Για τα πανηγύρια / Τ. Τασιόπουλος

Από ότι λένε η διεξαγωγή εκδηλώσεων εμποροπανήγυρης προς τιμή του γιορτασμού του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Αλεξάνδρεια, άρχισαν το έτος 1843 με την ολοκλήρωση της ανέγερσης του ομώνυμου Ιερού Ναού.

Λένε πάλι πως ανελλιπώς από τότε η εμποροπανήγυρης πραγματοποιούνταν στον αύλειο χώρο της εκκλησίας, ώσπου οι αρμόδιοι άλλαξαν άποψη, έχοντας προφανώς κάποιους λόγους, είτε οικονομικής φύσης, είτε εμπορικής, είτε αισθητικής, ενόχλησης κλπ.

Αρμόδιοι στην προκειμένη περίπτωση είναι όσοι...

δικαιούνται να πάρουν και παίρνουν αποφάσεις σχετικά με την διάθεση ή μη του οικοπέδου της εκκλησίας, οι οποίοι για πάνω από 150 χρόνια συναινούσαν στη παραχώρηση με όλες τις λεπτομέρειες που απαιτείται για μια τέτοια συναίνεση.

Προφανώς ή κάτι άλλαξε πριν λίγα χρόνια ή άλλαξαν οι άνθρωποι και έτσι άλλαξε και η απόφαση της παραχώρησης ή της συναίνεσης στην παραχώρηση.

Το ότι η εμποροπανήγυρης του Δεκαπενταύγουστου στο Γιδά στην αρχή, και στην Αλεξάνδρεια μετά, ήταν σημείο αναφοράς μάλλον δεν χρήζει μνείας όπως δεν απαιτείται καμιά επεξήγηση για την αναγκαιότητα του θεσμού τόσο από θρησκευτική άποψη καθώς συνέρρεαν πλήθη προσκυνητών, όσο και από οικονομική άποψη για την τόνωση της κίνησης στο χωριό Γιδάς και στην πόλη Αλεξάνδρεια.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν και το πανηγύρι «εξορίστηκε» στις εγκαταστάσεις της ΥΕΒ, μακριά δηλαδή από τον τόπο προσκυνήματος με αποτέλεσμα να «ξεπέσει» όπως ξεπέφτει ο κάθε εξόριστος, καθώς ο τόπος κρίθηκε σε συγκυρίες συναισθηματικής αστάθειας και εκείνο που τρομάζει είναι το να γίνουν πιστευτά τα πάντα. Λένε πως ο κύριος-κάτοχος  και εκείνου του οικοπέδου δεν έστρεξε να συνεχίσει εκεί η διοργάνωση του πανηγυριού της Παναγίας στο Γιδά, και φέτος δίσεκτη χρονιά για την τοπική Αυτοδιοίκηση λόγω εκλογών και κυρίως εκλογικού αποτελέσματος, το πανηγύρι δεν έγινε ούτε εξόριστο, καθώς έμεινε ξεκρέμαστο.

Σε μια από τις δύσκολες εξαιτίας αυτού, μετεκλογικές συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, η απερχόμενη πλειοψηφία δήλωσε ότι το πανηγύρι «δεν θα γίνει».

Η αντιπολίτευση – που επίσης απέρχεται- αντέδρασε και έκανε τη δική της πρόταση απαιτώντας να μπει σε ψηφοφορία.

Η πρόταση που υπερψηφίστηκε με την υποσημείωση ότι όλα θα γίνουν νόμιμα ήταν η εξής:

«Το πανηγύρι να γίνει στην αυλή του 1ο Δημοτικού σχολείου και στη διασταύρωση των οδών Ταγμ. Γεωργούλη και Ευαγγελά».

Παρ’ ότι στα ζητήματα αυτά η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι το προαπαιτούμενο, «έμπλεξαν» για να καταδειχτεί το πόσο ευάλωτοι γίνονται οι άνθρωποι, μια σειρά «άλλων» που δικαιούνται να εκφράσουν γνώμη και όχι να πάρουν αποφάσεις.

Οι Διευθυντές των σχολείων στην αυλή των οποίων προτείνονταν να γίνει το πανηγύρι ερωτηθέντες με κοινό έγγραφο, απήντησαν πανομοιότυπα – ίσως επειδή απαντούσαν σε κοινό έγγραφο- και μόνο οι υπογραφές άλλαξαν, και απαντούσαν αρνητικά, επειδή λέει «εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους», το Α.Τ. Αλεξάνδρειας το οποίο συνηγορεί εφόσον η διοργάνωση πληροί όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις – που δεν μπορεί πάντως να είναι η εφαρμογή κυκλοφοριακής μελέτης καθόσον αυτή αφορά μόνιμες ρυθμίσεις- μπορεί όμως να είναι κάποια «τεχνητή έκθεση» ή εισήγηση της Υπηρεσίας προς την επιτροπή ποιότητας ζωής, και βέβαια ακολουθεί η απόφαση της Τοπικής Δημοτικής Κοινότητας η οποία εκφράζει «αρνητική γνώμη» επειδή δεν συνηγορούν οι διευθυντές των σχολείων.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων βλέποντας και σε άλλες περιοχές όπου κλείνουν μόνον δρόμοι για να γίνει τοπικό πανηγύρι (π.χ. Κοζάνη, Κουφάλια) ή όπου το τοπικό πανηγύρι είναι σημείο αναφοράς (π.χ. Αιγίνιο) ένας επίλογος ταιριάζει:

«αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάζει»

Αναστ. Τασιόπουλος

Δημοτικός σύμβουλος

ΥΓ. : Εκείνη η προεκλογικά σφόδρα ανησυχούσα «πνευματική ελίτ» - τρομάρα τους!!!- για το αποτέλεσμα των εκλογών σε ποια μποφόρ κινείται;

Κρατάει εξαιτίας του αποτελέσματος την εφημερίδα ανάποδα;

Ή μήπως είμαστε για τα πανηγύρια;

2ΥΓ.: Α, ναι τώρα ένα-ένα ανακαλύπτονται τα ελαττώματα της αφιλόξενης Αλεξάνδρειας, και προφανώς μέσα σ’ αυτά δεν είναι η κατάργηση του πανηγυριού καθώς αφορά τους απερχόμενους.