O ανταγωνισμός χωρίς αρχές οδηγεί σε αντιπαλότητες θλιβερές- Με αφορμή τα επεισόδια σε παιδικό αγώνα μπάσκετ της Αλεξάνδρειας

πηγή φωτ.: emvolos.gr

Θλιβερά γεγονότα έλαβαν χώρα την Κυριακή στο κλειστό γυμναστήριο του 2ου Γυμνασίου Αλεξάνδρειας όταν κάποιοι θερμόαιμοι με την συμπεριφόρά τους ανάγκασαν τον διαιτητή να διακόψει τον αγώνα. Έναν αγώνα παιδιών, περί αυτού πρόκειται, μεταξύ ομάδων της πόλης!!!
Το χειρότερο όλων δεν είναι η.....
διακοπή ούτε το γεγονός ότι βρέθηκαν ορισμένοι που δε σκέφτηκαν τις συνέπειες αλλά το γεγονός ότι τα παιδιά αυτά είναι της ίδιας ηλικίας και ενδεχομένως και συμμαθητές και βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα, φανατισμένα στρατόπεδα, να ακούν τους μεγαλύτερους να βρίζουν ή να κατηγορούν με σκαιό τρόπο τους συμπολίτες μας, τους γνωστούς μας, τους συμμαθητές τους.

Δεν με ενδιαφέρει και ούτε είναι ουσιαστικό θέμα το ποιος το ξεκίνησε ή αν είχε δίκιο ο διαιτητής που διέκοψε το παιχνιδι ή αν όλα αυτά εμπίπτουν στο γράμμα του κανονισμού. Το σημαντικό είναι ότι ο ιστορικότερος σύλλογος της πόλης, ο πάλαι ποτέ Αλκέτας και εδώ και χρόνια "ΓΑΣ Αλεξάνδρειας" αντί να είναι ο μόνος, που με την ιστορία του και το κύρος του, που θα λειτουργεί και θα αγκαλιάζει κάθε φιλόδοξο ή φερέλπιδα που θέλει να αναδειχτεί είτε παικτικά είτε παραγοντικά είδε εδώ και λίγα χρόνια να στήνεται ένα νέο μαγαζί (περί αυτού πρόκειται), να ονομάζεται σύλλογος και να γίνεται ανταγωνιστικός χωρίς λόγο και αιτία.
Είδε έναν σύλλογο, τον ΑΘΛΟ, να εντάσσει στην δύναμή του παιδιά της περιοχής κατά συρροή ίσως γιατί εφάρμοσε νέου τύπου τεχνικές προσέλκυσης παιδιών- αθλητών, ίσως γιατί ειναι πιο έμπειροι οι προπονητές κλπ με αποτέλεσμα το παιδικό τμήμα μπάσκετ του ΓΑΣ να αδυνατίσει, οι παράγοντες που με ηρωική προσπάθεια το στηρίζουν να απογοητευτούν και να δημιουργηθεί εκ των πραγμάτων μια αντιπαλότητα. Μια αντιπαλότητα μέσα σε μια μικρή κοινωνία που αν μη τι άλλο περνάει στο σπίτι, απο κει στα παιδιά και στις παρέες. Διαπιστώθηκε κάποια στιγμή μια ειδική μεταχείριση του εν λόγω συλλόγου από τις διοικήσεις του δήμου σχετικά με το ωράριο χρήσης του κλειστού γυμναστηρίου αλλά ουδείς και πάλι ασχολήθηκε. Το καζάνι έβραζε αλλά οι πάντες έκαναν ότι δεν έβλεπαν ούτε άκουγαν.

Είχα ασχοληθεί πριν λίγα χρόνια με το θέμα αλλά ουδείς συγκινήθηκε. Είχα πει τότε ότι ο ΑΘΛΟΣ κακώς έγινε ενώ υπήρχε ανοιχτή πρόσκληση από τον ΓΑΣ στους παράγοντες του εν λόγω συλλόγου να αναλάβουν το τμήμα του μπάσκετ του ΓΑΣ εν λευκώ. Η πρόσκληση αποσκοπούσε σε έναν στόχο, να αποφευχθεί η διάσπαση δυνάμεων. Όμως, οι υπεύθυνοι του ΑΘΛΟΥ δεν συνηγόρησαν και φτάσαμε στο σημερινό θλιβερό κατάντημα να πλακώνονται δυο σωματεία μιας μικρής πόλης και ακούγονται και να γράφονται πράγματα που το μόνο που κάνουν είναι να απαξιώνουν τους συλλόγους και το άθλημα γενικότερα.

Καταλήγοντας πρέπει να πω δυο λόγια για τον δήμο της Αλεξάνδρειας. Είναι ένα χρόνιο έλλειμμα η έλλειψη πολιτικής βούλησης αφενός και πολιτικής για τον αθλητισμό και τον αθλητισμό γενικότερα εκ μέρους όλων των διοικήσεων που πέρασαν από τη δεκαετία του ΄90 ως σήμερα. Δεν είναι πολιτική να επιδοτείς ή να ενισχύεις με λίγα ευρώ σωματεία και συλλόγους χωρίς να θέτεις κάποιο πλαίσιο συνύπαρξης, να επιδοκιμάζεις τις συνέργειες και κοινούς  βηματισμούς, να προωθείς τέλος πάντων την κουλτούρα της συνεργασίας και της συναντίληψης στις νέες γενιές που πλέον είναι παιδιά του τόπου, της Αλεξάνδρειας και όχι ανταγωνιστικές πληθυσμιακές ομάδες ντόπιων και προσφύγων κλπ.  Είναι ένα μεγάλο θέμα και έχω ασχοληθεί πολλές φορές μ΄ αυτό αλλά η λογική των μαγαζιών κυριαρχεί και στον τομέα αυτό με αποτέλεσμα να κλείνουν και να ανοίγουν συλλογοι, να διαλύονται σωματεία  και το χειρότερο όλων να διαμορφώνονται προσωπικότητες μικρών παιδιών που θεωρούν μαγκιά τη νίκη πάση θυσία.