Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

"Ανοιχτή" επιστολή προς τους νέους / Μ. Γαλουζής

Αρκετοί νέοι ηλιακά συμπολίτες μας, έσπευσαν να θέσουν υποψηφιότητα σε συνδυασμούς, επικαλούμενοι το ανεξάρτητο του συνδυασμού. Μα ποιον προσπαθούν να εξαπατήσουν; Μάλλον μόνο τους εαυτούς των. Διότι πριν αποφανθούν για το ανεξάρτητο του συνδυασμού που επέλεξαν, ρώτησαν για το ποιες πολιτικές θέσεις πρεσβεύει ο συνδυασμός τους, τα άτομα που τον...
απαρτίζουν και ο ίδιος ο αρχηγός του συνδυασμού τους; 

Αν πράγματι ως νέοι, πιστεύουν στην έννοια του ανεξάρτητου από πολιτικές αρχές και θέσεις, τότε δυστυχώς από πολύ νωρίς έχουν παραπλανηθεί. Εκτός και αν, το να επικαλούνται την έννοια της ανεξάρτητης επιλογής, κρύβει προσωπική ιδιοτέλεια ή απόκρυψη πολιτικών θέσεων, που γνωρίζουν ότι η προβολή τους δεν είναι αρεστές. Επομένως, επειδή κάθε πρόβλημα του Δήμου αντιμετωπίζεται ανάλογα με το ποια πολιτική αφετηρία έχει κανείς, ας μιλήσουν όλοι και ειδικά οι νέοι, με καθαρό πολιτικό λόγο (όχι απαραίτητα κομματικά ενταγμένος). Άλλωστε αυτό απαιτεί η πολιτική εντιμότητα, για την οποία πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν απογοητευθεί από την ανυπαρξία της. Τότε ο καθένας από μας θα κρίνει αναλόγως. 

Στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης υπάρχουν νέοι άνθρωποι, που δεν κρύβουν όμως τις πολιτικές τους θέσεις. Δεν ντρέπονται γι΄ αυτές. Αντιθέτως τις προβάλλουν, τις στηρίζουν και παλεύουν με βάση αυτές. Με ανοιχτά χαρτιά. Δεν προσπαθούν να ξεγελάσουν, να εξαπατήσουν. Τονίζουν ότι η πολιτική τους ρότα είναι πλάι στους αγώνες και στις θέσεις του ΚΚΕ. 

Αρκετοί νέοι ηλιακά συμπολίτες μας, με περισσή ευκολία, προσφέρουν το όνομα τους σε συνδυασμούς, προκειμένου να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός υποψηφιοτήτων. Μέγα λάθος. Διότι γίνονται συνυπεύθυνοι και συνένοχοι για την περεταίρω στάση του συνδυασμού τους. Μετά, δεν μπορούν να επικαλούνται με ευκολία, ότι δεν ήξεραν, δεν γνώριζαν. Αυτά μπορούν να ειπωθούν από μαθητές σχολείων όχι όμως από νέους ανθρώπους της ηλικίας των 25-30 ετών. Αυτοί λοιπόν οι νέοι, αγανακτισμένοι από την πολιτική αδιαφορία και διαφθορά, κάνουν το ίδιο το οποίο κατηγορούν. Δηλαδή δίνουν εν λευκώ το δικαίωμα στους συνδυασμούς των, να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να δίνουν λόγο σε κανέναν. 

Επίσης ουκ ολίγοι νέοι, είναι έξω από τους λαϊκούς αγώνες, μακριά από τα συνδικάτα και τις δυσκολίες που συναντάει σήμερα το οργανωμένο ταξικό κίνημα. Επομένως, πολλοί από αυτούς, κρίνουν και ψηφίζουν με κριτήρια προσωπικά και φιλικά. Δηλαδή πχ για το πρόβλημα του νερού στην Βέροια θα αγωνιστεί ο υποψήφιος φίλος τους, στον οποίον έχουν κάποια προσωπική ή φιλική υποχρέωση (γι΄ αυτό άλλωστε τον ψηφίζουν), αλλά ξέρουν πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να παλέψει για υπαρκτά λαϊκά προβλήματα; Δηλαδή η Δημοτική αρχή που ονειρεύονται στηρίζεται σε φιλικές και προσωπικές σχέσεις; Το μέλλον της πόλης μας αντιμετωπίζεται ως σύναξη μιας παρέας κάτι μεταξύ καφετέριας και τσιπουράδικου; 

Ακούγεται συχνά, ότι άλλο δημοτικές εκλογές και άλλο ευρωεκλογές. Και εδώ πλάνη απέραντη. Η στοιχειώδης ενασχόληση με τα κοινά θα δώσει την ευκαιρία σε κάθε καλοπροαίρετο νέο, να διαπιστώσει το ασφυκτικό και πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούν τα Δημοτικά όργανα. Το πλαίσιο αυτό είναι κατά 100% σύμφωνο και σύννομο, με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες και επιταγές. Καμιά λοιπόν αυταπάτη. Ό,τι γίνεται, ελέγχεται και εγκρίνεται με βάση την νομοθεσία της ΕΕ, την οποία έχουν αποδεχθεί όλοι, πλην της Λαϊκής Συσπείρωσης, η οποία αντιπαλεύει την ΕΕ, με στόχο την αποδέσμευση της χώρας μας από αυτήν. Άλλωστε τις εντολές Τρόικας-ΕΕ στη Βέροια θα εφαρμόσει ο Μπαρόζο και η Μέρκελ; Όχι βέβαια. Οι δημοτικές αρχές είναι οι εκτελεστές των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, πολιτικών και απαιτήσεων.

Μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα, προσφέροντας την ψήφο μας στα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ; Αναμφισβήτητα όχι. Δεν αρκεί η εκλογική μας συμμετοχή. Χρέος λοιπόν κάθε νέου ανθρώπου σήμερα, στην εποχή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, είναι: 
α) να απορρίψει το σύστημα αυτό, το οποίο αναπτύσσεται, ζει και αναπνέει χωρίς να έχει ανάγκη από το σύνολο της νεολαίας και όχι μόνο. Να απορρίψει συνειδησιακά, ιδεολογικά και πολιτικά τον καπιταλισμό ως ένα σύστημα που οδηγεί σε ολοένα και μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου σε χέρια λίγων, ενώ συγχρόνως θέτει εκτός κάθε παραγωγικής διαδικασίας μεγάλο μέρος του υπάρχοντος εργατικού δυναμικού, αλλά και της νέας γενιάς εργαζομένων. 
β) Να αποφασίσει να οργανωθεί στα συνδικάτα, στα σωματεία. Να οργανωθεί πολιτικά μέσα στους αγώνες από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα θέματα που μας αγγίζουν. 
γ) Να ξέρει η νεολαία ότι στο διάβα της ιστορίας, οι νέοι άνθρωποι, οι εργαζόμενοι δεν κέρδισαν ποτέ κάτι, χωρίς να πονέσουν μέσα στους αγώνες που έγιναν. 

Καλούμε λοιπόν κάθε νέο άνθρωπο να απορρίψει την λογική της αποχής. Άλλωστε όσο απέχουν από τα κοινά, τόσο πιο εύκολά οι διοικούντες θα «εκτελούν» το έργο τους. Όσο λιγότεροι και «ενοχλητικοί», τόσο καλύτερα για τους κυβερνόντες. 
Να μελετήσουμε τις πολιτικές θέσεις των συνδυασμών. 
Να δούμε την ενότητα που υπάρχει ανάμεσα στα δημοτικά προγράμματα και σε πολιτικές βαθιά αντιλαϊκές. 
Να ξεκαθαριστεί ποιοι καλούν την νεολαία να αγωνιστεί οργανωμένα και συλλογικά για τα δικαιώματα της και ποιοι προτιμούν να εμφανίζονται απέναντι στους νέους ως μεσίτες πολιτικών υποσχέσεων, με τον όρο η νεολαία μακριά από τον οργανωμένο αγώνα, που υποστηρίζει η Λαϊκή Συσπείρωση. 

 Η ψήφος ενός νέου ανθρώπου στην Λαϊκή Συσπείρωση για τις Δημοτικές -Περιφερειακές εκλογές και στο ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές δεν είναι ποτέ μια χαμένη ψήφος. 
Με την ψήφο τους αυτή, παραφράζοντας τα λόγια του Φυσικού Στήβεν Χόγκινς, κάθε νέος και νέα μαθαίνουν να μην κοιτάνε χαμηλά στο έδαφος, αλλά να βλέπουν ψηλά τα αστέρια και να ελπίζουν. 

* Μαθηματικός

Δεν υπάρχουν σχόλια: