Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές / Σ. Ανδρονίδης

του Σίμου Ανδρονίδη*

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του ερχόμενου Μαϊου είναι ιδιαίτερα κρίσιμες διότι   διεξάγονται στο περιβάλλον της βαθιάς οικονομικής-καπιταλιστικής κρίσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι θα διεξαχθούν την ίδια περίοδο με τις ευρωεκλογές. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θα επιδιώξουν να αποφύγουν την καταδίκη της κυβερνητικής  πολιτικής τους στις...

αυτοδιοικητικές κάλπες. Και θα προσπαθήσουν να το επιτύχουν αφενός μεν αποπολιτικοποιώντας τις εκλογές, αφετέρου δε εστιάζοντας απλώς και μόνο στον «τοπικό»  χαρακτήρα της εκλογικής αναμέτρησης αποφεύγοντας να δώσουν κομματικά χρίσματα. Αυτά τα δύο στοιχεία συνδέονται οργανικά.

       Επίσης, οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση καθώς και οι επερχόμενες ευρωεκλογές θα διεξαχθούν υπό το πρίσμα μίας βαθιάς κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης, κρίση η οποία και ανασυνθέτει το «όλο» αστικό πολιτικό σύστημα. Στην τετραετία της οικονομικής κρίσης και της κυβερνητικής διαχείρισης της, έχουν συμβεί ευρύτατες κοινωνικές-ταξικές και κομματικές αποστοιχίσεις, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την ριζική μεταβολή της φυσιογνωμίας των πολιτικών κομμάτων. Η κοινωνική, πολιτική και εκλογική απίσχναση του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε η κυριότερη πολιτική συνέπεια της συνολικής μνημονιακής διαχείρισης. Η σημαντική ταξική και κομματική αποστοίχιση, η απομάκρυνση κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων από το κόμμα που παραδοσιακά στήριζαν, είχε ως αποτέλεσμα τον προσίδιο μετασχηματισμό του ΠΑΣΟΚ, από κόμμα εξουσίας, σε «απλό κυβερνητικό εταίρο». Επίσης η διαφαινόμενη πρόθεση πολλών ψηφοφόρων να απέχουν από τις κάλπες, δίνει το περίγραμμα της βαθιάς κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης, καθότι  πολλοί ψηφοφόροι φαίνεται να μην αντιπροσωπεύονται από κανένα κόμμα.

   Τώρα, η Ν.Δ ως ο μείζον κυβερνητικός εταίρος, στοχεύει στο να μεταφέρει την αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο των περιφερειών και των μεγάλων δήμων. Η ψήφος στις περιφέρειες και στα μεγάλα αστικά κέντρα αποκτά κρισιακά χαρακτηριστικά και άπτεται της πολωτικής αντιπαράθεσης Ν.Δ-ΣΥΡΙΖΑ.  Η κομματική επικράτηση σε περιφέρειες και μεγάλους δήμους θα δώσει και το πολιτικό στίγμα της «επόμενης μέρας».

   Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει η ψήφος στις αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές να αποκτήσει χαρακτηριστικά καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής. Σε αυτό το πλαίσιο, ένα κρίσιμο ζήτημα είναι το αν θα αποκρυσταλλωθεί σε τοπικό-αυτοδιοικητικό επίπεδο το 27% που απέσπασε το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012. Για αυτό τον λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να ρίξει στη μάχη των εκλογών πρωτοκλασάτα πολιτικά στελέχη, τα οποία και θα δώσουν το κεντρικό «αντιμνημονιακό» πολιτικό στίγμα του κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρησιμοποιήσει  ενδεχόμενο «θετικό» εκλογικό αποτέλεσμα ως απόδειξη  ότι είναι εν δυνάμει κυβέρνηση.

  Η πολωτική αντιπαράθεση Ν.Δ-ΣΥΡΙΖΑ εγγράφεται στο πεδίο των αυτοδιοικητικών εκλογών, κάτι που έχει όμως άμεσες συνέπειες για τους εργαζόμενους. Και αυτό γιατί η διαμάχη Ν.Δ-ΣΥΡΙΖΑ επισκιάζει τα κρίσιμα πολιτικά διακυβεύματα των εκλογών, διότι αφορά αποκλειστικά την αποπροσανατολιστική διαμάχη των δύο κομμάτων για την κυβερνητική εξουσία, ή αλλιώς για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα την οικονομική κρίση και τις συνέπειες που έχουν ενσκήψει στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας. Το κρίσιμο διακύβευμα των εκλογών αφορά την «αποκάλυψη» του ρόλου που διαδραματίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση λειτουργεί ως το «μακρύ χέρι» της κεντρικής εξουσίας, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την μετακύλιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης σε επίπεδο δήμων και περιφερειών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση λειτούργησε ως «πειραματικό-κοινωνικό εργαστήριο» λήψης και υλοποίησης αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων. (Βλ. ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, stage, συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα).

  Η οργανική σύμφυση κεντρική και τοπικής εξουσίας, η μνημονιακή διαχείριση, η λήψη αντιλαϊκών μέτρων, αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο η άρχουσα τάξη επιδιώκει την υλοποίηση πολιτικών που έχουν ως βασικό στόχο το «μικρό» και «ευέλικτο» κράτος. Έτσι η κεντρική και η τοπική εξουσία συμφύονται στο πεδίο της εξυπηρέτησης ταξικών συμφερόντων, και συγκεκριμένα των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. 

  

Οι εργαζόμενοι οφείλουν να προσέλθουν στην κάλπη με οξυμμένο το ταξικό τους κριτήριο. Οφείλουν να μην εμπλακούν στην αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση Ν.Δ-ΣΥΡΙΖΑ. Η ψήφος των εργαζομένων πρέπει επίσης να έχει σαφή αντιφασιστικό περιεχόμενο, σαφή αντιφασιστικά χαρακτηριστικά με την ταυτόχρονη κοινωνική, πολιτική και εκλογική καταδίκη των υποψηφίων του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής. 

*υποψήφιος διδάκτωρ ΑΠΘ