτή-η αξιολόγηση- θα βαδίσει σύμφωνα με αυτούς τους σκοπούς και στόχους. Αποδοχή της αξιολόγησης σημαίνει αποδοχή όλων των παραπάνω και των αντιδραστικών εξελίξεων που θα επέλθουν στο σώμα της δημόσιας εκπαίδευσης. Τα « καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς», οι διακηρύξεις για μη τιμωρητική- μη αξιολόγηση γκρεμίζονται σε σωρούς ερειπίων, ακριβώς για τους παραπάνω λόγους.

Είναι φανερό πως ο «Εθνικός Διάλογος» για την Παιδεία προχωρά και έχει ήδη …ολοκληρωθεί!

Με το προπέτασμα καπνού που σηκώνει ο «διάλογος», με τις ήδη απαντημένες ερωτήσεις με βάση τις βέλτιστες πρακτικές ΟΟΣΑ και Ε.Ε., η κυβέρνηση , όπως και οι προηγούμενες, επιδιώκει ιστορικών διαστάσεων, αντιδραστικές ανατροπές σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης στη χώρα.

Ο κόσμος της εκπαίδευσης, εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς ας επαγρυπνούν!

*εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Ημαθίας και Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ