Οι Μουλάδες της ενημέρωσης / Τασιόπουλος Τ.

Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και μετάδοσης πληροφοριών έχουν σήμερα καθοριστική παρουσία σε όλο τον κόσμο.
Η συνεχής ροή ειδήσεων έχει μεταβάλλει όλη τη γη σε μία πλανητική κοσμόπολη και αντίστροφα ένα μικρό χωριό σε οικουμένη, γι' αυτό οφείλουν τα ΜΜΕ να στέκονται στο ύψος της αποστολής τους δίνοντας την εικόνα της πραγματικότητας αντικειμενικά και...

απροκατάληπτα, αλλιώς μεταβάλλονται σε μηχανισμούς αποπροσανατολισμού και προπαγάνδας με στόχο τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, παρουσιάζοντας σκόπιμα διαστρεβλωμένη την εικόνα των πραγμάτων.
Ο δημόσια γράφων έχει το χρέος να καταγράφει, να αναλύει και να κοινοποιεί τις πληροφορίες με εντιμότητα και αμερόληπτα αναζητώντας την αλήθεια και όχι να έχει στο άλλο άκρο της ζυγαριάς το χρώμα του χρήματος αφού αυτό είναι ασυμβίβαστο με την ιερότητα της αποστολής, καθώς αν γίνεται αυτό, υπαγορεύεται από ιδιοτέλεια και ευτελή σκοπιμότητα.

Κριτική σημαίνει ευθύνη, και όχι αρπαχτή πλουτισμού, σε προεκλογική περίοδο όπως π.χ. έγινε την περίοδο του 2004 με θνησιγενή φύλλα στη Μελίκη, στην Επισκοπή και στο Παλιοχώρι.
Προφανώς η στρατηγική εξαπάτησης δεν είναι σημερινό φαινόμενο καθώς υπήρχε πάντα αφού η λάθος εφαρμογή φαίνεται πάντα πιο σωστή.

Στην αρχαία Αθήνα, οι συκοφάντες στην αρχή ήταν καλοί πολίτες που για να προστατέψουν  ένα εξαγώγιμο προϊόν που ήταν τα σύκα, παραφύλαγαν και πρόδιναν όσους προσπαθούσαν να τα κλέψουν.

Σιγά-σιγά όμως η συκοφαντία αποδείχτηκε ένα φοβερό όπλο στα χέρια των συκοφαντών, αφού αυτοί έκαναν  μοναδικό και προσοδοφόρο επάγγελμα την συκοφαντία.
Ο Μένανδρος το θλιβερό φαινόμενο της συκοφαντίας το έκανε κωμωδία και η Αθηναϊκή πολιτεία κατάργησε την συκοφαντία, ως μαρτυρία στα δικαστήρια και έτσι οι αρχαίοι γλίτωσαν από τους συκοφάντες.

Αυτά τότε, σήμερα όμως πως γλιτώνεις από σύγχρονους  λασπατζήδες;
Σήμερα  που το πραγματικό πρόβλημα είναι το θέμα του γενικότερου ελέγχου, σήμερα που στις δημοκρατίες νόμος ορίζει, και στην τοπική Αυτοδιοίκηση ο νόμος ορίζει η διοίκηση να παίρνει αποφάσεις και η αντιπολίτευση να ελέγχει και οποία στριμπάδα προκύπτει από διασταυρωμένο έλεγχο να στέλνεται είτε στον Γ.Γ. της περιφέρειας για τα πειθαρχικά είτε  στον εισαγγελέα για τα ποινικά οι κατά φαντασία δημοσιογράφοι που κατά την δική τους ομολογία περιμένουν την προεκλογική περίοδο για να ανασάνουν ακόμα και διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα, τι γίνεται;

Μια καλή συνταγή είναι να κάνεις ότι έκαναν οι Αθηναίοι στους συκοφάντες. Είτε τους προσπερνούσαν φοβούμενοι την διασταύρωση μαζί τους είτε τους αντιμετώπιζαν κατά μέτωπο. Αλλά αν δεν αφήνεις καρφίτσα να πέσει κάτω, θα αφήσεις σακοράφα;

Έχουμε λοιπόν και λέμε.
Η αντιπολίτευση δεν έχει ξένο χρήμα για να το σπαταλά αγόγγυστα, αλλά και όταν είχε δεν το σπαταλούσε.
Άρα παράς γιόκ.
Άλλο φιλία και άλλο προσπάθεια παραπλάνησης, όποιους συνεργάτες και αν ακουμπάει αυτό, και μακάρι αυτά να μην φτάνουν ως εκεί που μπορεί να φτάσει ο νους ενός καλά πληροφορημένου.

Τώρα επί του συγκεκριμένου, αφού τα παραπάνω είναι απόσπασμα από ανέκδοτο βιβλίο που γράφτηκε το 2007.

Ο Αισχύλος είχε πει πως η πιο αισχρή αρρώστια είναι τα πλαστά λόγια.
Και μάλλον είναι παχιά λόγια ότι ένας δημοτικός σύμβουλος μπορεί να οδηγεί ολόκληρη αντιπολίτευση σε κοκορομαχίες σκανδαλολογίας όποιος και αν είναι αυτός αν όσα παρουσιάζει δεν είναι πραγματικά σκάνδαλα. Εκτός και αν ενοχλεί  η αποκάλυψη των σκανδάλων.
Και βέβαια το ότι οι δημότες θα πληρώσουν τις 80.000€ και ότι το κράτος έχασε άλλες 150.000€ τους απασχολεί και μάλιστα έντονα σε εποχή κρίσης.

Για το έργο της ανάπλασης η τοποθέτηση ήταν συνεχής και δημόσια το ότι δεν έτυχε της προσοχής των μέσων ενημέρωσης, δεν είναι δικό μας θέμα.

"Και τούτο ποιείν και το άλλο μη αφιέναι" έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, εκτός αν αυτό ενοχλεί κάποιους νεοέλληνες για συγκεκριμένους μη ομολογημένους λόγους.

Για τα χρέη των δημοτικών συμβούλων είχε εδώ και καιρό υποβληθεί γραπτό αίτημα, αλλά κατά πάγια τακτική του δημάρχου κρύφτηκε κάτω από τα "προσωπικά δεδομένα" και η μη απάντηση μας εξανάγκασε να απευθύνουμε αρμοδίως τόσο με νομολογία, όσο και με αίτημα στο Γ.Γ. της περιφέρειας ύστερα από το οποίο εγκαλείται εντός (10) δέκα ημερών να απαντήσει ο δήμαρχος:

α) για την μη είσπραξη εσόδων και

β) για παρακώλυση του έργου της αντιπολίτευσης.

Τέλος τα ζητήματα που άπτονται παράβαση νόμου, δεν είναι ηθικά είναι νομικά και στο χωριό μου τα λένε παράβαση καθήκοντος, τουλάχιστον, και όχι Βατερλώ.

Μήπως  το αντίθετο της λέξης ντόρος είναι η λέξη κουκούλωμα;