του Λευτέρη Κιοσέογλου* |
-Πραγματικά δύσκολο να γράψεις για την
πολιτική επικαιρότητα στις μέρες μας, όταν έχεις από την μια την κυβέρνηση να
τροφοδοτεί συνεχώς την καθημερινότητα με αντικοινωνικές ανατροπές στο βιοτικό
επίπεδο των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων,τις οποίες μάλιστα χαρακτηρίζει με ψευδεπίγραφο ''αριστερό'' λόγο ''μεταρρυθμίσεις'', στρουθοκαμηλίζοντας με.....
έναν
σουρεαλιστικό τρόπο,που θα ζήλευε διακαώς κάποτε το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη.
-Και από την άλλη μια διεθνή συγκυρία, που
βρίσκει την Ευρώπη σε βαθιά και εντεινόμενη κρίση, με διαλυμένες τράπεζες, και
αδύναμη να απαντήσει στην πρόκληση του προσφυγικού/μεταναστευτικού
ζητήματος (για το οποίο φέρει βαριά ευθύνη μαζί με τις ΗΠΑ), το οποίο αποκτά
πλέον ξεκάθαρα ευρωπαϊκές διαστάσεις, και απαιτεί συνολικές διεξοδικές λύσεις.
-Βάζοντας στο σκηνικό τα τρακτέρ στα μπλόκα
των αγροτών,τις κινητοποιήσεις των επιστημονικών κλάδων,και τα πάγια αιτήματα
του εργατικού κινήματος,καταλαβαίνεις το αδιέξοδο του Κου Τσίπρα και της
ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
-Με την ''Ευρώπη'' να διαμηνύει σε όλους τους
τόνους (και διάφορους δημοσιογράφους και υπουργούς της κυβέρνησης να
παπαγαλίζουν), ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση της ''συμφωνίας'' (και
άρα την χρηματοδότηση),είναι η ψήφιση και η εφαρμογή της ουσιαστικής διάλυσης
του ασφαλιστικού συστήματος,με τον κοινωνικό χαρακτήρα που το γνωρίσαμε από τα
μέσα του 20ου αιώνα και μετά.
-Μας λένε λοιπόν όλοι αυτοί-με τον
χαρακτηριστικό διαχρονικό ''ρεαλισμό'' που τούς διακρίνει- ότι ''τα νούμερα δεν βγαίνουν''...να θυμίσω εδώ ότι θεωρητικά το σύνολο του 3ου μνημονίου, φεσώθηκε
στα κατώτερα,χαμηλά και πρώην μεσαία στρώματα του πληθυσμού, για 12 Δις ΕΥΡΩ.
-Θα ρωτήσει κανείς:υπήρχαν άραγε εναλλακτικές
λύσεις;
-Μία τεκμηριωμένη μελέτη του ΙΟΒΕ που αποτελεί
οργανισμό των μεγαλοεργοδοτών,αναφέρει ότι το 2013 και 2014,οι 500 μεγαλύτερες
κερδοφόρες επιχειρήσεις της ελλάδας, ΑΥΞΗΣΑΝ τα κέρδη τους κατά
περίπου 120 Δις ΕΥΡΩ!
-Αν λοιπόν η κυβέρνηση έβαζε μια έκτακτη
εφάπαξ εισφορά της τάξης του 10% σε αυτές,θα προέκυπταν 12 Δις ΕΥΡΩ!
-γιατί λοιπόν δεν έκανε αυτό αντί να υπογράψει
το επάρατο μνημόνιο 3; προφανώς ήταν ξεκάθαρη πολιτική της επιλογή-κοινώς
διάλεξε με ποιους να πάει και ποιους να αφήσει...
-Μας λένε επίσης ότι άλλο μεγάλο πρόβλημα
είναι ο λόγος (κλάσμα)εργαζομένων προς συνταξιούχους... ας μας πουν πρώτα το
παράδειγμα κάποιας χώρας όπου με υφεσιακά μέτρα αυξήθηκε η απασχόληση!
-Μία μελέτη του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ δείχνει ότι μια υποθετική μείωση της ανεργίας κατά 50% (στο 16% με πραγματικά στοιχεία
δηλαδή), θα έφερνε στα ασφαλιστικά ταμεία περίπου 4 Δις ΕΥΡΩ... αυτό όμως προϋποθέτει συγκεκριμένους ρυθμούς ανάπτυξης-και ξαναρωτώ:υπάρχει παγκοσμίως το
παράδειγμα κάποιας χώρας,η οποία βγήκε από οικονομική κρίση και διαρκή
ύφεση,γυρνώντας στην ανάπτυξη με ΣΚΛΗΡΟ νόμισμα-όπως το ΕΥΡΩ;
-Αν πάλι θέλει κάποιος (πραγματικά Αριστερός) να λύσει το θέμα της ανεργίας με ταξικό πρόσημο,γιατί δεν
προτείνει μια πραγματικά ριζοσπαστική λύση; ας πούμε την καθιέρωση 4ωρου με τις
ήδη καταβαλλόμενες αποδοχές και ασφαλιστικές καλύψεις, μια και οι αμοιβές των
εργαζομένων έχουν μειωθεί μεσοσταθμικά περίπου κατά 50% στα χρόνια των
μνημονίων;
-Και δεν είναι όλα αυτά κομμουνιστικές
ιδεοληψίες,όπως θα έλεγε ένας ακραίος νεοφιλελεύθερος:βασισμένη σε μετρήσιμα
στοιχεία,η παραγωγικότητα της εργασίας έχει αυξηθεί από την δεκαετία του '90
πάνω από 50%,με την χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας και των επικοινωνιών-χωρίς
να κατανεμηθεί η υπεραξία που αναλογεί στους εργαζόμενους!
-Και να μην ξεχνάμε εδώ την ανάδειξη του
θέματος της ''γενιάς των 700 ευρώ'' το 2009 από τον Κο Τσίπρα (τότε, που ήταν αριστερός)- πράγμα που έδωσε φτερά στον τότε ΣΥΡΙΖΑ μέσω της κατάκτησης της
στήριξης της νεολαίας...αυτής που τώρα μεταναστεύει μαζικά λόγω της πολιτικής
που αυτός συνεχίζει να εφαρμόζει.
-Τώρα, που η συνέχιση των μνημονίων αβαντάρει
τους εργοδότες να δίνουν κυριολεκτικά ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ στους ανασφάλιστους εργαζόμενους τους (ελέω και της παντελούς ανυπαρξίας του ΣΕΠΕ), τι έχει να πει;
-Η μη επαναφορά δε του βασικού μισθού, των ελεύθερων διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, ξεκαθαρίζει στην συνείδηση των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων, το τοπίο στο οποίο έχει διαλέξει
να κινηθεί η συγκεκριμένη μνημονιακή κυβέρνηση: ο περίφημος ILO δεν είναι
πρότυπο ταξικού φορέα, και η διακήρυξη ότι θα χρησιμοποιηθούν '' οι βέλτιστες
διεθνείς πρακτικές,οι οποίες θα βασίζονται στην δεδομένη κατάσταση της οικονομίας'', μάλλον τρομάζουν τούς εργαζόμενους, παρά τους καθησυχάζουν...
-Και σε τελική κατάληξη: όταν έστω και
ψευδεπίγραφα επικαλείσαι μιαν έννοια για την οποία έδωσαν το αίμα τους εκατομμύρια φτωχών ανθρώπων, μην την κακοποιείς...
-Όταν εκλέγεσαι για να αναδιανείμεις τον πλούτο,δεν έχεις ελαφρυντικά αναδιανέμωντας την φτώχεια-ότι κι αν
επικαλείσαι...
-Στην ιδιωτικοποίηση μάλιστα του πλούτου και στην κοινωνικοποίηση τής φτώχειας, τα κατάφερναν μια χαρά τόσα χρόνια και τα
δεξιά κόμματα όλων των χρωμάτων, πριν από εσένα.
-Είναι ΑΥΤΗ ακριβώς η τακτική,που πετυχαίνει
να δυσφημίζει συνολικά τις αξίες και τα ιδεώδη της εναπομείνουσας πραγματικής
Αριστεράς, ρίχνοντας νερό στον μύλο των νεοναζί τής χρυσής αυγής.
-Ο ανάποδος σοσιαλισμός έχει κοντά ποδάρια Κε
Τσίπρα...
*μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, μέλος της ΝΕ Ημαθίας τη ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου