Δεν τραγουδούσε… Όχι, η Σόνια Θεοδωρίοδυ δεν τραγούδησε τα δυο βράδια στο Χώρο Τεχνών στη Βέροια…Αυτό δεν ήταν τραγούδι… Ήταν λυγμός, ήταν κραυγή, ήταν η ίδια της η ψυχή…
Παρασκευή και Σάββατο 27 και 28 Σεπτεμβρίου ο...
τεράστια αυτή καλλιτέχνιδα, έδωσε δύο ανεπανάληπτα ρεσιτάλ…
Τραγούδησε για τη Μαρία, την αδερφή της Μαρία, τη δικιά μας Μαρία, που από τις 18 Ιουνίου ορθώνει τη λεβεντιά της στην πιο δύσκολη, στην πιο σκληρή, την πιο άνιση μάχη…
Το ήξερε από την πρώτη στιγμή… Όταν έσπασε την ηχηρή σιωπή μόλις το αυτοκίνητο σταμάτησε την τρελή του πορεία, μέσα σε ένα χωράφι, στη διαδρομή για Κιλκίς…
Μια ευχάριστη διαδρομή που σταμάτησε απότομα, με τον πιο τραγικό τρόπο…
Από την απέναντι πλευρά ένας οδηγός μάλλον νυσταγμένος… Στο αντίθετο ρεύμα… Να πηγαίνει καρφί πάνω στο αυτοκίνητο που οδηγούσε η Σόνια… Δίπλα της η Μαρία… Χαρούμενες κι οι δυο… Λίγες ώρες αργότερα η Σόνια θα τραγουδούσε στη λαμπρή εκδήλωση του Κιλκίς…
Η καταιγίδα ήρθε εντελώς ξαφνικά, εντελώς αναπάντεχα… Σαν κεραυνός…
Η Σόνια προσπάθησε ν’ αποφύγει τη φονική σύγκρουση… Ο οδηγός επανέφερε το όχημα την πορεία του και έφυγε… Κανείς δεν το είδε… Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι…. Μόνο ο ίδιος ξέρει…
Το αυτοκίνητο της Σόνιας βγήκε από το δρόμο…. Κι άρχισε να φέρνει τούμπες, εντελώς ακυβέρνητο, μέσα στο θερισμένο χωράφι…. Όταν σταμάτησε .... «Μια ηχηρή σιωπή… Και τότε είδα πάνω μου αίμα… Ήταν της Μαρίας»…
Τα μάτια της Σόνιας έχουν μια περίεργη σκοτεινιά καθώς περιγράφει τη στιγμή… Λες και μέσα στα μάτια της «χορεύει» κάτι βαθιά απόμακρο…
«Μη με κουνάς… Έσπασα τον αυχένα μου»….
Η Μαρία ήξερε από την πρώτη στιγμή…. Και ένιωθε την κάθε στιγμή… Μέχρι και τώρα…
«Έδινε οδηγίες στους πυροσβέστες που κατέφθασαν και την απεγκλώβισαν…. Στους τραυματιοφορείς που την έβαζαν στο φορείο… Και μου είπε… «Δε θέλω να πεθάνω… Έχω ακόμη να κάνω πολλά»…
Η Μαρία δε σηκώθηκε από το κρεβάτι του πόνου… Πρώτα στο Ιπποκράτειο και μετά στο ΚΑΤ στην Αθήνα… Δε βγήκε από την εντατική… Δε μπορεί να μιλήσει… Δε μπορεί να αναπνεύσει χωρίς τεχνική υποστήριξη… Δεν μπορεί να κουνήσει χέρια και πόδια…
Κι όμως, τα μάτια ης είναι ορθάνοιχτα… Τα καταλαβαίνει όλα, τα νιώθει όλα, τα ξέρει όλα, παλεύει για όλα… Για την ίδια και τον κόσμο!!!!
«Λειτουργεί το Κοινωνικό Παντοπωλείο»; ρωτάει ακόμη και τώρα….
Το έστησε σχεδόν μόνη της… Για να βοηθήσει αυτούς που δεν έχουν, που δεν τους φτάνουν, τους φτωχούς, τον κόσμο που υποφέρει…
Σκέφτεται τους φίλους της και θέλει να γυρίσει σπίτι της… Στον τόπο της… Για να μπει ξανά πρώτη στην πορεία, με ένα τύμπανο στα χέρια, με μια σημαία ψηλά, με μια καρδιά γεμάτη αγώνα για το δίκιο…
Ακούμπησε την ψυχή της στη Σόνια για να την ταξιδέψει εκεί που η ίδια δε μπορεί να πάει… Εκεί …πίσω… στον τόπο της… Στους δρόμους που «χάθηκε», στους δρόμους που αγάπησε, αψηφώντας μέτρα και συμβιβασμούς…
Όπως τότε που προσπαθούσε να οργανώσει τον αγώνα, που δε δίστασε να πάει κόντρα, που δεν «κιότεψε» που κυνηγήθηκε όσο κανείς ίσως τα τελευταία χρόνια, που έφτασε να περνάει νύχτα στα κρατητήρια… Επειδή φώναξε για το δίκιο…
Η Σόνια δεν τραγούδησε… Σε δυο ανεπανάληπτα ρεσιτάλ, η Σόνια Θεοδωρίδου, αυτή η κορυφαία σοπράνο που η φήμη της είναι απλωμένη σε όλα τα σημεία της γης, έβαλε την ψυχή της στο τραγούδι και το έκανε κραυγή, λυγμό, ευχή και κατάρα στους θεούς…
Μοιράστηκε αυτό που κρατάει χρόνια βαθιά κρυμμένο μέσα της… Αυτά τα δέκα χρόνια που έφυγε «θυμωμένη» και γύρισε σαν σύγχρονη Αντιγόνη του εαυτού της…
Οι δύο συναυλίες δεν ήταν ένα καλλιτεχνικό γεγονός… Η Σόνια δεν ήταν η διεθνούς φήμης σοπράνο…. Ήταν η Σόνια που με το θείο χάρισμα της Τέχνης της κομμάτιασε την ψυχή της και την μοίρασε….
Δ. Καρολίδης – Verianet.gr
Παρακολουθείστε μια σειρά βίντεο από την συναυλία του Σαββάτου (28/9), όπως τα κατέγραψε το Μακεδονικό Δίκτυο - Verianet.gr
Παρακολουθείστε μια σειρά βίντεο από την συναυλία του Σαββάτου (28/9), όπως τα κατέγραψε το Μακεδονικό Δίκτυο - Verianet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου