Έχει πρόβλημα η ομάδα Γκυρίνη ή είναι προβληματικά τα "επιχειρήματα";

-Δυο ιστορίες ρετρό άκρως διδακτικές για αυτούς που θέλουν να μάθουν

Θα σας θυμίσω μια ιστορία που είναι χαρακτηριστική και εν πολλοίς απαντάει στα αφελή κατά την άποψή μου ερωτήματα και τους δήθεν προβληματισμούς όλων αυτών που έχουν αναλάβει το θεάρεστο έργο της.....
φθοράς της διοίκησης Γκυρίνη βασιζόμενοι στο εξής επιχείρημα: η δημοτική ομάδα της πλειοψηφίας σπαράσσεται, έχει διχόνοιες, έχει κόντρες, έχει άσχημο κλίμα, και ως εκ τούτου είναι στα πρόθυρα της ...διάλυσης.

Αυτό το αστείο επιχείρημα είναι αδύνατον σταθεί διότι όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς τα πράγματα τόσο στον δήμο Αλεξάνδρειας όσο και στους άλλους δήμους αλλά και στους δήμους εκείνους που συγκρότησαν το 2010 τον νυν δήμο Αλεξάνδρειας θα διαπιστώσει με μια απλή σύγκριση των σημερινών καταστάσεων με αυτές που έλαβαν χώρα είτε στον δήμο Αλεξάνδρειας την  περίοδο 1998-2002 είτε στον δήμο Πλατέος την περίοδο 2008-2010 θα αντιληφθεί ότι η σημερινή κατάσταση είναι καθόλα φυσιολογική αφού μόνο στα νεκροταφεία δεν υπάρχουν εντάσεις και διαφορετικές απόψεις.

Δημοσίευμα στα Τοπικά Χρονικά τον Απρίλιο του 2010

Τον Απρίλιο του ΄10 λοιπόν ο Φώτης Δημητριάδης ήταν δήμαρχος στο Πλατύ για δεύτερη τετραετία. Είχε εκλεγεί το 2002 και πέτυχε την επανεκλογή του το 2006. Αμέσως μετά άρχισαν οι εσωτερικές κόντρες και διενέξεις που με το πέρασμα των μηνών κορυφώνονταν  για να φτάσει στο σημείο ο Δημητριάδης να μετράει έξι αποχωρήσεις- ανεξαρτητοποιήσεις δημοτικών του συμβούλων. Ο ίδιος σε συνέντευξή του τότε στο ράδιο Αλεξάνδρεια είχε αποκαλέσει αχάριστους τους συμβούλους του που είχαν αποχωρήσει. Ωστόσο, αυτό δεν τον σταμάτησε να διεκδικήσει και να πετύχει να γίνει δήμαρχος στον μεγάλο δήμο της Αλεξάνδρειας των 45 περίπου χιλιάδων κατοίκων. Οι σύμβουλοι που είχαν φύγει βρέθηκαν εκείνο το διάστημα απέναντί του, ορισμένοι μάλιστα ήταν και υποψήφιοι του αντιπάλου του Δημητριάδη που ήταν ο Μπ. Γκιόνογλου και βέβαια είδαν το πολιτικό τους τέλος να έρχεται μέσω της κάλπης.

Ο Γ. Δημούλης στο μέσον και αριστερά
ο Κ. Πασχαλιώρης και δεξιά ο Κ. Στεφανάκης

Πάμε λίγα χρόνια πιο πίσω στην διοίκηση Δημούλη στον δήμο Αλεξάνδρειας. Έχουν μείνει στην τοπική ιστορία χαραγμένες οι ταραγμένες μέρες της δεύτερης τετραετίας της διοίκησης εκείνης. Μιας διοίκησης που γράφτηκε στην τοπική ιστορία ίσως ως η πιο παραγωγική για την πόλη αφού επί θητείας Δημούλη κατασκευάστηκε και λειτούργησε το δίκτυο αποχέτευσης αλλά και ο βιολογικός καθαρισμός. Κορυφαία επιτεύγματα για την εποχή εκείνη και άκρως απαραίτητα για την άνοδο του βιωτικού επιπέδου των κατοίκων. Ωστόσο, στην παράταξη της πλειοψηφίας υπήρχε τέτοια φαγωμάρα και τέτοια ένταση που είχαν φτάσει στο σημείο να μη μιλάνε οι του "ισογείου" με τον "πρώτο όροφο". Στο ισόγειο τότε ήταν τα γραφεία της διοίκησης της ΔΕΥΑ και στον πρώτο

Ο Μπ. Γκιόνογλου με τον Σ. Κούγκα το 2002

όροφο οι αντιδήμαρχοι. Κι όμως, αυτή η παράταξη με τα προβλήματα που αντιμετώπιζε θα μπορούσε άνετα να πετύχει και τρίτη τετραετία αν τότε ο υποψήφιός της, ο Κώστας Στεφανάκης, δεν έκανε την αποκοτιά που του στοίχησε πολιτικά να αποκλείσει από το ψηφοδέλτιο το ισχυρότερο στέλεχος της ΝΔ, τον Σάκη Κούγκα. Ήταν η κύρια αιτία που έδωσε τη νίκη στον Μπ. Γκιόνογλου να γίνει δήμαρχος από αουτσάιντερ που ήταν όταν ξεκινούσε την προσπάθειά του για την εμπλοκή του στην πολιτική.

Αν τα παραπάνω τα συγκρίνουμε με την σημερινή κατάσταση όπου υπάρχουν εντάσεις, διαφωνίες και δημόσιες αντιπαραθέσεις αλλά ακόμα δεν έχουμε καμιά αποχώρηση ή δήλωση ανεξαρτητοποίησης είναι προφανές ότι η σημερινή κατάσταση δεν έχει καμιά σχέση με εκείνες του παρελθόντος. Γιατί όμως επιμένουν γνωστοί κύκλοι να χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα; Μα γιατί δεν έχουν άλλο επιχείρημα. Δεν μπορεί ουδείς να ρίξει μομφή στην διοίκηση Γκυρίνη για κακοδιαχείριση, για σκάνδαλα κλπ και επειδή ο πνιγμένος από τα μαλιά του πιάνεται είπαν να "αξιοποιήσουν" τις διαφωνίες που υπάρχουν και τους προσωπικούς πολιτικούς σχεδιασμούς ορισμένων. Ωστόσο ξεχνάνε μια βασική παράμετρο που είναι διαχρονικά επίκαιρη. Ότι ο κόσμος ουδόλως ενδιαφέρεται για τις ορέξεις ή τους προσωπικούς σχεδιασμούς ενός εκάστου αλλά κρίνει και αξιολογεί το έργο ενός εκάστου, την παρουσία του στα κοινά και την αντιμετώπιση των καθημερινών του προβλημάτων. 
Συνεπώς, μπορεί να “ψήνονται” μεταξύ τους στα καφενεία ή στους τοίχους του φ/β αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική και άμα θέλουν να την διαπιστώσουν καλό θα είναι να πάνε να την αντιμετωπίσουν.