Ο λαός θέλει σκυλάδικο και κάνει πέρα τους φόρους, τα χαράτσια, τα κομμένα ρεύματα κλπ / Κατάντια...

Είναι φανερό πλέον ότι η νεοελληνική κοινωνία όχι μόνο έχει χάσει τα αγωνιστικά ανακλαστικά της αλλά έχει περάσει σε άλλη φάση, την φάση της πλήρους ύπνωσης και υποταγής στα συστημικά κελεύσματα. Έχουν δημιουργηθεί τόσο στέρεες βάσεις που δεν προκαλούνται ρηγματώσεις όσους ΕΝΦΙΑ και αν βάλει η κυβέρνηση, όσα μνημόνια κι αν... επιβληθούν, όσες αυτοκτονίες και αν συμβούν δίπλα μας. Η πλειοψηφία των συμπολιτών δεν συγκινείται παρά μόνον στο άκουσμα λαϊκοσκυλάδικων ινδαλμάτων όπως η Θεωδορίδου ή ο Παντελίδης. Αμφότεροι παντελώς άγνωστοι σε μένα προσωπικά αλλά αυτό μικρή έως και καθόλου σημασία δεν έχει. Είναι μόνο η αφορμή για το σημείωμα αυτό.

Η τοπική κοινωνία έχει χάσει πολλά επίπεδα από το επίπεδο διαβίωσης που κατείχε στις προ μνημονίου εποχές. Επιχειρήσεις έκλεισαν, συμπολίτες κατά δεκάδες ή και εκατοντάδες μετανάστευσαν, σπίτια και χωράφια βγήκαν σε πλειστηριασμούς και τα πήραν οι  τράπεζες ή οι τοκογλύφοι, χρυσαφικά πουλήθηκαν για ένα κομμάτι ψωμί, οικογένειες χώρισαν γιατί δεν άντεξαν τις νέες συνθήκες. Η οικονομική εξαθλίωση οδήγησε ολόκληρες οικογένειες να μην έχουν ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια τους, να τρώνε κάθε μέρα μακαρόνια, να, να, να....

Κι όμως, παρά τις προσπάθειες που έγιναν από συλλογικότητες και κόμματα για να προκύψει μια μαζική αντίδραση όλες πήγαν στο βρόντο. Η ομαδική κοινωνική παραίτηση καταγράφηκε με τον πλέον ηχηρό τρόπο. Η απογοήτευση κυριάρχησε και σ΄ αυτούς τους λίγους που πήραν ή συμμετείχαν σ΄ αυτές τις κινηματικές πρωτοβουλίες. 

Γιατί άραγε ο κόσμος, ο φτωχός κόσμος, αυτός που δεν έχει να  πληρώσει το ΤΕΒΕ και του παίρνουν το σπίτι, αυτός που δεν πληρώνει τα δάνειά του γιατί δεν μπορεί να ταΐσει την οικογένειά του, επιλέγει τον δρόμο της αποχής από τις κινηματικές πρωτοβουλίες αλλά δίνει βροντερό παρών στις συναυλίες των λαϊκοσκυλέ αοιδών; Το ερώτημα χρήζει κοινωνιολογικής και ψυχολογικής προσέγγισης και εγώ δεν είμαι ειδικός να την κάνω. 

Τελειώνοντας πρέπει να επισημάνω ότι θεωρώ απαράδεκτο ο δήμος να επιλέγει ως μέρος της πολιτιστικής του πολιτικής την μετάκληση καλλιτεχνών του επιπέδου της Θεοδωρίδου. Είναι αν μη τι άλλο η επίσημη νομιμοποίηση της υποκουλτούρας.