Η ομιλία Ουρσουζίδη για τις Φυλακές τύπου "Γ" και τις συνθήκες κράτησης- Το ψηφίζω με ικανοποίηση

Επί του νομοσχεδίου για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης και την αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων.

       Σήμερα κ. υπουργέ, με το νομοσχέδιο που εισάγετε προς ψήφιση, μου δίνετε τη δυνατότητα να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία και να συνεισφέρω στην βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης, που δυστυχώς ακόμη και σήμερα επικρατούν σε πολλές πόλεις της χώρας.

       Πριν λίγα χρόνια επισκέφτηκα ένα φίλο που κρατούνταν στο   κρατητήριο της αστυνομικής διεύθυνσης Βέροιας, η εικόνα που....

  αντίκρισα ήταν τραγική, άνθρωποι κάθε είδους παραβατικότητας, στοιβαγμένοι επί σειρά μηνών σε ένα υπόγειο χώρο, χωρίς φυσικό φωτισμό και εξαερισμό, περιμένοντας τη δίκη! Από τότε νοιώθω ενοχή που δεν ασχολήθηκα με το θέμα, που δεν έκανα απολύτως τίποτα, παρασυρόμενος απ΄τη δύσκολη ομολογούμενος καθημερινότητα που αφορά στην επιβίωση. Σήμερα χαίρομαι που μου δίνετε η δυνατότητα να συμμετέχω ενεργά, με την ψήφιση του υπόψη νομοσχεδίου στην ανατροπή αυτής της κατάστασης.

  

Κάθε νομοθέτημα είναι ανθρώπινο δημιούργημα, και ως τέτοιο, δεν μπορεί να είναι τέλειο, μπορεί όμως και οφείλει, να στοχεύει στη βελτίωση και δικαιότερη αντιμετώπιση των ζητημάτων που αφορούν στις ανάγκες, οι οποίες το αναδεικνύουν ως προτεραιότητα.

Η κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές, δεν «περιποιεί τιμή» για τη χώρα μας, άλλωστε είναι ήδη πάρα πολλές οι καταδικαστικές αποφάσεις και τα αντίστοιχα πρόστιμα που μας επιβλήθηκαν από τα αρμόδια θεσμικά όργανα της Ε.Ε. 

Η προσβολή της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας συνιστά απολίτιστη πράξη και συμπεριφορά, κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στο σεβασμό της αξιοπρέπειας του και των δικαιωμάτων του - όσο βαριά και αν έσφαλε – εφόσον επιθυμούμε την επανένταξή του και θέλουμε να είμαστε  ευνομούμενη  κοινωνία.

Για οποιοδήποτε νομοθέτημα είναι προφανές, ότι λόγω συγκυριών κάποιοι θα ωφεληθούν, το ζητούμενο όμως είναι να μην αδικηθούν οι περισσότεροι, ώστε μακροπρόθεσμα να λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών - εν προκειμένω των κρατουμένων – ώστε να συνεχίσουν τη ζωή τους μετά την κράτηση, χωρίς αισθήματα αδικίας και βάρβαρης συμπεριφοράς. Ο διάλογος και η ανεκτικότητα επιβάλλεται ως συμπεριφορά απέναντι σε κρατούμενους, διότι προφανώς έχουν ανάγκη βοήθειας και κατανόησης.

Οι βασικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο  είναι οι παρακάτω και θεωρώ ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση:

   ●    Κατάργηση φυλακών τύπου Γ΄, απέτυχαν τόσο στο σωφρονιστικό τους στόχο, όσο και σε θέματα ασφαλείας.

   ●    Καθορίζει ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για την υπό όρους απόλυση των κρατουμένων με σκοπό την αποσυμφόρηση των φυλακών.

   ●  Οι ανήλικοι ρυθμίζεται, ώστε να κρατούνται σε ιδρύματα με αναμορφωτικά – εκπαιδευτικά προγράμματα.

   ●     Αντιμετωπίζει ποινικά την παρενόχληση τύπου bullying, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο αυτό, κυρίως μεταξύ νέων ανθρώπων.

   ●     Ευνοεί την απόλυση υπερηλίκων, ασθενών με ανίατες ασθένειες και χωρίς δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης, οι οποίοι δεν αποτελούν πλέον κίνδυνο λόγω της κατάστασης τους. 

          Αξίζει να τονιστεί, ότι όλα τα παραπάνω ελέγχονται από επιτροπές με αυστηρές προϋποθέσεις και όρους.

         Χ

αρακτηριστικές υποθέσεις που συζητήθηκαν έντονα και αφορούν στο νομοσχέδιο:

Η περίπτωση του Σάββα Ξηρού, που «φωτογραφίζεται» με το υπόψη νομοσχέδιο - όπως μας κατηγορείτε -  σας θυμίζω πως η δράση του ιδίου, όσο και της 17Ν συνολικά, καθόλου δεν ωφέλησε την υπόθεση «Αριστερά», αλλά αντίθετα έδωσε αφορμή για παραπληροφόρηση και προπαγάνδα σε βάρος της αριστεράς και για όλες τις πολιτικές δυνάμεις – το τονίζω αυτό – που αυτοπροσδιορίζονταν ως τέτοιες. Ταυτόχρονα τροφοδότησε το παραλήρημα της ακροδεξιάς, σε βάρος κάθε προοδευτικής - κινηματικής δράσης και  πρωτοβουλίας των πολιτών αυτής της χώρας. Το ίδιο έγινε και σήμερα εδώ από πολλούς ομιλητές που διαφωνούν με το νομοσχέδιο, προβάλλοντας ως επιχείρημα το ίδιο παραμύθι. Για τους δηλωμένους - χρησμένους ακροδεξιούς, η στάση τους είναι δεδομένη και ελέγχεται από τα αφεντικά τους.

Η περίπτωση του Ρωμανού, έχει επίσης άμεση σχέση με το υπόψη νομοσχέδιο, ενός ανθρώπου που εκτίει την ποινή του διεκδικώντας παράλληλα το δικαίωμά στη μόρφωση, έπειτα από κατατακτήριες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή. Όλοι είδαμε πόσο δυσκοίλια ήταν η προηγούμενη κυβέρνηση στο να του αναγνωρίσει το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο κατοχυρώνει το δικαίωμα αυτό, γιατί τέτοια είναι η φιλοσοφία του.

Τέλος θέλω να σας πω, ότι στον τόπο μου λένε, «όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή», το υπόψη νομοσχέδιο κινείται σαφέστατα προς την αντίθετη κατεύθυνση, για το λόγο αυτό θα το ψηφίσω με αίσθημα ικανοποίησης.