Οι συμβάσεις τους έληξαν, το υπουργείο Εσωτερικών τις ανανέωσε, αυτοί συνεχίζουν να εργάζονται αλλά η οικονομική επίτροπος δεν εγκρίνει τα εντάλματα πληρωμής και παραμένουν τρεις μήνες τώρα απλήρωτοι. Ο λόγος για τους......
συμβασιούχους στον τομέα της καθαριότητας (οχτάμηνα) στον δήμο Αλεξάνδρειας που μαζί με άλλους ΟΤΑ στη χώρα αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα εξ αιτίας της αλλοπρόσαλης πολιτικής της κυβέρνησης η οποία νομοθετεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις παρενέργειες των αποφάσεών της.
Η απόφαση της κυβέρνησης να ανανεώσει τις συμβάσεις αυτές είναι μια πολιτική πράξη που όμως προσκρούει στην κείμενη νομοθεσία και η Επίτροπος στην Ημαθία αρνείται να εγκρίνει τα εντάλματα διότι είναι παράνομο να επεκτείνονται τα χρονικά όρια των συμβάσεων αφού οι εργαζόμενοι αποκτούν εργασιακά δικαιώματα και μέσω δικαστικών αποφάσεων μετατρέπουν τις συμβάσεις τους από ορισμένου χρόνου σε αορίστου με την πάγια επίκληση ότι καλύπτουν “πάγιες και διαρκείς ανάγκες”.
Εξ άλλου, ο εκπρόσωπος των εργαζομένων που μίλησε χτες το βράδυ στην συνεδρίαση αυτό ζήτησε από το σώμα να τονιστεί στο ψήφισμα που θα εκδοθεί και λιγότερο νοιάστηκε για το ότι είναι απλήρωτοι και πότε θα πληρωθούν. Χρειάζονται αυτό το “χαρτί” ώστε να το χρησιμοποιήσουν στα δικατήρια που θα προσφύγουν.
Ωστόσο το νόμισμα δεν έχει μόνο μια όψη και πολύ περισσότερο το όλο θέμα δεν έχει μόνο αυτή την παράμετρο. Η ποιότητα των προσλήψεων, η απόδοση των εργαζομένων στην δουλειά τους, η δυνατότητα σενεχούς βελτίωσης αυτών κλπ είναι μια σειρά προϋποθέσεων που αυτονόητα τίθενται ώστε να προχωρήσει κάποιος εργοδότης σε προσλήψεις στον όποιον τομέα. Στον τομέα της καθαριότητας προσλήφθηκαν άτομα που πληρούσαν κοινωνικά κυρίως κριτήρια σε συνδυασμό με οικονομικά κριτήρια. Μ΄ άλλα λόγια η κυβέρνηση θέλησε να μετριάσει τις επιπτώσεις της οικονομικής πολιτικής των μνημονίων που και η ίδια συνεχίζει με ζήλο και προχώρησε στο πρόγραμμα αυτό της απασχόλησης των οχταμήνων. Ως ένα βαθμό σωστό και καλώς έπραξε.
Η απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών να προχωρήσει σε ανανέωση των συμβάσεων αυτών των εργαζομένων εκτός από άδικη είναι παράλογη και αντιλειτουργική για τους ΟΤΑ δεδομένου ότι φορτώνονται με ένα προσωπικό που στην πλειοψηφία του είναι αντιπαραγωγικό. Μ΄ άλλα λόγια, η κυβέρνηση του Σύριζα κάνει πολιτική στις πλάτες των δήμων χρησιμοποιώντας τη φτώχεια των συμπολιτών και τις ανάγκες τους για μόνιμη εργασία αλλά αυτό κανείς δεν το λέει.
Ο δήμος Αλεξάνδρειας είναι προφανές ότι έχει ανάγκη προσωπικού στον τομέα της καθαριότητας. Έχει ανάγκη προσωπικού που όμως θα πρέπει να το επιλέξει ο δήμος και όχι ο κάθε γραφειοκράτης των Αθηνών που εκδίδει μια ανακοίνωση με κριτήρια και τα οποία διαχρονικά φορτώνουν στους δήμους προσωπικό που στην πλειοψηφία του είναι αντιπαραγωγικό. Αυτό το μοντέλο πρέπει να αλλάξει και ίσως η ΚΕΔΕ θα πρέπει να το προτάξει στις διεκδικήσεις της.
Ακούσαμε από τον Γ. Σπυρίδη (Σύριζα) χτες να λέει ότι καλό θα είναι να προσφύγουν στα δικαστήρια αλλά και ότι το Υπουργείο σκέφτεται να τους μοριοδοτήσει σε προσεχή διαγωνισμό. Η κυβέρνηση αυτή έχει προχωρήσει το νομοθετικό πλαίσιο και ήδη εφαρμόζεται δίνοντας τη δυνατότητα σε συνεταιρισμούς εργαζομένων στα ΑΕΙ για παράδειγμα να αναλάβουν την καθαριότητα ως εργολάβοι. Ας δώσει και στον χώρο της αυτοδιοίκησης αυτή τη δυνατότητα να συγκροτήσουν μια ΟΕ οι εργαζόμενοι και να αναλάβουν την καθαριότητα. Προς τι λοιπόν η προσχηματική αγωνία που εκφράζεται να μην δοθεί ο εν λόγω τομέας στους ιδιώτες; Οι εργαζόμενοι στα ΑΕΙ ιδιώτες δεν είναι;
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Οι κάτοικοι της πόλης και των χωριών θέλουν τους δημόσιους χώρους καθαρούς. Ένα τμήμα των δημοτικών τελών υποτίθεται ότι κατευθύνεται στον τομέα αυτόν. Από τη στιγμή που πληρώνει δημοτικά τέλη απαιτεί να έχει ποιοτικές υπηρεσίες. Δεν μπορεί όμως να τις έχει διότι οι κυβερνώντες αποφασίζουν να κάνουν κοινωνική πολιτική στην πλάτη τους. Δεν μπορεί στις υπηρεσίες καθαριότητας να δουλεύουν άτομα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα στάνταρς της εργασίας αυτής. Τόσο απλό είναι. Εάν θέλει η κυβέρνηση να κάνει κοινωνική πολιτική ας βρει άλλον τρόπο και όχι να την κάνει μέσω των ΟΤΑ που τους μετατρέπει εκβιαστικά ως εργαλεία της.
Είναι λύση η ιδιωτικοποίηση; Κατά την άποψή μου και ως θέση αρχής δεν είναι. Και επειδή όλοι πρέπει να καταθέσουν άποψη όχι αποσπασματική αλλά ολοκληρωμένη να βγουν οι παρατάξεις και να πουν το σχέδιό τους που κυρίως αφορά την ποιότητα της καθαριότητας που θέλουμε, το κόστος αυτής που θα βαρύνει έναν έκαστο κάτοικο αυτού του δήμου. Όχι με συνθήματα και βαρύγδουπες τοποθετήσεις που ξεχειλίζουν με συναίσθημα αλλά στο δια ταύτα. Να μας πουν οι δημοτικές παρατάξεις και ένας έκαστος σύμβουλος ότι η πρότασή τους θα κοστίσει τόσο ενώ η όποια αντιπρόταση θα κοστίσει είτε παραπάνω είτε λιγότερο και πάντα με ένα συγκεκριμένο στάνταρ απόδοσης. Τα υπόλοιπα είναι συζήτηση καφενείου και ως γνωστόν στα καφενεία οι πρωθυπουργοί και οι ειδικοί περισσεύουν. Και επειδή το δημοτικό συμβούλιο δε θα πρέπει να είναι καφενείο ας αναλογιστούν τον ρόλο τους και ας αποφασίσουν αναλόγως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου